بزرگنمايي:
29 موردي که نبايد در رزومه‌ي کاري‌تان ذکر کنيد
موفقيت افراد در تصاحب يک شغل خوب تا حد زيادي به رزومه‌اي بستگي دارد که درباره‌ي خودشان مي‌نويسند و ارايه مي‌دهند. اين برگه‌ي شناسايي، اولين قدم در معرفي فرد به کساني است که قرار است با او مصاحبه يا در ادامه استخدام‌اش کنند. زماني که يک شرکت براي سمتي جذب نيرو مي‌کند، سيل رزومه‌هاست که براي‌اش ارسال مي‌شود. تمام اين رزومه‌ها از طرف افرادي هستند که مي‌خواهند اين شغل را به‌دست بياورند. رزومه‌ها به دست مسوولان استخدام و منابع انساني شرکت‌ها مي‌رسند تا در موردشان تصميم بگيرند.
واضح است که مطالعه‌ي کامل تمام آن‌ها ممکن نيست و در بار اول به‌طور ميانگين، هر رزومه به‌مدت 6 ثانيه بررسي مي‌شود. پس رزومه‌ها بايد تاثير اوليه‌ي قوي داشته باشند و حاوي نکته‌هاي جالبي باشند که نظر کارشناس جذب نيرو را جلب کنند.
هدف مشخص
برخي موارد نياز به توضيح دارند و برخي، نه. اگر رزومه فرستاده‌ايد، واضح است که تقاضاي کار در پستي مشخص را داريد؛ پس لازم نيست در اين مورد توضيح بدهيد. اما اگر مي‌خواهيد کاملا حوزه‌ي کاري‌تان را عوض کنيد، اين را خيلي مختصر براي مخاطب توضيح بدهيد.
تجربه‌هاي کاري نامربوط
شايد شما در کاري استاد باشيد، ولي هيچ ربطي به پست فعلي که براي آن درخواست داده‌ايد، نداشته باشد. در اين صورت لزومي ندارد حرفي از آن به زبان بياوريد. اگر با کار فعلي مغايرت دارد که اصلا حرف‌اش را نزنيد. اما اگر فکر مي‌کنيد وجهي از شما را نشان مي‌دهد که به طور مفهومي گوياي توانايي، دقت يا مهارت خاصه‌ي شماست که مي‌تواند در انجام اين کار هم به عنوان يک نقطه‌ي قوت تلقي شود، آن را بنويسيد.
مسايل شخصي
در مورد ديدگاه اجتماعي، ترجيحات شخصي يا نظرات مذهبي‌تان چيزي ننويسيد. شايد ذکر اين‌ها در گذشته مهم بوده؛ ولي امروزه اين چيزها جزو موارد بسيار خصوصي محسوب مي‌شوند و مصاحبه‌گر شما حتي اجازه ندارد که درباره‌ي آن‌ها از شما سوالي بپرسد.
سرگرمي‌ها
اگر کارهايي که در وقت فراغت انجام مي‌دهيد سنخيتي با شغل‌تان ندارد، توضيح آن‌ها فقط سياه کردن صفحه و اتلاف وقت است.
دروغ شاخ‌دار
يکي از موارد خيلي پوچ و ناشيانه که باعث شکست يک متقاضي مي‌شود، ذکر دروغ‌هاي شاخ‌دار يا به‌اصطلاح «تابلو» هست. گفتن اين دروغ‌ها ناشي از ضعف و ناآگاهي است. حتي ديده شده که فرد ادعا کرده سابقا رييس شرکتي بوده که حالا براي کار در آن‌جا رزومه فرستاده يا گفته که در فلان المپياد اول شده است. وقتي کسي دروغ‌هايي از اين دست مي‌گويد، يعني 100 درصد، خودش و توانايي‌هاي خودش را قبول ندارد. باور کنيد لازم نيست تمام انتظارات کارفرما را برآورده کنيد؛ اگر 70 درصد ويژگي‌هاي مورد نظر او را داشته باشيد، شانس موفقيت شما بالاست.
سن و سال
در اين مورد هم دروغ نگوييد. اگر نگران هستيد که به خاطر سن‌تان فرصت گرفتن اين شغل را از دست بدهيد، تاريخ تولد و تاريخ اخذ ديپلم را اصلا ننويسيد.
بمباران اطلاعات
وقتي کسي حاشيه نيم‌سانتيمتري مي‌گذارد و متن رزومه را با فونت 8 مي‌نويسد که تمام اطلاعات در يک صفحه جا شوند، اين يک شکست قطعي است. بايد حاشيه‌ي استاندارد را رعايت کنيد و حتما فضاهايي را سفيد و خالي بگذاريد.
مرخصي نسبتا طولاني
اگر در فکر هستيد که بعدا يک مرخصي حسابي بگيريد تا مثلا مسافرتي برويد يا به فرزندان‌تان برسيد، الآن زمان گفتن‌اش نيست.
صحبت با کارفرماي اخير
شايد شرکت جديد بخواهد با کارفرماي قبلي شما گفت‌وگويي داشته باشد. در اين صورت از شما (متقاضي) نظرخواهي مي‌شود؛ پس لازم نيست بنويسيد: "تماس با کارفرما در صورت هماهنگي”. همچنين بهتر است از قبل با کارفرماي قبلي هماهنگ کنيد و به او اطلاع بدهيد که قرار است با او تماس گرفته بشود.
قالب نادرست
قالب رزومه به اندازه‌ي خود محتوا مهم است. بهترين قالب، آن است که مطالعه و فهميدن سابقه‌ي شما را تا حد ممکن آسان کند؛ ضمن اين‌که قابليت‌هاي ويژه‌ي شما و اهداف شغلي‌تان متمايز ديده شوند. وقتي يک قالب را براي نوشتن جزييات انتخاب مي‌کنيد، آن را حفظ کنيد. تمامي موارد بايد پيرو يک قالب ثابت درج شوند.
استفاده از ضميرهاي شخصي
از به کار بردن انواع ضميرهاي شخصي مانند «من، من را، او، ام،…» پرهيز کنيد. رزومه را به زبان اول يا سوم‌شخص هم ننويسيد. واضح است که اين رزومه درباره‌ي شما و ويژگي‌ها و تجارب شما است.
زمان حال براي شغل‌هاي قديمي
فقط شغل اخير را در قالب زمان حال بنويسيد. ساير شغل‌هاي قبلي با جمله‌هايي به زمان گذشته درج مي‌شوند.
آدرس پست الکترونيکي غيرحرفه‌اي
آدرس پست الکترونيکي نبايد حروف بچگانه، خيلي خودماني يا خنده‌دار باشد. ايميلي با يک عنوان رسمي يا ترجيحا نام و نام خانوادگي خودتان در يک سايت معتبر داشته باشيد و همان را در رزومه بنويسيد.
توضيح واضحات
از نوشتن هرگونه توضيحات اضافه پرهيز کنيد. لازم نيست جلوي مشخصاتي مانند شماره‌ي تلفن بنويسيد «تلفن» يا جلوي آدرس بنويسيد «آدرس». محتواي اطلاعات اين‌ها خودشان گوياي همه چيز هستند.
تيتر، پاورقي، جدول، تصوير، نمودار
درج اين‌ها فقط و فقط در صورت ضرورت، مجاز است. بايد دقت کنيد تا قالب بسيار مناسب و حرفه‌اي داشته باشيد تا به رزومه‌ي شما اعتبار بدهد؛ نه اين‌که خواننده را گيج کند. حقيقت اين است که معمولا اصلا نمودار و پاورقي‌ها را نگاه نمي‌کنند. پس ترجيحا رزومه را بدون اين‌ها بنويسيد تا مصاحبه‌گر با سيستمي که هميشه بر اساس آن کار مي‌کند، خيلي سريع بتواند اطلاعات شما را ارزيابي کند.
اطلاعات تماس با محل کار فعلي
اين کار اصلا منطقي نيست. فرض کنيد شما در محل کارتان نشسته‌ايد و شرکتي که براي کار در آن‌جا تقاضا داده‌ايد زنگ مي‌زند. جواب دادن به اين تلفن و توجيه کردن خودتان در مقابل رييس فعلي، به هر صورتي که انجام شود، موقعيت بسيار ناخوشايندي ايجاد مي‌کند. حتي ممکن است باعث اخراج شما شود يا به استفاده‌ي شخصي از اموال دفتر متهم شويد.
نام و هويت کارفرماي فعلي
فقط در صورتي نام کامل کارفرماي اخيرتان را بنويسيد که مشکلي نداشته باشيد شرکت جديد با او تماس بگيرد. توصيه مي‌شود حتي اگر با اين قضيه مشکلي نداريد، باز هم فقط در صورتي نام او را بنويسيد که فرد مهمي باشد و گفتن اسم و رسم‌اش تاثير خوبي روي مصاحبه‌کننده‌ي شما ايجاد کند.
اصطلاحات خاص شرکت
معمولا هر شرکت براي جزييات کار، سيستم پردازش، روند کار، تکنولوژي و نرم‌افزارهايي که دارد، عنوان‌هاي خاصي را در نظر مي‌گيرد که فقط براي کارمندان همان شرکت، آشنا و قابل فهم است. کساني که خارج از اين محيط هستند، هيچ گونه دريافت و درکي از اين اصطلاحات ندارند. حواس‌تان باشد که در پر کردن رزومه، اين اصطلاحات خاص و نامعمول را به کار نبريد.
آدرس شبکه‌هاي اجتماعي
باور کنيد بعضي‌ها فکر مي‌کنند که صفحه‌هاي‌شان در سايت‌هاي اجتماعي (مثل فيسبوک، اينستاگرام، وبلاگ‌ها و غيره) براي همه و حتي کارفرماي جديد هم جالب است. با اين کار تنها احتمال از دست دادن شغل جديد را افزايش مي‌دهيد. صفحه‌هاي شخصي در اينترنت و سايت‌هاي اجتماعي را فقط در صورتي ذکر کنيد که محتواي آن‌ها با شغل جديد مرتبط باشد. مثلا اگر قصد کار در بخش عکاسي را داريد و صفحه‌ي شما در اينستاگرام حاوي عکس‌هاي بسيار خوب شماست، بد نيست که آدرس آن را هم در رزومه‌تان بنويسيد.
توضيح سوابق کاري بيش‌تر از 15 سال
براي نوشتن سوابق کاري گذشته، حد و مرزي را در نظر بگيريد. معمولا نوشتن 15 سال آخر منطقي است. بيش‌تر از آن، حوصله‌ي مخاطب را سر مي‌برد. ضمن اين‌که کارهايي که تا همين ده، پانزده سال به آن‌ها مشغول بوده‌ايد، شخصيت حرفه‌اي شما را به حد کافي تعريف مي‌کند. سال‌هاي قبل از آن اهميت چنداني ندارند.
حقوق و مزايا
در مورد درآمدهاي گذشته، مواردي مانند دستمزدهاي ساعتي يا موقتي را ننويسيد. همچنين ميزان حقوق مد نظرتان براي شغل تازه را. رزومه‌اي که براي تقاضاي کار مي‌فرستيد، براي شناساندن شما، مهارت‌ها و سابقه‌ي کاري‌تان کاربرد دارد؛ حقوق و مزايا از آن دست مواردي است که بعدا در مصاحبه‌ي حضوري مطرح مي‌شود.
تايپ با فونت‌هاي قديمي
رزومه را با فونت‌هاي قديمي و از مد افتاده تايپ نکنيد. اندازه‌ي فونت هم بسيار مهم است. متن بايد ظاهري ساده، تميز، خوانا، يکدست، امروزي و حرفه‌اي داشته باشد.
فونت‌هاي فانتزي
دست‌خط‌هاي فانتزي، کلاسيک و هنري شايد زيبا باشند، اما خوانايي متن را سخت مي‌کنند. در واقع مخاطبي که بايد در آن روز ده‌ها رزومه‌ي ديگر را هم بررسي کند، خيلي زود اين برگه را کنار مي‌گذارد. پس اين کار حرفه‌اي نيست.
تعريف از خود با اغراق و کلمات نادرست
ويژگي‌هاي خودتان را با کلمات خودماني و عاميانه (مانند بچسب به‌کار، همه فن حريف و مانند اين‌ها) بيان نکنيد. سعي کنيد اغراق به خرج ندهيد. «دستاورد، مديريت، موفقيت و اراده» تعدادي از مفاهيمي هستند که براي مصاحبه‌کننده جذابيت دارند و روي آن‌ها متمرکز مي‌شود.
دليل ترک محل کار قبلي
برخي افراد فکر مي‌کنند توضيح اين که چرا محل کار قبلي‌شان را ترک کرده‌اند، شانس آن‌ها را در به دست آوردن شغل جديد افزايش مي‌دهد. اين صحت ندارد؛ شما نبايد در رزومه بنويسيد که چرا هر بار تغيير شغل داديد و ماجراي احتمالي چه بوده است. در روز مصاحبه پيرامون اين جزييات صحبت کنيد.
نمره و معدل
نمره‌ها و معدل فقط در مدرسه اهميت داشتند. مگر اين‌که به‌تازگي با معدل خوب فارغ‌التحصيل شده باشيد. ولي اگر بيش‌تر از سه سال گذشته، بي‌خيال نوشتن نمره‌ها و معدل‌ها شويد.
ارسال عکس از خودتان
شايد به‌زودي گذاشتن عکس در رزومه هم به يک کار رايج و ضروري تبديل بشود؛ ولي اين کار در حال حاضر عجيب و نامتعارف است و شايد باعث مزاحت شود.
نظرات شخصي به جاي بيان واقعيت
اصلا کار جالبي نيست که کسي بخواهد با توضيح جوانب مختلف شخصيت و عقايدش خودش را نشان بدهد. اين کار بيش‌تر شبيه به تبليغات غيرحرفه‌اي کالاست. عبارت‌هايي مانند «من روابط عمومي بسيار بالايي دارم» يا« من باانگيزه و فعال هستم» يک جور نظر و قضاوت شخصي است و نظر شما براي کارفرما مهم نيست. او از شما مدرک مي‌خواهد؛ پس به‌جاي اين‌ها وقايع و دستاوردهايي که داشته‌ايد را ذکر کنيد.
شغل‌هاي کوتاه مدت
بهتر است برخي تجربه‌هاي کاري را ننويسيد. مثلا شغل‌هايي که براي مدت خيلي کوتاه به آن‌ها پرداخته‌ايد را فاکتور بگيريد. شغل‌هايي که رها کرده‌ايد يا دوست نداشتيد را هم به همين ترتيب.
منبع : digikala.com