بزرگنمايي:
چه خبر - فرانسه با شکست کرواسي قهرمان جام جهاني شد
بازي با رقص و آواز شروع شد. با کلي کروات هيجان زده سر مست که هر طور بود خودشان را رسانده بودند به لوژنيکي براي اولين حضورشان در فينال جام جهاني. آنها بودند در غياب بزرگان. آنها که خداي شان مودريچ بود. آنها که ديگر اصلا يادشان نبود چقدر سخت رسيدند به جام جهاني. مهم امروز بود. همين حالا که جسورترين تيم جام جهاني را دارند. همراه با کيتارويچ همه آماده بودند براي رقصي مستانه!
آن طرف فرانسوي ها و کامروني ها و مراکشي ها و کلي مليت ديگر که نماينده اي در زمين داشتند براي خروس ها نبض شان مي زد. آنها جادوگرشان در ميدان امباپه بود.
ورزشگاه جاي سوزن انداختن نداشت. پوتين خودش هم آمده بود. آمده بود بخشي از تاريخي باشد که شايد خودش با کمي دست کاري در روايت واقعي اش آن را اينگونه نوشته بود و به مسکو آورده بودش. امانوئل ماکرون جوان هم در کنار خانم کروات خوش رقص هم در کنارشان بودند و البته جياني اينفانتينوي خوش شانس که ناگهان مالک فيفا شد.
او با سوپر استارهاي دهه 90 و ابتداي قرن 21 براي خود فيفايش را پر ستاره کرده. فينال امسال هم يکي از اين فينال هاي پر از ستاره بود. از رايان گيگز و لادروپ تا رونالدينيويي که روي چمن براي اختتاميه پرکاشن زد.بازي اما وقتي شروع شد ديگر کسي نه به اين ستاره ها فکر مي کرد ، نه به حتي ويل اسميت و رقاصه هاي دورش که اختتاميه زيبايي را اجرا کرده بودند.
حالا وقت فوتبال بود. يک نمايش خارق العاده.کرواسي بود که پيش تاخت. دقايق ابتدايي تقريبا دست آنها بود اما گل اول را فرانسه زد. يک خطا پشت محوطه جريمه و يک سانتر از گريژمان و ضربه سر مانژوکيچ؛ بله گل! به شوک مي ماند. زننده گل تاريخي کرواسي در بازي نيمه نهايي در فينال گل به خودي زد.او سرش را پايين انداخت و با حسرت سمت ميانه زمين رفت.اين حس بد فقط 7 دقيقه طول کشيد و در پقيقه 27 بازي مساوي شد. اين بار گل زن پرشيچ بود کسي که پاس گل طلايي پيروزي برابر انگلستان را داده بود.
او و يک ضربه بي نقص و بله ؛ گل! اميد به اردوي کرواسي برگشت. اصلا آنها در اين جام سلاطين جنگ تا لحظه پايان بودند. انگار براي شان بازي پاياني ندارد غير از پيروزي!
اين بار ولي انگار طلسم شده بودند. فريادهاي حمايت روي سکوها و اين همه تلاش و دوندگي خيلي مفت از دست مي رفت. يک کرنر معمولي، يک سانتر و توپي که اتفاقي خورد به دست پرشيچ. داور ابتدا اوت گرفت و بعد ويدئو چک داد. قلب ماکرون داشت از سينه بيرون مي زد.
داور برزيلي پنالتي گرفت و گريژمان توپ را گل کرد. فرانسوي ها نيمه اول را بردند.
نيمه دوم کرواسي بهتر شروع کرد اما باز گل خورد. بازي اما قبل گل يک سورپرايز داشت. سه جيمي جامپ با شکل هاي يکسان که پريدند وسط زمين و پليس روسيه خرکش به بيرون بردشان، مهمان هاي ناخوانده بودند. آنها که بايد ديد براي اين شوک شان به امنيت بازي چه سرنوشتي پيدا مي کنند! آن هم براي اين جسارت جلوي چشمان آقاي پوتين! ورزشگاه يکپارچه تشويق کرواسي بود و نگاه ها به زوج پرشيچ ، مانژوکيچ که يکباره امباپه مثل موشک فرار کرد. پاس او به گريژمان و پاس گريژمان به پل پوگبا يک معنا داشت ،گل سوم فرانسه!
بار اول توپ خورد به دفاع و برگشت زير پاي پوگبا . او بار دوم توپ را طوري زد که سوباشيچ فقط توان تماشا داشته باشد، همين!
در جايگاه ويژه هم اينفانتينو و پوتين بي خيال بازي داشتند توپ يادگاري بازي ها را امضا مي کردند ! بي خيال بازي!
روي سکوها ولي اميد اگرچه براي کرواسي کم شده بود اما آنها هنوز رويا داشتند مي بافتند. روياهايي که تمامش را امباپه بر باد داد. او توپ گرفت . ايستاد! يک شوت دقيق زميني و گل! راستي چرا باقي حريف هاي کرواسي اين شوت هاي زميني را جلوي سوباشيچ استفاده نکرده بودند؟
کرواسي ديگر اين بار خالي کرده بود. سخت کوش ها انگار همه جان شان را قبل از اين گذاشته بودند. چهره در هم شکسته ويدا بعد گل چهارم ، گوياي همه چيز بود!
هميشه براي زنده ماندن اميد کورسويي هست. مثلا اگر هوگو لوريس گلر تيم رقيب باشد، چرا نبايد اميد داشت؟ کاري که او مي تواند انجام دهد، نابودي اعتماد به نفس تيم است. دقايقي بعد از گل چهارم فرانسوي ها دريبل کشنده آقاي کاپيتان جلوي مانژوکيچ لو رفت و بازي 4 بر دو شد!
البته امکان برگشت خيلي کم بود ولي کروات ها دوست داشتند به روياهاي شيرين فکر کنند. اقلا حس اين حال که پيروزي شان باعث رقص دلبرانه خانم رئيس جمهور پيش چشمان پوتين و اينفانتينو و البته ماکرون! چرا که نه ، کروات ها باور دارند که انسان به اميد زنده است. آنها تا همين جا هم بي کارت دعوت آمده بودند و مهمان هاي ناخوانده جام محسوب مي شدند پس چيزي نداشتند براي باختن.اگرچه خيلي هم جان نداشتند براي باز جنگيدن!
فرانسوي ها براي بعد از دقيقه 80 تاکتيک وقت کشي هم انگار داشتند و روي زمين مي افتادند تا سوت هاي اعتراض در ورزشگاه بپيچد!
آنها خيلي فاصله اي تا جام کنار زمين نداشتند.کاپ تقريبا در مشت شان بود . بايد فقط تا سوت پايان همان جان حفظش مي کردند!
گريژمان و امباپه در اين موفقيت بزرگ نقشي کليدي داشتند.امباپه چيزي تا توپ طلاي بازي ها فاصله نداشت و اين نتيجه يعني مودريچ شانس کمي پيدا مي کند براي بردن جايزه ستاره مسابقات!
وقتي داور 5 دقيقه اضافه را اعلام کرد، درحالي که فرانسوي ها جشن خودشان را داشتند، کروات ها هم شروع کردند به تشويق بي نهايت تيم شان. اميدها تقريبا هيچ شده بود اما براي آنها همين حال خوش بودن در فينال هم بهترين حال بود. به قول سرمربي کروات پيشين تيم ملي ترکيه که وقتي خيلي ناباورانه تيمش را نايب قهرمان جهان کرد و فقط به آمريکا در فينال باخت:«ما از حالا بعد آمريکا قهرمان دنياييم»فرانسوي ها که قبلا هم قهرمان بودند و حالا کرواسي بعد از اين فرانسه قهرمان دنياست.
اتفاقي که روز آمدن داليچ نه تنها کسي انتظارش را نداشت ، حتي باور نداشتند تيم بحران زده شان به جام جهاني برسد ولي حالا تيم دوم جهان شده اند.
آنها شادند و فرانسوي ها هم شاد. اين نقطه پايان جام جهاني است . لحظه پايان يک جشن بزرگ فوتبالي که ما هم روزهاي خوشي در آن داشتيم، اما چه بد که خيلي زود خوشي هاي مان جايش را داد به همان دعواهاي هميشگي اما اينجا در لوژنيکي همه پر از شادي بودند.
منبع: khabaronline.ir