بزرگنمايي:
تنگناهراسي چيست؟
«تنگناهراسي» عموما به ترس غيرمنطقي از گير کردن در مکانها و فضاهاي تنگ اطلاق ميشود که حدود 5 تا 7 درصد جمعيت جهان به آن مبتلا هستند. بديهي است که اين افراد هنگام قرار گرفتن در فضاهاي تنگ و نداشتن راهي براي فرار بيشتر مستاصل و کلافه ميشوند. بدون شک براي همه ما قرار گرفتن در اين شرايط و در حالي که بدن تحت فشار و محدوديت حرکت است مانند مواقعي که فرد بر اثر حادثهاي زير آوار ميماند يا بين بدنه خودرو بر اثر وقوع سانحه رانندگي گرفتار ميشود، عذابآور و تهديدکننده است اما برخي افراد که دچار تنگناهراسي هستند در چنين مواقعي بيشتر ترس و اضطراب را تجربه مي کنند.
به علاوه افرادي که اين شرايط را دوست ندارند از تصور گرفتار شدن در چنين شرايطي به اندازه واقعيت عيني موقعيت، دچار ترس و اضطراب ميشوند. در عين حال اضطرابهايي همچون تنگناهراسي بر کل زندگي انسان غلبه ميکنند به گونهاي که انجام برخي امور روزانه همچون استفاده از آسانسور را براي فرد غيرممکن ميسازد، در مورد اين افراد، اين مشکل ديگر اختلال محسوب ميشود چراکه اين ترس غيرمنطقي است.
در مقابل اين افراد، گروههايي نيز ديده ميشوند که به خوبي شرايط قرار گرفتن در تنگنا و فضاهاي محصور را تحمل ميکنند و از آن جمله ميتوان به افرادي که در زيردرياييها کار ميکنند، اشاره کرد.
شناخت اين تفاوتها کمک ميکند تا متوجه شويم به چه ميزان در برخورد با اين شرايط آسيبپذير هستيم. افراد در برخورد با اين مورد متفاوت هستند و همچنين ظرفيت آنان در تحمل افکار و احساسات آزاردهنده متغير است.
علاوه بر اين، دلايل بسياري وجود دارد که افراد با قرار گرفتن در فضاهاي بسته اذيت ميشوند. در بررسي انجام شده روي 21 کارگر معدن که مدت 14 روز زيرزمين حبس شده بودند، مشخص شد اين تجربه تاثيرات منفي قابل توجهي روي آنان داشته که تنگناهراسي را هم شامل شده است.
به گزارش روزنامه اينديپندنت، براي مقابله با تنگناهراسي روشهايي وجود دارد. براي مثال روش «رفتاردرماني شناختي» به فردي که در وضعيت دلهرهآور قرار گرفته کمک ميکند تا اين احساس را از خود دور کند. اما شناخت و درمان اين مشکل به ويژه در مواقعي که به اختلال تبديل ميشود ضروري است چراکه اين اختلال مي تواند فعاليتهاي روزمره فرد مبتلا را به طور جدي تحت تاثير قرار دهد.
منبع:isna.ir