بزرگنمايي:

چه خبر - گفت و گو با صادق زيباکلام: جرات نمي‌کنند که انتقادشان را متوجه بخش‌هاي ديگر بکنندصادق زيباکلام، در گفت‌وگويي درباره‌ي رد دعوت رييس جمهور از سوي برخي هنرمندان گفت:

نکته‌ي اول اين است که اين حق سلبريتي‌ها و هر فرد ديگري است که اگر او را به جايي دعوت کرده‌اند آن را بپذيرد و يا رد کند. بنابراين از باب نپذيرفتن دعوت هيچ ايرادي به اين عزيزان سلبريتي وارد نيست. نکته‌ي دوم اينکه، اگر اين سلبريتي‌ها را يکي از مقامات ديگر کشور دعوت کرده بود، آيا جرات مي‌کردند، جسارت و شهامتش را داشتند که به آن نهاد بگويند «نه ما نمي‌آييم» و نه گفتنشان و نيامدنشان را هم به اين صورت اعلام کنند؟
وي افزود:
نکته‌ي سوم اينکه، ديگر همه مي‌دانند که ديوار رياست جمهوري خيلي کوتاه است و به عنوان تنها نهاد انتخابي مي‌شود قشنگ زد توي سرش. خب همه‌ هم مي‌زنند، اشکالي هم ندارد و خيلي هم خوب است؛ ولي آيا به نهادهاي انتصابي هم مي‌توانند با اين جسارت و شهامت و افتخار نه بگويند؟ و نه خود را علني کنند. نکته‌ي چهارم اينکه به هرحال يک موج پشيماني از راي داددن به آقاي روحاني به وجود آمده و نخستين آثار و علايمي که به وجود آمد آنجا بود که ايشان از اهل سنت در دولتشان دعوت نکردند، از زنان در دولتشان دعوت نکردند، از کردها در دولتشان دعوت نکردند. به علاوه‌ي موضع‌گيري‌هاي ديگري که داشتند، و اينکه در مورد حصر و خيلي چيزهاي ديگري که مورد انتظار بود، هيچ موضع‌گيري نکردند، باعث شد که يکجور سرخوردگي نسبت به ايشان به وجود آمده است.
زيباکلام در ادامه گفت:
خود من هرجا که مي‌روم با اين انتقاد مواجه مي‌شوم که «ما نمي‌خواستيم راي دهيم و تشويق و تاييدهاي افرادي مثل شما باعث شد که برويم و به آقاي روحاني راي دهيم و الان هم پشيمان هستيم.»
اين فعال سياسي اضافه کرد:
نکته‌ي آخر اين است که به هرحال مشکلات و مسايل جدي در کشور وجود دارد؛ از مشکلات سياسي گرفته تا اقتصادي و اجتماعي. سوال اساسي از سلبريتي‌هايي که انقدر شجاعانه به دعوت آقاي روحاني «نه» گفتند اين است که اگر شما به واسطه‌ي وضع بد اقتصادي به ايشان نه گفتيد، اگر شما به‌واسطه‌ي وضع بد سياسي مملکت به ايشان نه گفتيد، اگر شما به‌واسطه‌ي خيلي از مشکلات ديگر به ايشان نه گفتيد و کاملا هم حق داشتيد که به ايشان نه بگوييد، اما سوالي که مطرح مي‌شود اين است که چقدر از آن نابساماني‌هاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي فقط متوجه دولت، به عنوان قوه‌ي مجريه است؟ يعني ساير نهادها هيچ نقشي ندارند؟ علامت سوال بعدي اين است که اگر فرض بگيريم که يکصد تومان کل درآمد کشور در سال گذشته بوده، چقدر از اين يکصد تومان در اختيار رييس جمهور به عنوان رييس قوه مجريه بوده و چقدرش در اختيار نهادهاي ديگري بوده که اصلا هم پاسخگو نيستند؟

متوجهش هستند، منتها جرات نمي‌کنند که انتقادشان را متوجه بخش‌هاي ديگر بکنند. عرض کردم، از ديوار دولت، ديواري کوتاه‌تر نيست، بنابراين همه مي‌توانند بر سر دولت بزنند ولي نهادهاي ديگر را که نقششان در مصيبت‌هايي که کشور به آن دچار است کمتر از دولت نيست، جرات نمي‌کنند چپ نگاه کنند و يا دعوتشان را رد کنند.

منبع: ensafnews.com