بزرگنمايي:

چه خبر - گفت و گو با خشايار الوند

خشايار الوند درباره‌ي عملکرد صحيح سلبريتي‌ها در فضاي مجازي، با تاکيد بر اينکه هر بازيگري حق اظهار نظر دارد، در عين حال مي‌گويد، اشکال کار جايي مشخص مي‌شود که هر کسي که صفحه آن فرد مشهور را دنبال مي‌کند، چشم و گوش بسته نظرات او را قبول و مي‌خواهد مدل آن فرد زندگي کند.

ما زندگي دوگانه‌اي داريم؛ در جامعه، محل کار و عرصه عمومي به يک شکل لباس مي‌پوشيم و مسائلي را رعايت مي‌کنيم اما در فضاي مجازي زندگي پنهاني خود را به نمايش مي‌گذاريم و وجه پنهان جامعه را به تصوير مي‌کشيم. براي مثال ريحانه پارسا، بازيگر «پدر» بعد از اينکه پخش اين سريال تمام شد، عکس‌هاي خود در سريال پدر را از ميان ديگر عکس‌هاي اينستاگرام خود پاک کرد و در عين سادگي که واقعي هم بود گفت که چهره واقعي من اين شکلي است. ما خود را در فضاي مجازي همه جوره نشان مي‌دهيم اما در جامعه نقابي به چهره ما زده‌اند يا زده‌ايم که باعث مي‌شود به گونه‌اي ديگر رفتار کنيم. در واقع وجه پنهاني که سلبريتي‌ها از خود نشان مي‌دهند براي همه دوگانگي به وجود مي‌آورد.
او ادامه داد:
براي مثال بازيگري نقش يک فرد بدبخت را بازي مي‌کند و داعيه درد اجتماعي دارد اما بعد عکس‌هاي خود را با وسايل گران‌قيمت خود مي‌گذارد. اگر اين دوگانگي از طرف جامعه هضم شود که هر کس زندگي خصوصي دارد مشکل حل مي‌شود اما عموما اين دوگانگي از طرف جامعه درک نمي‌شود. بنابراين وقتي که بازيگري پستي را درباره گراني يا رنج مردم مي‌گذارد و بعد عکس‌هايي از وسايل گران‌قيمت خود به تصوير مي‌کشد انگار ما به او حق نمي‌دهيم که درباره اين مسائل صحبت کند. اين مسائل اغتشاشات فکري براي ما به وجود مي‌آورد. ما از ديرباز نتوانستيم بازيگر را از نقش خود تفکيک کنيم در حالي که بايد اين اتفاق بيفتد.

هيچ کس نمي‌تواند جلوي اظهار نظر فردي را بگيرد. من در صفحه شخصي خود نظراتم را مي‌نويسم که ممکن است مخالف يا موافقاني داشته باشد اما تا زماني که از حريم اخلاق، عرف و قانون تجاوز نکند عيبي ندارد که نظرم را بگويم تا وقتي که به حيطه ديگران وارد نشوم، آزادي ديگران را مخدوش و از قانون تخطي نکنم، عرف و هنجار را بر هم نريزم، کسي نمي‌تواند بگويد که چرا نظرت را مي‌گويي. البته اشکال اين مسائل آنجاست که هر کسي که در صفحه آن فرد مشهور حضور دارند و او را دنبال مي‌کنند چشم و گوش بسته آن نظر را قبول مي‌کنند و مي‌خواهند مدل آن فرد زندگي کنند. براي مثال فردي مانند تتلو در صفحه خود مي‌گويد همه بگوييد بق بقو و افرادي نيز در صفحه او اين کار را تکرار مي‌کنند. در واقع اين حماقت آن عده است که اين کار را انجام مي‌دهند. بازيگران مي‌توانند درباره همه چيز نظر بدهند و بقيه مي‌توانند مخالف باشند.
الوند در پايان گفت:
بازيگري را اگر به عنوان يک شغل ببينيم مانند تمام شغل‌هاي ديگر است. گروه مرجع و اليت جامعه که مردم آن‌ها را مي‌شناسند به دليل اينکه عده‌اي آنها را قبول دارند مسؤوليتي را نيز عهده دار هستند اما فرقي با بقيه مردم ندارند و مردم مي‌توانند با نظر آن‌ها مخالف يا موافق باشند. اما به عنوان کسي که مورد توجه است و ممکن است جامعه از او تاثير بگيرد بايد از مسائلي مراقبت کند و در حيطه اخلاقي هم مسؤوليت دارند بنابراين بايد عرف جامعه را رعايت کنند و بعدحرف خود را بزنند. اما اينکه نفع مردم چيست؛ ممکن است نفع مردم آن چيزي باشد که اين بازيگر مي‌گويد. اجازه بدهيم مردم نفع خود را خودشان تشخيص دهند؛ البته من با موجي که همه دوستان درباره همه چيز نظر مي‌دهند موافق نيستم و با اين موج که مي‌گويند به بازيگران چه ارتباطي دارد که درباره همه چيز اظهار نظر مي‌کنند هم مخالفم.

بيشتر بدانيد : روايت خشايار الوند از تغييراتي که در طول ساخت و زمان پخش سريال پايتخت اتفاق افتاد

بيشتر بدانيد : چرا خشايار الوند از جداييش از مهران مديري خوشحال است ؟

بيشتر بدانيد : حمله خشايار الوند به بازي علي مصفا و پيشنهاد او براي ممنوعيت نمايش تابستان داغ!

منبع : isna.ir