بزرگنمايي:

چه خبر - برادر راننده اتوبوس دانشگاه: 30 سال سابقه داشت

بهروز عقلمند، برادر راننده جانباخته اتوبوس دانشگاه آزاد در گفت‌وگو با روزنامه «ايران» از جزئيات حادثه و از زندگي شخصي برادرش گفت.

روز حادثه چطور از ماجراي سقوط اتوبوس با خبر شدي؟

شرکتي که کار مي‌کنم سه‌شنبه‌ها تعطيل است و آن روز هم روز تعطيلم بود، به‌دنبال کارهايم بودم که يکي از برادرانم به من زنگ زد و جريان تصادف رحمان را برايم تعريف کرد. بعد از شنيدن اين خبر نمي‌دانستم که چطور خودم را به بيمارستان فرهيختگان برسانم و دقايقي بعد هم که به بيمارستان رسيدم با گريه‌هاي بي‌امان فرزندان رحمان فهميدم که ديگر برادرم زنده نيست.

رحمان چه مدت بود که در دانشگاه علوم و تحقيقات کار مي‌کرد؟دو ماه قبل بود که پسر رحمان که روي اتوبوس ديگري کار مي‌کند به برادرم گفت که يکي از همکارانمان قصد دارد اتوبوسش را که دوسالي است در خط دانشگاه کار مي‌کند بفروشد. پس از آن برادرم اتوبوس را به قيمت 60 ميليون تومان خريد و در همان خط مشغول به‌کار شد.

برادرتان چند وقت بود رانندگي مي‌کرد؟

رحمان 30 سال است که با اتوبوس کار مي‌کند و عيد امسال هم بازنشسته مي‌شد. 15 سال در جاده تهران - اردبيل کار مي‌کرد و حدود 12 سالي هم بود که راننده سرويس يکي از شرکت‌هاي خودروسازي بود.

درآمدش بابت کار در دانشگاه چقدر بود؟

در ازاي هر سرويس رفت و برگشتش و انتقال دانشجويان، 16 هزار تومان دريافت مي‌کرد که ماهانه حدود 5 ميليون تومان مي‌شد. يعني به‌صورت روزمزد و ماهانه حقوق نمي‌گرفت. ضمن اينکه بايد هزينه استهلاک ماشين و سوخت و تعمير سالانه را هم خودش پرداخت مي‌کرد که شايد در مجموع حدوداً ماهي دو ميليون تومان دستش را مي‌گرفت اما خدا را شکر محتاج کسي نبود.

چند فرزند داشت؟3 پسر و 3 دختر، يک پسر و دخترش ازدواج کرده بودند. عروسي يکي از دخترهايش سيزدهم همين ماه بود. عروسي پسر دومش هم ارديبهشت ماه سال آينده بود.

ماجراي تصادف اتوبوس را در رسانه‌ها و تلويزيون دنبال کرده اي؟

بله و بشدت ناراضي هستم. از آنها گلايه دارم و حتي ديروز با صدا و سيما تماس گرفتم اما کسي پاسخگو نبود. مي‌گويند ماشين اسقاطي بوده، مدل خودروي برادرم سال 81 بود. درحالي که در همين تهران خودروهاي به مراتب قديمي تري هم وجود دارد و بدون هيچ مشکلي کار مي‌کنند. اصلاً اگر اين اتوبوس اسقاطي بوده چرا طي دو ماه گذشته شماره‌گذاري شده؟! چرا اجازه داده‌اند که مسافر سوار اين اتوبوس شود؟!

شايعاتي در فضاي مجازي منتشر شده که در اغلب آنها راننده اتوبوس را مقصر معرفي مي‌کنند؟

برادرم اگر به فکر جان دانشجويان نبود مي‌توانست خودش را از همان لحظات اول از اتوبوس به بيرون پرتاب کند. نه اينکه تا آخرين لحظات فرمان را دو دستي بگيرد. فاصله رکاب خودرو تا آسفالت 30 سانتيمتر بيشتر نيست و برادرم وقتي متوجه مي‌شد که ماشين دچار نقص شده مي‌توانست در اتوبوس را باز کند و خودش را نجات دهد. اما فرمان را گرفت و تا آخرين لحظه زندگي‌اش تلاش کرد تا در حد توانش جان دانشجويان را نجات دهد. مي‌گويند اتوبوس نقص فني داشته، حادثه ساعت 11 رخ داد و آن روز اين چهارمين سرويسي بود که برادرم برده بود. اگر اتوبوس نقص فني داشت، بي‌شک در سه سرويس قبلي متوجه آن مي‌شد.

پسر خودم دانشجو است و زماني که فهميدم دانشجويان جانشان را از دست داده‌اند، حس کردم براي پسر خودم اين اتفاق افتاده است. من داغ برادرم را دارم اما با شنيدن خبر مرگ دانشجويان داغ خودم را فراموش کردم. ما 10 نفر را از دست داديم و از طرف خودم و خانواده برادرم به آنها تسليت مي‌گويم.

رحمان کجا زندگي مي‌کرد؟

ساکن بهارستان بود، هر روز صبح ساعت 5 خانه را ترک مي‌کرد تا ساعت 7 و نيم در دانشگاه حاضر باشد. يک سرويس داشت از اسلامشهر به بيمارستان رسول اکرم و بعد از آن هم خالي مي‌آمد تا دانشگاه و تا ساعت 8 شب هم در دانشگاه علوم و تحقيقات کار مي‌کرد. برادرم راننده جاده بود، آن هم 15 سال. رانندگي در جاده به مراتب خيلي سخت‌تر از رانندگي در دانشگاه است.

وضعيت بيمه و کارت سلامت برادرتان به چه صورت بود؟

هر راننده‌اي دفترچه کار دارد، برادرم پايه يک داشت و کسي که پايه يک دارد بايد کارت سلامت داشته باشد در غير اين صورت افسر جلوي فعاليت او را مي‌گيرد. بيمه هم که بود.

در رابطه با اين حادثه شکايتي داريد؟

بايد صبر کنيم تا روز شنبه به دانشگاه و پاسگاه برويم و حرف‌هاي آنها را بشنويم. قطعاً شکايت مي‌کنم از کساني که گفته‌اند برادرم بدون مجوز بوده است. اگر برادرم مجوز نداشته چطور اتوبوس او دو سال در آن خط کار مي‌کرد. اجازه دهيد شنبه صحبت‌هاي مسئولان دانشگاه و پليس را بشنويم اگر جايي براي شکايت باشد قطعاً شکايت مي‌کنيم.

حرف آخرتان؟

خواهش مي‌کنم همه چيز را در هر حادثه‌اي به گردن راننده نيندازيد. چرا انگشت‌ها را به سمت راننده‌ها در سوانح رانندگي مي‌گيريد. اين همه خودروهاي مختلف در جاده‌هاي کشور تصادف مي‌کند و صدها نفر هم جانشان را از دست مي‌دهند. پس نمي‌توان گفت مدل اتوبوس باعث کاهش آمار تلفات مي‌شود. همين اتوبوس‌هايي که مي‌گويند يک و نيم ميليارد تومان قيمت دارد اما افراد زيادي را به کام مرگ کشانده است.

منبع: bartarinha.ir