بزرگنمايي:
چه خبر - انتشار آهنگ هاي حمايتي از تيم ملي ايران!
من نميدانم کدام احمقي در کدام دوره از جام جهاني اپيدمي موسيقي حمايتي از تيمهاي ملي در سراسر دنيا را باب کرد که انشاءا... به تير غيب گرفتار شود. البته آنها به اندازه ما باهوش نبودند، مثلا برادر ريکي مارتين و بانو شکيرا(منزل آقا پيکه اينا!) يک ترانه ميخواندند براي کل تيمهاي جام جهاني، اما غلط ميکنند.
چون ما روي پاي خودمان ميايستيم (با لهجه اون دوست عزيزمون!) در نتيجه ترانههاي حمايتي از تيم ملي پيش از هر دوره جام جهاني باب شد. ابتدا يک گروه لس آنجلسي اين کار را آغاز کردند، اندي و کوروس پيش قدم شدند منتهي تهيهکننده برنامه گفت: «به نظر بنده ويگن و عارفم بذاريم تا با حضور اندي و کوروس مسخره بازيش کم شه!» اما بي فايده بود، اندي نه تنها از رو نرفت بلکه اين دوره در سن پترزبورگ و حتي دوره بعد هم، هيچ بعيد نيست همينطور که شوبرت آواکيان کيبورد ميزند، وسط بازي کنار مربي تيم ملي شروع به خواندن آهنگ حمايتي خودش کند.
البته اينکه اندي آهنگ بخواند بد نيست، چون تيمهاي ديگر فکر ميکنند جامجهاني رويداد مهمي نيست و مسخره بازي است و جلوي ما شُل ميگيرند.
يکي ديگر از خوانندهها هم آرش است که هر چهار سال يک بار به دي جي اليگيتور زنگ ميزند، اليگيتور هم به او ميگويد: «باز دم جام جهاني شد ياد ما افتادي!؟» آرش هم ميگويد: «اون ملودي آهنگ تورو ميخوام بود؟! بفرستش ميخوام روش بخونم!»
يک سري هم خواننده وطني داريم مثل سالار عقيلي که فقط در حمايت از سس مايونز کم چرب آهنگ نميخوانند. اين بزرگوار يک ترانهاي خوانده براي تيم ملي که بازيکنان ما نميدانند آنجا بايد بروند و در انتخابات شرکت کنند يا حق ما را از قرارداد ترکمانچاي از حلقوم تزار آنتونيف بيرون بکشند.
خلاصه ما با اندي و آرش شروع ميکنيم با سالار عقيلي ادامه ميدهيم و در نهايت با نتايجي که کسب ميکنيم از علي عبدالمالکي يا مجيد خراطها ميخواهيم براي اختتاميه مراسم يک ترانه بخوانند تا بشورد و ببرد!
منبع: نوشته فريور خراباتي