بزرگنمايي:
چه خبر - نگاهي به موفقيت امير قلعهنويي در ذوب آهن
ميشود با امير قلعهنويي مخالف بود و حتي ايدههاي او را تحمل نکرد.
مي شود حتي او را دوست نداشت و با خود گفت سليقه ما و قلعهنويييکي نيست؛ او هم طرز فکر ما را دوست ندارد. ميشود اينگونه قضاوت کرد اما نميشود، نگفت و نديد او در هر تيمي ـ حتي منهاي استقلال ـ ميکوشد تا بلندپروازيهايش را ادامه بدهد...
براي مردي که نميخواهد يک مربي متوسط باشد، مينويسيم اين خصلت او را دوست داريم؛ مبارزهطلبياش را ميپسنديم...
ذوبآهن شايد با تيمي که روزهاي اول در اختيار قلعهنويي بود سوداي بلندپروازي نداشت اما امروز براي نايبقهرماني کمين کرده؛ شايد شرايط ذوبآهن را در سالهاي گذشته به خاطر نياوريد اما قلعهنويي نه تنها در اين تيم که در سپاهان و ترکتورسازي هم همين ويژگيها را داشت.
او به متوسط بودن قانع نبود و قناعت کردن را در قامت مربيگري نميپسنديد. هميشه سرش آن بالا بالاهاي جدول بود و از قرار گرفتن در کمرکش جدول، گويي خوف داشت...
قلعهنويي کاريزماي عجيب و غريبي ندارد اما در کارش جدي است. در انتخاب بازيکن مشکلپسند است اما غالباً بهترينها را انتخاب ميکند؛ خوشاشتها در خريد بازيکنان اسمي و گاهي وقتها نترس و شجاع در ميدان دادن به نيروهاي جوان...
طي اصلاحاتي که در او به وجود آمد در اين فصل، به ندرت سخن گفت و موضع گرفت. همه اين ويژگيها از امير قلعهنويي، سيماي مردي را ترسيم ميکند که دوست ندارد مفت مفت در اين فوتبال تسليم شود.
قلعهنويي از وقتي سرش در لاک خودش قرار گرفت و کمتر از زير سايهبان خود خارج شد و به جاهاي بيربط ديگر سرک کشيد، موفقيت سالهاي قبل را تکرار کرد. او در همين مسير بايد راهش را ادامه بدهد. قلعهنويي همچنان ميتواند حرفهاي تازهاي داشته باشد.
منبع: خبرورزشي