بزرگنمايي:

چه خبر - مرسي عادل براي جواهري که بعد از 40 سال برگرداندي

قاب تلويزيون با بيست هجده ، چقدر زيبا تر شد. اگر حالا هنري ها داغ نديدن ناصر ملک مطيعي و فردين را از قاب سيما تا ابد در دل خواهند داشت ، ورزشي ها و عشق فوتبال ها ولي به خود خواهند باليد که بعد از 40 سال يک بار ديگر ، مرد خوش صحبت و موفق ترين مربي ايراني تاريخ را از قاب تلويزيون خانگي شان ديدند.

ديدند جنتلمني را که چه شيوا سخن مي گويد. چه دوست داشتني و احتمالا چه حسرت ها خوردند از اين 40 سالي که چنين جواهري عمر فوتبالي اش تباه شد يا صرف ساختن بهترين ستاره هاي کشورهاي خليج فارس شد چون اگر اينجا مي ماند احتمالا همان شور و حال دهه شصتي که خيلي از ستاره هاي هم عصرش را يا به خارج فراري داد و يا مثل ناصر ملک مطيعي عطا بهمنش و خيلي هاي ديگر چون فردين مي ماند و در تنهايي ، غصه مي خورد ، عصه مي خورد ، غصه مي خورد و در نهايت مي مرد از غمباد.

حالا اما باز برنامه مجري دوست داشتني توانست سد شکن شود. عادل فردوسي پور که هنوز تبعات برنامه ويژه قرعه کشي جام جهاني اش نخوابيده ، براي افتتاحيه سري جديد برنامه ويژه جام جهاني خود به جاي اينکه برود سراغ ستاره هاي بزرگ فوتبال دنيا و خب چون حرفي براي پرسيدن از آنها ندارد خيلي ، بزند به صحراي کربلا! اين بار رفت سراغ دو تايي که بهترينند. دو تايي که در اين فوتبال تا به حال زنده براي مردم حرف نزده بودند و اقلا اين نسل فوتبالي زنده حرف زدن شان را نديده بودند.

علي پروين شايد در همه اين سال ها خودش ، خودش را ممنوع التصوير کرده بود تا به قول خودش ، يکي از آن فلفلي هايي که مي گويد ، اشتباهي در نرود . اگرچه ديشب خيلي بامزه گفت:«نمي آمدم چون اين عادل به هيچ کسي وقت حرف زدن نمي دهد. بايد راحت بشيني و حرف بزني نه اينکه دو دقيقه حرف بزني بپره وسط حرفت بگه وقت نداري!»

خيلي راحت ماند کلي خاطره شيرين و عسلي گفت و اصلا فلفلي در بين حرف هايش نبود و مردم براي ديدنش ذوق کردند و باز با کار ديگري از عادل حال شان خوب شد.

پروين اما با همه شيريني هايش اقلا من يکي را که کيلومترها اين ور تر و در دل همه کارهايم بايد اينترنتي اين برنامه را مي ديدم غير از جذابيت هاي کاريزماتيکش ، خيلي سورپرايز بزرگي نبود. ديدن حشمت خان بود که داشت هر لحظه بيشتر و بيشتر حس غرور از يک سو حسرت اين همه سال محروم بودن يک مردم از ديدنش عذابم مي داد.

آري او يک مربي بوده. يک فوتبالي. بهترين مربي که افتخاراتش را هيچ کس غير از او نمي توانسته و نتوانسته تکرار کند. دو قهرماني در آسيا و صعود به جام جهاني! شوخي که نيست واقعا. در بين همين سياستمداران که از 40 سال قبل مانده اند ، چندين نفرشان به کاخ سلطنتي مي رفتند و مي آمدند؟ از بين هنرمندان و چهره هاي اجتماعي چطور؟

چرا پس او بايد مثل فردين ، ناصر يا حتي بهروز تابو مي شدند؟ نماد درباري بودن؟ جرم شان چه بوده؟ آيا سند مستدلي براي اثبات فعاليت هاي سياسي شان بود؟
راستش را بخواهيد نه! اگر بود که در اين همه سال ، اقلا در اين نزديک دو دهه که محدوديت ورود و خروج حشمت به کشور برداشته شده ، يکبار مي بردندش براي سئوال جواب!

مشکل اما فقط هماني بوده که باعث از دست رفتن ناصر ملک مطيعي و فردين شد. جرم او هم مثل آن بقيه شهرت بوده. بي توجه به توانايي هايش و بي توجه به اينکه دارند ورزش مان را از چه سرمايه اي محروم مي کنند.

امروز مي توانيم خوشحال باشيم که اقلا يکي از حصارها شکست و مديران رسانه ملي مي توانند با خود فکر کنند چطور توانستند يک شب رويايي را براي مخاطبان بسازند بي آنکه آسمان به زمين بيايد و چقدر بيننده هاي شان را افزايش دهند.

مرسي عادل براي همه اين چند هفته اي که تلاش کردي و براي اين حصاري که فقط تو با فاکتور محبوبيتت مي توانستي بشکني و شکستي.

منبع: khabaronline.ir