بزرگنمايي:

چه خبر - آيا يک سياره جديد در منظومه شمسي شناسايي شده است؟

از آنجايي که پلوتو از سال 2006 از باشگاه سياره‌هاي منظومه شمسي کنار گذاشته شد، از آن سال منظومه شمسي تنها با هشت سياره شناخته مي‌شود. اما در چند سال گذشته بحث‌هايي وجود آمده مبني بر اينکه اين عدد دوباره به حالت قبل بازگردد يا نه.
شواهد نشان مي‌دهند که يک دنياي سنگي غول‌پيکر در حاشيه منظومه ما و بسيار دورتر از پلوتو وجود دارد. ستاره‌شناسان که فرضيه سياره نهم را ارائه کرده‌اند اکنون دو مقاله ديگر را منتشر کرده‌اند که سرنخ‌هاي جديدي در مورد اين ادعا مطرح کرده است.
"مايک براون" و "کنستانتين باتيگين" ستاره‌شناسان مؤسسه فناوري کاليفرنيا(کلتک) اين ايده را مطرح کردند که يک سياره بزرگ و هنوز کشف نشده در فاصله‌اي بسيار دورتر از پلوتو به دور خورشيد مي‌چرخد. اين تيم متوجه شده است که شش جرم در کمربند کوئيپر به طور خاص داراي مدارهاي عجيب و غريبي بوده‌اند و همه آنها 30 درجه از مدار هشت سياره شناخته شده کج شده و باهم تجميع شده‌اند.
شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي نشان مي‌دهد که اين تجميع مي‌تواند منتج به ايجاد گرانش براي به وجود آمدن يک سياره ناشناخته واقع در دنياي سايه‌ها شده باشد.
اما محققان اذعان مي‌کنند که اين تجميع به طور بالقوه مي‌تواند ناشي از يک تعصب باشد، به اين معني که شايد اين تيم چون به دنبال سياره نهم بوده سعي داشته تا اين اجرام را به عنوان سياره نهم منظومه شمسي معرفي کند زيرا اين چيزي است که آنها دنبالش بوده‌اند.
آنها با بازبيني دوباره اين احتمال را تقريباً رد کردند و متوجه شدند احتمال اشتباه بودن نظرشان يک در 500 است.
البته فقط به اين دليل که يک تجميع در حال وقوع است، لزوماً به اين معني نيست که يک سياره جديد بايد تشکيل و به رسميت شناخته شود. مطالعات ديگر نشان داده‌اند که اگر اجرام دوردست شناخته شده ديگري مانند ديسک‌هاي بزرگ متشکل از سنگ و يخ باهم تجميع شوند، همان نتيجه ممکن است حاصل شود.
"براون" مي‌گويد: اگرچه اين تحليل مستقيماً درباره اينکه آيا سياره نهم وجود دارد يا نه، چيزي نمي‌گويد اما نشان مي‌دهد که اين فرضيه بر پايه يک استدلال محکم بنا شده است.
در مطالعه دوم در مورد خواص احتمالي سياره نهم براساس هزاران مدل کامپيوتري جديد از نحوه شکل‌گيري سيستم‌هاي خورشيدي دور تجديد نظر شده است. در اصل، اخترشناسان گفته‌اند که شواهد نشان مي‌دهد سياره نهم يک سياره سنگي 10 برابر بزرگ‌تر از زمين است و ممکن است در مداري با فاصله 600 واحد نجومي(AU) در حال گردش به دور خورشيد باشد. هر يک واحد نجومي فاصله متوسط بين زمين و خورشيد است.
اما مطالعه جديد نشان مي‌دهد که اين سياره احتمالاً کوچک‌تر و نزديکتر از آن چيزي است که قبلاً تصور مي‌شد.
محققان اکنون مي‌گويند سياره نهم تنها مي‌تواند پنج برابر بزرگ‌تر از زمين باشد و در فاصله حدود 400 AU از خورشيد در مدار باشد.
جالب توجه است که با توجه به مشاهدات و مطالعات اخير روي سيستم‌هاي سياره‌اي ديگر نشان مي‌دهد که اگر منظومه شمسي ما يکي از اين ابرسياره‌ها را نداشته باشد، عجيب خواهد بود.
"باتيگين" مي‌گويد: سياره نهم با وجود جرم پنج برابر زمين به نظر مي‌رسد بسيار شبيه به يک ابرزمين است. اين سياره پازل گمشده منظومه شمسي در شناخت نحوه تشکيل سياره‌ها است.
اين مطالعه تقريباً ديگر شکي را در مورد وجود اين سياره باقي نگذاشته است. محققان اين مطالعه جديد مي‌گويند ممکن است اشتباه کرده باشند، اما تا حد زيادي مطمئن هستند که به زودي آن را پيدا خواهند کرد.
"باتيگين" مي‌گويد: تصور ديدن تصاوير واقعي از سياره نهم شوکه کننده است. گرچه پيدا کردن اين سياره از لحاظ نجومي يک چالش بزرگ است، اما من بسيار خوشبين هستم که در دهه آينده بتوانيم آن را به تصوير بکشيم.
اولين مطالعه در نشريه Astronomical و دومين مطالعه نيز در مجله Physics Reports منتشر شده است.

منبع: isna.ir