بزرگنمايي:

چه خبر - خاص ترين سوپراستار سينماي ايران تولدت مبارک

هديه تهراني در 4 تير 1351 در تهران متولد شد. اولين بار وي براي بازي در فيلم روز واقعه انتخاب شد، اما بعدها لادن مستوفي جاي او را گرفت. کيانوش عياري هم او را براي بازي در بودن يا نبودن انتخاب کرد که بعدها عسل بديعي به جاي او برگزيده شد. اما سرانجام مسعود کيميايي او را براي فيلم سلطان انتخاب کرد و هديه تهراني وارد سينماي حرفه‌اي شد. بازي‌هاي راحت و روان او در فيلم‌هاي غريبانه و به خصوص شوکران تحسين منتقدان را برانگيخت. يکي از بهترين نقش آفريني‌اش که منجر به دريافت سيمرغ بلورين جشنواره فيلم فجر و تنديس زرين جشن خانهٔ سينما شد و تحسين نويسندگان و منتقدان را در پي داشت، بازي بيادماندني او در چهارشنبه سوري بود. مجله همشهري جوان، بعد از مهناز افشار وي را به عنوان دومين بازيگر زن پول‌ساز دهه هشتاد خورشيدي انتخاب کرد.

آنطور که خودش در مصاحبه اي گفته :هيچ وقت به صورت جدي و عاشقانه پي گير بازيگري نبوده است ولي به هرحال برايش جذابيت داشته است .جذابيتي که دنياي نمايش به هرشکلش براي همه دارد .پدر هديه تهراني به گفته خودش خيلي فيلم مي‌ديده وهميشه اورا هم با خودش به سينما مي‌برده است .در ضمن پدرش جسته گريخته کار تئاتر هم مي‌کرده است .جالب است بدانيد مادربزرگ او در سي سالگي دريک فيلم هم بازي کرده است .
اولين بار که قرار بود بازيگري را شروع کرده و بازي درسلطان را قبول کند با پدرش مشورت مي‌کند ودر مجموع پدرش نه خيلي موافق بود ونه خيلي مخالف و مثل هميشه تصميم نهايي را به خودش واگذار مي کند .
تهراني درباره حضور در سينما در گفت وگويي گفته است :
خيلي برايم پيش مي‌آمد که دست اندرکاران سينما براي بازي در فيلمي دعوتم مي‌کردند .چند تا از آشناها وبستگان ما مثل ناصر تقوايي واکبر عالمي هم گاهي چنين پيشنهادهايي مي‌کردند و اين قضيه چندان برايم نا آشنا نبود .

در آذر سال 1388 هديه تهراني 198 عکس خود را در طبقات مختلف خانه هنرمندان و در نمايشگاه عکس «آبان‌گان» به نمايش گذاشت. اين عکس‌ها از 500 هزار تا 8 ميليون تومان قيمت‌گذاري شده بود. او در جلسه‌اي که با نمايندگان رسانه‌ها در مورد اين نمايشگاه داشت با انتقاد سخت آنان مواجه شد و با چشماني گريان اين جلسه را ترک کرد. در حالي که هديه تهراني اعلام کرد که براي برگزاري اين نمايشگاه 220 ميليون تومان از سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري وام دريافت کرده، سخنگوي اين سازمان مبلغ اين وام را 80 ميليون و حميد بقايي رئيس سازمان 120 ميليون تومان اعلام کرد. همچنين در سال 1390 و در پي شکايت طراح نمايشگاه از هديه تهراني، وي در خصوص پرونده چک برگشتي در دادگاه حاضر شد.

«رحيم مشايي گفت که براي ديدن نمايشگاه هديه تهراني به اين نمايشگاه رفته و خطاب به خانم تهراني گفته که عکس‌هاي شما توحيدي است و انسان را ياد خدا مي‌اندازد، که در اين حال خانم تهراني گريه کرد و خطاب به مشايي گفته است که شما اولين کسي هستيد که اين مسائل را به من مي‌گويد.»

«اين ذره‌بين گنده که هديه تهراني را بزرگ مي‌کند به دست جامعه است؛ ولي خواهش مي‌کنم مرا محدود به اسمم نکنيد، هرچند که در انجام هرکاري هيچ‌وقت رضايت کامل فراهم نمي‌شود.»

هديه تهراني در شهريور 1392 به سمت نايب رئيس کميته بانوان تاي چي چوان منصوب شد. اين انتصاب با واکنش‌هاي متفاوتي روبرو شد ولي از سوي مسئولين فدراسيون ووشو اعلام شد که وي سابقه مربي‌گري اين رشته ورزشي را دارد.

در مراسمي علي جنتي وزير فرهنگ وارشاد اسلامي به هديه تهراني و شماري ديگر از هنرمندان نشان درجه يک هنر اهدا کرد. اهداي اين نشان با واکنش منفي اصولگرايان و روزنامه جوان همراه شد.

اين به نظرم اصلاً جالب نيست که کسي که هوادار من است بخواهد از من الگو بردارد. چرا که هر کسي جاي خودش زندگي مي‌کند و روحيّاتِ خاص. فردي خودش را دارد و در يک محيط متعلّق به خودش رشد کرده، آدم‌ها نبايد خودشان را شبيه به هم کنند، اصلاً دليلي ندارد که يک هوادار من حتماً طبق سليقه يا عقايد من پيش برود.
اولين بار که به طور جدي به بازي در يک فيلم فکر کردم 20 سالم بود و آقاي تقوايي قرار بود چاي تلخ را بسازد اما فيلم به سرانجام نرسيد. اين درست موقعي بود که قصد داشتم به آلمان بروم و در رشته دکوراسيون داخلي ادامه تحصيل دهم.
هر جا ردي از ماجراجويي، موقعيت و تجربه چيزهاي بکر و تازه باشد خطر را با جان و دل مي‌پذيرم و دنبالش مي‌روم.

فيلم‌هاي قبلي اصغر فرهادي را خيلي دوست داشتم و به همين دليل پيشنهاد ايشان را مشتاقانه پذيرفتم و هيچ‌وقت فکر نمي‌کردم روزي بخواهد با من کار کند. از همان زمان هم معتقد بودم فيلم خوبي خواهد شد و فرهادي مطمئن نبود بتوانم اين نقش را خوب از کار دربياورم.
به خاطر مي‌آورم اولين فيلمي را که بازي کردم، گويي منتظر اتفاقي بودم که با خسرو شکيبايي، جمشيد مشايخي و ناصر تقوايي کار کنم و اين اتفاق در «کاغذ بي‌خط» افتاد که يکي از بهترين تجربه‌هاي من است. تا آن لحظه احساس مي‌کردم تا به حال در سينما کار نکردم اما از آن به بعد نظرم در مورد سينما فرق کرد.
از نظر من سينما يعني سينماي تقوايي، سينماي مهرجويي، سينماي کيارستمي به شکل خاص خودش و تازه متوجه شدم که المان و استاندارد واقعي شناخت سينما و جهان‌بيني که در پشت آن است يعني «کاغذ بي‌خط».»

«البته آن موقع عقلم نمي‌رسيد و شايد به خاطر اسم و اعتبار آقاي مهرجويي بايد قبول مي‌کردم. اما اين مضمون که مردي مي‌خواهد زن بگيرد چون همسرش نازاست برايم قابل هضم نبود.»

منبع: سيمرغ