بزرگنمايي:

چه خبر - شيرين يزدان‌بخش: درون هر زن چندين مادر زندگي مي‌کند

وقتي بعد از ظهر ديروز به شيرين يزدان‌بخش تلفن کردم او با خنده و سرحال جوابم را مي‌دهد اصلا تصورش را هم نمي‌کنم که اين بازيگر 70 ساله سينما که از سال 88 و با فيلم «لطفا مزاحم نشويد» به يکي از ستارگان سينماي ايران تبديل شده، از خواب بيدار شده باشد آن هم در ظهر داغ مرداد ماه. کاملا هوشيار است و براي جواب‌هايش کلمات را با دقت انتخاب مي‌کند. اما از همه مهم‌تر اين است که بين جملاتش و به مقتضاي حرف‌هايي که بين ما رد و بدل مي‌شود، خنده‌اي جانانه مي‌کند از آن خنده‌هايي که فقط مخصوص مادرهاست و فقط خنده يک مادر مي‌تواند تا اين حجم حالت را خوب کند.

«حتما تا حالا شنيده‌ايد که من فرزند ندارم اين موضوع را در چند مصاحبه گفته‌ام. اما همه نقش‌هايي که بازي کرده‌ام، نقش مادر بوده؛ همه جور مادري را تجربه کرده‌ام. در فيلم بوسيدن روي ماه، مادر يک مفقودالاثر بودم، در فيلم ابد و يک روز، مادر بودم آن‌هم مادر چند تا دختر و پسر که هر کدامشان ويژگي خاص خود را داشتند...
مادر بودن را تجربه نکرده اما انگار همه مادرهاي عالم در وجودش جمع شده‌اند و هر زمان که هر کدام از آنها را فرابخواند، مي‌آيند و در اجراي يک نقش خود را بروز مي‌دهند و جالب اين‌جاست که به دل همه مخاطبان از هر قشر و سني هم مي‌نشينند.
خودش در اين‌باره مي‌گويد:
«با مادرم رابطه خيلي صميمي داشتم، زماني که ازدواج کردم، مادرم هم آمد و با ما زندگي مي‌کرد، تا همين چند سال قبل مادرم کنارم بود و من راحت به زندگي شخصي خودم مي‌رسيدم. همه کارهاي خانه را مادرم مديريت مي‌کرد. هر زمان که به خانه مي‌آمدم غذا حاضر بود و همه کارها سر و سامان داشت. ديپلم که گرفتم وارد کار دولتي شدم و 32 سال استخدام بودم تا بازنشسته شدم. به نظرم درون هر زني، مادرهاي زيادي حيات دارند و نفس مي‌کشند. شايد به همين دليل است که به گفته شما نقش مادرها را خوب بازي مي‌کنم و به دلتان مي‌نشيند.»

«من اصلا آدم خانه نشستن نبودم و نيستم. بازنشسته که شدم وقت بيشتري داشتم تا به تماشاي تئاتر بروم. شدم مشتري ثابت نمايش‌هايي که در تئاتر شهر روي صحنه مي‌رفت. تا اين‌که پيشنهاد بازي در فيلم لطفا مزاحم نشويد را به‌ من دادند. فيلمي که سيمرغ بهترين بازيگر نقش دوم زن را برايم به ارمغان آورد. الان هم هر نقشي را قبول نمي‌کنم چون خودم را بازيگر حرفه‌اي نمي‌دانم.»
شيرين يزدان‌بخش که براي بازي در فيلم‌هاي ابد و يک روز و بوسيدن روي ماه هم جايزه بهترين بازيگر را گرفته.

بيشتر بدانيد : «شيرين يزدان بخش» بهترين بازيگر بخش مسابقه سينماي آسيا شد +عکس

«نمي‌دانم چه لقبي مي‌توان به‌من داد! من فيلمنامه را مي‌خوانم، ديالوگ‌هايم را حفظ مي‌کنم و هر کاري که کارگردان مي‌خواهد را انجام مي‌دهم. اصلا نمي‌دانم چه اتفاقاتي باعث شد در سن بازنشستگي بازيگر شوم. شايد درست‌ترين زمان ممکن بود، بعضي وقت‌ها فکر مي‌کنم شايد اگر به بازيگري علاقه داشتم يا زودتر وارد اين حرفه مي‌شدم الان ديگر شيرين يزدان‌بخشي که هستم، نبودم. نمي‌دانم بايد اسمش را سرنوشت گذاشت يا چيزي ديگر. به اين موضوعات هم فکر نمي‌کنم. اجازه مي‌دهم زندگي غافلگيرم کند، درست مثل ذات خود زندگي؛ مگر ما مي‌دانيم از کجا آمده‌ايم و به کجا مي‌رويم. زندگي مدام در حال تغيير است و من؛ خودم را کاملا تسليم اين تغييرات کرده‌ام.»

شايد زندگي کنار مادر و زير سايه حمايت او، شيرين خانم را اينقدر منعطف کرده و به او اين فرصت را داده که روحش را تازه نگه دارد.

«نه! زياد هم خوب نيست؛ من چون با مادرم زندگي مي‌کردم خيلي از کارها را انجام نمي‌دادم و مثلا آشپزي نمي‌کردم و مقيد به‌کار خانه نبودم؛ الان که مادرم نيست هم ديگر نمي‌توانم اين کارها را انجام بدهم. وقتي با مادرت زندگي مي‌کني از حضور او خيلي لذت مي‌بري اما هيچ‌وقت مستقل نمي‌شوي!»
شيرين يزدان‌بخش از آن بازنشسته‌هاي عاقبت‌بخير است؛ هم عزت و احترام دارد و هم با اجراي نقش‌هاي مختلف، چيزهاي زيادي را در ذهن‌اش تجربه کرده است؛ دنياها و آدم‌هاي متفاوت که هر کدام اتمسفر و فضاي خاص خود را دارند و شايد نتوان در زندگي واقعي آنها را تجربه کرد. با زنگ تلفن از خواب بيدار شده اما در برزخ بيداري و خواب گرفتار نيست، وقتي مي‌گويم ببخشيد بد موقع تلفن کردم، مي‌گويد: «نه من بد موقع خوابيدم!» همين قدر مهربان. وقتي از او مي‌پرسم الان در خانه غذا مي‌خوريد يا بيشتر مشتري رستوران‌ها و غذاي بيرون هستيد از همان خنده‌هاي جانانه تحويلم مي‌دهد و مي‌گويد: «ديگر قرار نشد اين‌قدر ريز وارد جزئيات زندگي من شوي!»

بيشتر بدانيد : چهره مادران دوست‌داشتني در سينماي ايران + تصاوير

بيشتر بدانيد : گفتگو با شيرين يزدان بخش بانوي مهربان سينماي ايران

منبع : jamejamonline.ir