بزرگنمايي:

چه خبر - حمله تند روزنامه جمهوري اسلامي به تشييع کنندگان ملک مطيعي

اينکه هر شهروند ايراني حق حيات دارد و بعد از مرگش حق دارد عده‌اي را پاي جنازه خود داشته باشد و با آداب مرسوم به خاک سپرده شود، غيرقابل انکار است. اگر کسي يا دستگاهي اين حقوق را از يک شهروند – با هر مرام و سابقه و عملکردي که باشد – سلب کند، مرتکب خلاف شده است.
در کنار اين حق، بايد از حقوق ديگري هم گفت که مربوط به جامعه است و ناديده گرفتن آن، ظلم به آحاد مردم است.
وقتي يک بازيگر فاسد دوران طاغوت مي‌ميرد، همين که مانعي براي تشييع جنازه و برگزاري مراسم معمول براي او وجود ندارد، به معناي رعايت حقوق شهروندي است، اما اينکه عده‌اي براي مطرح کردن او به عنوان يک هنرمند تلاش کنند، ظلم به فرهنگ و هنر جامعه است.
آن بازيگري که پاي جنازه چنين فردي مي‌گويد مگر او چه کرده بود؟ خوب مي‌داند که او از طريق سينما براي فاسد کردن آحاد مردم و تخريب فرهنگ جامعه هرچه مي‌توانست انجام داد. به همين دليل، به او اجازه ورود به سينما در دوران بعد از انقلاب داده نشد و حالا همفکرانش به جاي اينکه از مسئولين به خاطر آزاد گذاشتنشان براي تشييع و برگزاري مراسم تشکر کنند، نبايد احساس طلبکاري نمايند و درصدد بازسازي لشکر شکست خورده فرهنگ و هنر طاغوت برآيند.
از عده‌اي بازيگر بي‌اعتنا به ارزش‌ها و اصول و دور از فرهنگ و هنر واقعي، انتظاري غير از تجليل از يک بازيگر فاسد طاغوتي نيست ولي از رسانه ملي که از بيت المال تغذيه مي‌کند و روزنامه‌هائي که از پستان پر شير دستگاه‌هاي حکومتي تغذيه مي‌شوند به ويژه از ارگان رسمي دولت توقع اين نيست که با عناصر آلوده‌اي که مي‌خواهند فرهنگ و هنر فاسد دوران طاغوت را بر گردانند و ذائقه جامعه را تغيير دهند و ارزش‌هاي ديني و اخلاقي را به فراموشي بسپارند همنوا شوند و چنين عناصر فاسدي را به عنوان الگوي هنري مطرح نمايند.
اين همنوائي موجب مي‌شود نسل کنوني تصوري غير از آنچه واقعيت بود از بازيگران دوران طاغوت پيدا کند و اين خطري است که اباحيگري مورد نظر رژيم فاسد پهلوي و اربابان فاسدترش را به جان جوانان ما تزريق مي‌کند. راستي در اين وانفساي مظلوميت فرهنگ و هنر و غلبه سياست بازي بر فرهنگ، چه کسي بايد به داد نسل جوان جامعه برسد؟

منبع: jomhourieslami.net