بزرگنمايي:

چه خبر - نگاه سياسي جشنواره ها در انتخاب فيلم

هر سال در آستانه انتخاب فيلم از سينماي ايران براي معرفي به آکادمي اسکار، بحث هايي چون ضرورت يا عدم ضرورت معرفي فيلم براي شرکت در رقابت انتخاب بهترين فيلم خارجي زبان و سياست سينماي ايران در مواجهه با جشنواره‌هايي مثل کن و اسکار مطرح مي‌شود. بحث‌هايي مبني بر اينکه فلسفه وجودي سينماي ايران در طول اين سال‌ها براي حضور در مجامع جهاني سينمايي چيست و اساساً سينماي ايران به دنبال چه هدفي در اين جشن‌ها و جشنواره هاست.
در اين ميان سوال اينجاست که آيا سينماي ايران تنها به دنبال موفقيت در جشنواره‌ها و آکادمي مثل اسکار است؟ و يا هدف مهم‌تر‌ي - سينما مي‌تواند به عنوان کالايي فرهنگي نماينده فرهنگ، سبک زندگي ايراني اسلامي و معرفي آن‌ها در مجامع جهاني باشد- دارد. سوالي که نشان مي‌دهد سال هاست سينما‌ي ما در بين اين دو نوع تفکر و مواجهه آن با جشنواره‌هاي خارجي سردرگم است و بسته به زمان‌هاي مختلف تصميم‌هاي متنوعي را در اين باره مي‌گيرد.
براي مثال در دوره‌اي به فکر تحريم اسکار مي‌افتد و در برهه زماني ديگر به دنبال فيلمي بر مبناي ارزش‌هاي فرهنگ ايراني اسلامي هستند و در مواقعي پيدا هم نمي‌کنند. اين سردرگمي در طول اين سال‌ها هيچ وقت به نتيجه‌اي نرسيده و در کل حضور سينماي ايران در صحنه بين‌الملل تنها به گرفتن جوايز محدود شده و در وزنه‌اي ديگر ما هيچ وقت نتوانسته ايم بازار فيلم به شکل حرفه‌اي و گيشه سينما در عرصه‌ جهاني داشته باشيم.
امسال فيلم «بدون تاريخ بدون امضا» براي حضور در اسکار انتخاب شده است، فيلمي که با تمام ارزش‌هاي سينمايي در جرگه‌ي سينماي اجتماعي، انتخاب مناسبي براي اسکار به نظر نمي‌رسد. اين اثر سينمايي روايتي سياه در مورد طبقه فرودست و فقر در ايران است و با توجه به فضا و دنيايي که پيش چشم مخاطب جهاني خلق مي‌کند و نمايندگي سينماي ايران براي معرفي و فرهنگ ايراني در شرايطي عکس عمل خواهد کرد و هيچ جاي ترغيب و جذابيت براي مخاطب جهاني نمي‌گذارد. اين در حالي است که گزينه‌هايي ديگر مثل فيلم «تنگه ابوقريب» با برداشت سينمايي از جغرافياي تنگه ابوقريب در ميان گزينه‌هاي اسکاري وجود داشت و مي توانست معرف بهتري براي سينماي ايران باشد.

بيشتر بدانيد : حمله دسته جمعي به نماينده ايران در اسکار!

موضوعاتي چون نگاه سياسي اين نوع جشنواره‌ها، نبود وجه هنري و حواشي ديگر در مورد جشن‌ها و جشنواره اي مثل اسکار و کن بسيار گفته شده؛ اما نکته اينجاست يک فيلم در هر رويداد جهاني و با هر عنواني نماينده فرهنگ آن کشور است و شايد اين مسئله در جشنواره‌هاي کوچک‌تر کمتر در نظر گرفته شود اما در رويدادي مثل اسکار فيلم‌ها بايد متناسب با روابط و مناسبات فعلي ايران در جهان انتخاب شود. براي مثال لغو برجام و سياست‌هاي ظالمانه امريکا نسبت به ايران. اين نوع موارد مي‌توانست دليلي باشد تا ما به دنبال فيلمي براي اسکار باشيم که فارغ از فکر اينکه جايزه بگيريم يا نه، بتوانيم در دنياي فيلم از زبان فرهنگ و تفکر خود دفاع کنيم و آن را در فيلم با زبان سينما تبليغ و معرفي کنيم.

بيشتر بدانيد : تاريخ و زمان برگزاري اسکار 2019 اعلام شد

بيشتر بدانيد : فيلم هاي ايراني که در مراسم اسکار 2019 حضور دارند

بيشتر بدانيد : 7 فيلمي که شانس حضور در اسکار را دارند: از فروشنده تا ابد و يک روز !

منبع : yjc.ir