بزرگنمايي:
آيا هندزفري براي گوش مضر است؟
محمدرضا شريفيان، مدير گروه گوش، حلق و بيني دانشگاه علوم پزشکي مشهد، در خصوص اينکه چه علائمي بايد فرد را نگران کند که گوشش از طريق استفاده از هندزفري آسيب ديده است، عنوان کرد: اولين علامت در فرد ممکن است کم‌شنوايي نبوده و فرد فقط در گوش خود صداي زنگ يک يا دو طرفه احساس کند و پس از اين مرحله فرد به تدريج احساس مي‌کند که شنوايي اش کم شده است. در صورتي که اين کم شنوايي خيلي شديد شود، ممکن است مشکلاتي مانند سرگيجه و سردرد ايجاد شود.
وي با اشاره به اينکه آسيب استفاده از هندزفري به سن فرد بستگي دارد، تصريح کرد: افراد زير 17 سال حساس‌تر بوده و گوش آنان نسبت به صدا آسيب‌پذيرتر است. همچنين در افراد بالاي 40 سال نيز که به تدريج پيرگوش مي‌شوند، اين آسيب‌ها بيشتر است. متاسفانه در جوامع امروزي استفاده از هندزفري، تلفن همراه و موزيک‌هاي بلند در مراسم و خودروي شخصي شايع شده است که شدت اين صداها گاهي فراتر از طاقت گوش يعني بيش از 90 يا حتي 100 دسي‌بل است.
اين متخصص گوش و حلق و بيني با بيان اينکه صداهاي عادي مانند صحبت کردن، حدود 60 دسي‌بل و قابل تحمل براي گوش است، اظهار کرد: استفاده از هندزفري بايد با شدت متعارف، کمتر از 80 دسي‌بل و حداکثر مدت زمان استفاده 45 دقيقه باشد و بيشتر از آن مجاز نيست، اگر در طول روز و غيرمداوم استفاده شود، بايد کمتر از هفت ساعت استفاده شود.
شريفيان با بيان اينکه گوش براي خود مکانيزم دفاعي دارد که از آن در مقابل صداهاي بلند حفاظت مي‌کند، اظهار کرد: همچنين يک‌سري مکانيزم‌هاي دفاعي در گوش وجود دارد که با انقباض عضلات کوچکي که در آن است و کاهش ميزان شدت صوتي که به حلزون مي‌رسد، مي‌تواند تا حدودي از بروز آسيب‌ها جلوگيري کند. اما وقتي شدت صوت از حدي بالاتر برود، مکانيزم‌هاي دفاعي خيلي کارآمد نخواهند بود و ممکن است به دو شکل موجب آسيب گوش شود.
انواع آسيب هاي گوش
- در صورتي که يک صوت، با يک شدت صداي انفجاري به گوش برسد ( معمولا صداهايي بالاتر از حدود 100 دسي‌بل )، ممکن است اين صدا منجر به تخريب عصب شنوايي شود.
- نوع ديگر آسيب به گوش به طور مزمن است، به عنوان مثال اگر فرد به طور مزمن در معرض صداهاي بلند قرار گيرد، مانند کساني که در کارخانه‌هاي ريسندگي و صنعتي کار مي‌کنند يا کساني که به طور مداوم از هندزفري استفاده مي‌کنند، که در اين صورت اگر شدت صوت از 80 دسي‌بل بالاتر باشد و فرد به طور مزمن در معرض اين صداها قرار گيرد، دچار آسيب در ناحيه گوش مي‌شود. آسيب نوع مزمن مانند شکل اول حاد نيست، يعني فرد ممکن است در وهله اول متوجه آن نشود، اما به مرور اثرات خودش را مي‌گذارد. مثلا در يک بازه زماني شش ماهه، يک ساله و حتي دو ساله فرد احساس مي‌کند که دچار کم‌شنوايي شده است.
وي با توجه به اينکه دسي‌بل يک واحد لگاريتمي است و هر يک دسي‌بل معادل يک انرژي است که به پرده گوش وارد و بعد به گوش منتقل مي‌شود، افزود: با افزايش شدت صوت حتي به مقدار ناچيز، سطح انرژي که به گوش مي‌رسد و موجب صدمه به عصب شنوايي و حلزون شنوايي مي‌شود به مراتب بيشتر از چيزي است که فکر مي‌کنيم و هرچه بالاتر برود، درصد انرژي شديدتر و درجه تخريب آن روي سيستم عصبي و حسي گوش بيشتر خواهد شد. صداهايي که ما در معرض آن هستيم مانند صحبت کردن و صداهاي عادي که با آن سر و کار داريم، معمولا شدتي زير 80 دسي‌بل دارند.
جوانان ما بايد شديدا به اين موضوع آگاهي و دانش داشته باشند که صداهاي بلند هميشه طوري نيست که به طور ناگهاني اثر خودش را بگذارد و فرد متوجه افت شنوايي شود و متاسفانه بيشتر وقت‌ها به تدريج اثر خودش را خواهد گذاشت، به طوري که براي فرد محسوس نيست و وقتي متوجه مي‌شود که، به طور مثال دچار حدود 30 دسي‌بل افت شنوايي شده است. اين افت شنوايي مي‌تواند در زندگي روزمره فرد تاثير سوء بگذارد، در روابط و کار وي نيز نتايج منفي داشته باشد و حتي موجب معلوليت شود، بنابراين بيشترين صوتي که به فرد مي‌تواند برسد، حداکثر 80 دسي‌بل است و بيشتر از آن سبب آسيب به گوش مي‌شود.
به جوانان توصيه مي‌کنيم که، مواظب سلامتي خود باشند، زيرا يکي از مشکلاتي که در جامعه با آن مواجه هستيم، آلودگي صوتي است که نه تنها موجب مشکلات سيستم شنوايي مي‌شود، بلکه مشکلاتي در سيستم عصبي انسان‌ها مانند کج‌خلقي، حساسيت و کم طاقتي را بر جاي مي‌گذارد، از لحاظ روحي و رواني نيز دچار آسيب مي‌شوند و حتي مشکلات گوارشي و عصبي ايجاد مي‌کند. خيلي از مشکلات ديگر مربوط به آلودگي صوتي در محيط‌هاي صنعتي روز به روز بيشتر مي‌شود. بنابراين افراد بايد مواظب سلامتي خود باشند.
منبع:isna.ir