بزرگنمايي:

چه خبر - اوج و فرود سلبريتي هاي 50سال گذشته

ماندند و کار نکردند
جواد يساري

جواد يساري

خواننده کوچه بازاري يا به قولي «مردم پسند» در اندک زماني قبل از انقلاب، در اوج معروفيت بود. معروفيت او چنان است که همين امروز وقتي خبري درباره‌اش منتشر مي‌شود، کلي بازتاب دارد. کسي که از تشک کشتي‌ و عرصه ورزش شروع کرد و بعد خواننده شد.‌سال 1352 آهنگي با نام «پول سياه» خواند و استعداد خود را در اين زمينه نشان داد با اين حال، بعد از انقلاب ديگر فرصتي براي حضور او در عرصه موسيقي پيدا نشد. همين چندي پيش خبري آمده که قرار بود در يک فيلم سينمايي بخواند اما خيلي زود، اين خبر تکذيب شد. يساري بعد از انقلاب در امارات کنسرت‌هايي برگزار کرد و چند کنسرت هم در اروپا داشت. قبل از انقلاب او پنج آلبوم به بازار داد که آخرين آن آلبوم سپيده دم و با آهنگي به همين نام بود.

ناصر ملک‌مطيعي

ناصر ملک مطيعي

يکي از نمادهاي تمام و کمال سينماي فارسي پيش از انقلاب است که در حدود ١٠٠ فيلم ايفاي نقش کرد و روي صندلي کارگرداني ٩ فيلم هم نشست. ناصر ملک مطيعي از آن بازيگراني بود که چهار‌سال پس از انقلاب در «برزخي‌ها» در کنار ايرج قادري، سعيد راد، محمدعلي فردين و... بازي کرد تا بلکه راه حضورش در سينماي نوين ايران هموار شود اما بازي‌اش در يک نقش مثبت چندان به چشم نيامد و مثل فردين ناچار شد گوشه‌نشيني اختيار کند. ملک مطيعي در‌ سال‌هاي دوري از سينما به کار در حرفه‌هايي چون قنادي و مشاور املاک مشغول بود.

بهمن مفيد

بهمن مفيد

«من بودم، حاجي نصرت، ناصر فرصت، آره و اينا، خيلي بوديم، کريم آقامونم بود...» با همين ديالوگ آهنگين در «قيصر» بود که بازيگري به نام بهمن مفيد در سينماي ايران چهره شد و بعدها در فيلم‌هايي چون «رضا موتوري» و «داش آکل» هم ايفاي نقش کرد. هر چند، بيشتر فيلم‌هاي او در مقام بازيگر چندان جاي دفاع ندارد. مفيد که آخرين بار پيش از انقلاب در «برادرکشي» ايرج قادري بازي کرده بود، در روزهاي پس از انقلاب بيکار ننشست و در نخستين فيلم سينمايي پس از انقلاب به نام «فرياد مجاهد» مقابل دوربين رفت. حالا اين بازيگر قديمي مثل خيلي از هم‌نسلان خود، حضور در فيلم‌ها و سريال‌هاي مبتذل نازل شبکه جم را به فراموشي و بيکاري ترجيح داده است.

ماندند و کار کردند

حميده خيرآبادي «نادره»

حميده خيرآبادي

از ميان آنهايي که ماندند و از قضا حضور فعالي هم در توليدات سينمايي بعد از انقلاب داشتند، مرحومه حميده خيرآبادي يا همان «نادره» از نوادر است. او در فيلم‌هاي زيادي حاضر بود. يک نمونه‌اش «ممل آمريکايي» است که همراه بهروز وثوقي، نقش‌آفريني کرد. نمونه‌هايي از اين دست بسيار است. او در آثاري چون طوقي (علي حاتمي)، رضا موتوري (مسعود کيميايي)، هم بازي کرد و بعد از انقلاب هم چه در سريال‌هاي تلويزيون و چه در فيلم‌هاي سينمايي، نقش‌آفرين بود.

شهلا رياحي

شهلا رياحي

اگر فيلم «حکيم باشي» ساخته پرويز نوري به ‌سال ١٣٥١ را ديده باشيد شايد اين سوال پيش بيايد که او چطور بعد از انقلاب در ايران ماند؟ شهلا رياحي هم مانند حميده خيرآبادي ازجمله هنرپيشه‌هايي است که بعد از انقلاب در ايران ماند و از قضا تا همين چند‌سال پيش کار هم مي‌کرد و نقش‌آفريني افتخاري در نهنگ عنبر٢، آخرين کار سينمايي اوست. او در ٣٧فيلم قبل از انقلاب و ٣٣ فيلم بعد از انقلاب بازي کرده است. در سريال‌هاي زيادي بعد از انقلاب حاضر بود. در سريال و تئاتر هم که تا دل‌تان بخواهد بازي کرده است.

محمد نوري

محمد نوري

يکي از شاخص‌ترين هنرمندان موسيقي تقريبا پاپ بعد از انقلاب بود. مردي که با آثار بسيار شاخصي از پيش از انقلاب به دهه ٦٠ پاي گذاشت. خواننده‌‌اي که به خوبي توانست شکل اپراخواندن و به شکل ويژه اجرا ماندگار شود. محمد نوري و محمد سرير زوجي بودند که آثار جالب توجهي در گنجه داشتند. چه آثار منتشر شده پيش از انقلاب و چه آثاري که بعد از انقلاب توليد کرده بودند و نتوانسته بودند به مرحله نشر برسانند. نوري شهرت غريبي با ترانه «جان مريم» دارد اما آثار درخشاني مثل «کهکشان»، «دلاويزترين» و «اگر تو آمده بودي» او را تبديل به يکي از معدود هنرمندان موفق سال‌هاي بعد از انقلاب کرده بود.

نيمه موفق‌ها

ايرج قادري

ايرج قادري

بازيگر نقش‌هاي لات جوانمرد و بزن بهادر سينماي قبل از انقلاب، پس از انقلاب هم سه فيلم ساخت و بعد براي ١٠‌سال خانه‌نشين شد. ايرج قادري که شهرتي همپاي فردين، بهروز و ناصر داشت، يک دهه پس از «تاراج» به سينما بازگشت و گرچه اجازه نداشت روي پرده ظاهر شود اما شهرتش باعث شد «مي‌خواهم زنده بمانم» به يکي از جنجالي‌ترين فيلم‌هاي سيزدهمين جشنواره فيلم فجر تبديل شود. «مي خواهم زنده بمانم» پرفروش‌ترين فيلم ‌سال و بازگشتي باشکوه بود براي سينماگري که با يک توبه نامه راه ورود دوباره به سينما را هموار کرده بود.

کورش يغمايي

کوروش يغمايي

از عجايب موسيقي پاپ بعد از انقلاب است. هيچ‌کدام از هنرمنداني که در ايران ماندند، شهرت پيش از انقلاب او را نداشتند. ماندنش در ايران و نرفتنش به لس آنجلس ريسک بزرگي بود. ريسکي که حداقل از منظر توليد و ارايه اثر برايش گران تمام شد. او پس از انقلاب به مدت چند سالي نتوانست کار کند و بعد از اين هم با انتشار آلبوم «سيب نقره‌اي» دوباره به هنرمندي کم کار تبديل شد. حسين منزوي کارهايي مثل «ماه و پلنگ» انجام داد که به اندازه آثار قبل از انقلابش موفق نبود.

حسين گيل

حسين گيل

بازيگري که به واسطه چهره خشن و هيکل ورزيده‌اش بيشتر در نقش‌هاي منفي و بزن بهادر ظاهر مي‌شد، در روزهاي منتهي به پيروزي انقلاب اسلامي ايران به جمع نيروهاي انقلابي پيوست. بازيگر ٧٦ساله که در سال‌هاي اخير بيشتر در برنامه‌هاي بزرگداشت همرزمان شهيدش ديده شده، پيش از انقلاب براي آخرين بار در «سفر سنگ» مسعود کيميايي ايفاي نقش کرد و پس از آن‌ سال ٦٤ با فيلم جنگي «پلاک» به سينما بازگشت. نقش کدخدا سليمان در «مسافران مهتاب» مهدي فخيم‌زاده از بازي‌هاي به ياد ماندني اوست. او آخرين‌بار حدود دو دهه پيش در «فرار بزرگ» ايفاي نقش کرد و پس از آن از سينما و بازيگري کناره گرفت.

منبع: روزنامه شهروند