بزرگنمايي:

چه خبر - کنار گذاشتن ايران، واگذاري جنوب سوريه به مسکو و سکوت در جريان فشارها به تهران

روزانا رمّال در البنا نوشت: ارتباط جبهه هاي مختلف در منطقه کاملا آشکار شده است؛ بين آنچه در جنوب سوريه مي گذرد و آنچه در يمن جريان دارد، محاسبات سختي است که اسرائيل در هر دو آنها نقشي مستقيم دارد.
اين روزنامه در ادامه آورده است: جنگ در يمن، ظاهرا بين دول خليج فارس است، اما در باطن، با هدف تحقق منافع اسرائيل آغاز شده است، که به دنبال سيطره بر تنگه استراتژيک باب المندب است؛ آنچه که در صورت تحقق مي تواند پاسخي به سيطره ايران بر راههاي دريايي در اين منطقه باشد و موجب محاصره ايران و تغيير موازين تجارت جهاني شود؛ بويژه آنکه اين تنگه نقش مهمي در جريان تجارت نفتي از خليج، به تمام دنيا دارد. در صورت سيطره اسرائيل بر تنگه باب المندب، ايران هم پيمانان حوثي خود و سلطه انها بر اين تنگه را از دست مي دهد و سطح تاثيرات آن بر تجارت جهاني کاهش مي يابد؛ از اين جهت، اسرائيل از تهديد ايران آسوده خاطر مي شود.
در اين ميان، فشار آمريکايي و سعودي بر ايران از دروازه نفت، رو به افزايش است و محاصره ايران پس از موافقت بن سلمان با توليد 2 ميليون بشکه نفت براي ايجاد توازن در بازار نفت جهاني، ادامه دارد. در واقع، رياض در پي آن است که به تهران از طريق بازار جهاني نفت فشار بياورد و به همراه خود چراغ سبز آمريکايي را دارد که بر مجازات شرکتهاي اروپايي که به تعامل با ايران ادامه دهند، تاکيد مي کند و در اين شرايط، سوالهايي در مورد امکان زنده ماندن توافق هسته اي«اروپايي» مطرح مي شود.
به همين دليل، کارشناسان از ضرورت مشخص شدن بيشتر امور منطقه در اواسط ماه جولاي صحبت مي کنند. ايا اروپايي ها به روابط تجاري و نفتي خود با ايران بدون قرار گرفتن در دايره باجگيري آمريکا ادامه مي دهند؟
فشارهاي پيوسته به ايران، باعث پيچيده تر شدن اوضاع شده است؛ اما شکستهاي نظامي مسلحان در جنوب سوريه، موجب تقويت نفوذ ايران در مرزهاي سوريه با فلسطين اشغالي مي شود؛ يعني تماس ايران با اسرائيل را مستقيم تر و در ادامه، تاثير نفوذ ايران را بيشتر مي کند. اين در حالي است که فشارهاي نفتي به ايران ادامه دارد و هرگونه فشاري به ايران، موجب سرسختي آن در جبهه جنوب سوريه مي شود؛ همانطور که روسيه چند روز پيش اعلام کرد حضور ايران در سوريه قانوني است و امکان درخواست خروج آن وجود ندارد.
همين نکته است که ورود روسيه به خط صف ارايي بزرگي همراه ايران در مقابل فشارهاي آمريکا را تفسير مي کند؛ اين همراهي روسيه با ايران که از زمان آغاز بحرانها در خاورميانه در نوع خود کم نظير بوده است، تمام اتهاماتي که در خصوص اختلافات روسيه با ايران وجود دارد را از بين مي برد.
جدا کردن مسير جبهه هاي مختلف در اين مرحله از عمر منطقه غير ممکن است؛ مرحله اي که امنيت اسرائيل رابطه مستقيمي با آينده ايران دارد؛ از اين حيث است که دو طرف اوراق فشار خود را عليه يکديگر به خدمت مي گيرند.
ماه جولاي، ماهي سرنوشت ساز در جبهه هاي مختلف است و طي آن، چالشهاي منطقه در نوسان قرار مي گيرند، تا زماني که نشست مهم هلسينکي بين ترامپ و پوتين برگزار شود...

جو معکرون در روزنامه قطري العربي الجديد نوشت: متشنج شدن روابط بين روسيه و ايران پس از درخواست مسکو مبني بر خروج تمام نيروهاي خارجي از سوريه، به نزديکي روسيه به اروپا منتهي شد؛ همين مساله ترامپ را بر آن داشت تا با عجله درخواست برگزاري نشستي با پوتين را داشته باشد و از روسيه بخواهد به گروه 8 باز گردد؛ گروهي که عضويت مسکو در ان پس از پيوستن شبه جزيره قرم به روسيه، به حالت تعليق درآمد. البته روسها اعلام کرده اند موضوع شبه جزيره قرم به هيچ عنوان در دستور کار مذاکرات بين پوتين و ترامپ در هلسينکي قرار نخواهد گرفت.
سوريه، موضوع اصلي صحبتهاي بين روساي جمهور روسيه و آمريکا در پايتخت فنلاند است؛ اما اين بار، ديناميک منطقه اي، تعيين کننده نتيجه خواهد بود. پيشنهاد ترامپ، واگذاري جنوب سوريه به مسکو و بازگشت آن به گروه 8 است، در مقابل دور کردن ايران و هم پيمانان و نيروهاي نيابتي آن از مرزهاي اردن و اسرائيل با سوريه و نيز بي طرفي روسيه در جريان فشارهايي که آمريکا به ايران وارد مي آورد.نشانه هاي اين معامله و اجراي عملي آن در ميدان سوريه به چشم مي خورد؛ همانطور که واشنگتن از حمايت خود از جبهه معارضان در جنوب سوريه عقب نشيني کرده و در حالي که سيطره نظام سوريه بر گذرگاه نصيب با اردن مساله وقت است، روسها به نظر براي تضمين اجراي اين توافق آماده هستند.
با اينکه پيش بيني ها در دايره محدودي باقي مي ماند، عنوان نشست هلسينکي مي تواند به معناي بازگشايي کانال ارتباط مستقيم بين واشنگتن و مسکو باشد و احتمالا در ضمن اين نشست، دو طرف در مورد عدم گرايش به سمت مسابقه تسليحاتي اتمي بين دو کشور، مذاکره مي کنند.
صرف ديدار با رئيس جمهور آمريکا، دستاورد بزرگي براي پوتين است؛ که موفق شده است به تدريج مانع از تحقق تلاشها براي به عزلت کشاندن روسيه شود. پوتين اراده خود را در سوريه به مرحله عمل رساند و گذشته از اين، توانست طي ديداري بين محمود عباس و نتانياهو، در جريان مسابقات جام جهاني را جمع کند؛ در حالي که کوشنر، با وجود تمام سعي خود موفق نشد حتي يک ديدار با يک مسئول فلسطيني داشته باشد!

منبع: entekhab.ir