بزرگنمايي:

چه خبر - من به راديو نمي‌آيم مگر اينکه با همان تيم قبلي خود به راديو برگرديم
منوچهر آذري با بيان اينکه خوبي‌هاي دنيا را براي مردم ايران آرزو مي‌کند، در پاسخ به اين پرسش که راديو کوچکتر است يا شما با طنز؟ گفت:

راديو در حال حاضر از من کوچکتر است، چون مي‌توانيم آن را در موبايلمان گوش کنيم. در زمان قديم بود که راديو بزرگ بود و حجم زيادي را مي‌گرفت. ما در گذشته راديو را به کمک ناودان خانه خود مي‌گرفتيم؛ به اين صورت که سيم نازکي را به ناودان وصل مي‌کرديم و گوشي را در گوش خود قرار مي‌داديم. آن زمان فقط راديو ايران بود و برنامه‌هاي قشنگي هم داشت.

شب‌ها در بالکن، گوشي را در گوش خود مي‌گذاشتم و داستان شب را گوش مي‌دادم. در نهايت با اصراري که داشتم پدرم راديويي را خريد به قيمت 300 تومان که بسيار گران بود. در آن زمان تلويزيوني وجود نداشت و راديو برنامه‌هاي سرگرم‌کننده‌اي توليد مي‌کرد که تهيه اغلب آن‌ها با شاهرخ نادري بود.
منوچهر آذري ادامه داد:
راديو از لحاظ سني از من بزرگتر است. من سال 1353 زماني که 26 سال داشتم به راديو آمدم. من از کلاس پنجم دبستان در مدرسه براي بچه‌ها کار تئاتر مي‌کردم و نمايش مي‌گذاشتم. همچنين صداي معلم‌ها را تقليد مي‌کردم. بعد از مدتي در هنرکده هنرهاي دراماتيک، فن بيان، کارگرداني و هنرپيشگي خواندم.

زماني که در تالار فرهنگ براي تئاتر مدرسه‌مان رفته بودم با فرهنگ مهرپرور آشنا شدم و با هم دوست شديم. هر دوي ما پيش حسن خياط باشي رفتيم و آن زمان هم تازه تلويزيون تأسيس شده بود. در واقع من از تلويزيون به راديو آمدم. يک روز برنامه‌اي را اجرا مي‌کردم و آقاي حميد قنبري کار من را ديد و خوشش آمد و گفت چقدر خوب و زنده اجرا مي‌کني. در همان زمان بود که به راديو آمدم و راديو عشق من بود.
او ادامه داد:
در آن زمان راديو شنونده زيادي داشت و برنامه‌هاي خوبي با نويسنده‌هاي بزرگي که در آن همکاري مي‌کردند، توليد مي‌شد. من در راديو برنامه‌هاي مختلفي را اجرا کردم.

تعداد زيادي از مردم عشق راديو را داشتند اما آن زمان براي ورود به راديو شرايطي مانند درس خواندن و استعداد وجود داشت و به هر کسي اجازه داده نمي‌شد که به راديو وارد شود. در واقع اگر اين روزها شنونده راديو کم شده، به اين دليل است و راديو ارزش و اعتبار گذشته را ندارد. به دليل اين که شبکه‌هاي ماهواره‌اي ظهور کردند و شبکه‌هاي اجتماعي زياد شدند؛ بنابراين کسي راديو گوش نمي‌کند.

من 40 سال عمر خود را قبل و بعد از انقلاب در راديو گذاشتم. صداي من براي مردم بسيار آشناست. آقاي توکل در گذشته از مردم نظرخواهي کردند و من بين 52 هنرپيشه راديو در صدا نفر اول شدم. در آن زمان که اولين جشنواره راديو برگزار شد، از من تقدير کردند. همچنين شبکه مستند هم تصميم دارد از من برنامه‌اي بسازد.

من از آمدن به راديو پشيمان نيستم چون از طريق آن مردم من را شناختند؛ البته ما در برنامه «جمعه ايراني» که 12 سال روي آنتن بود کار مي‌کرديم تا اينکه آقاي سرافراز آمد و برنامه ما قطع شد؛ بعد از آن من با آقاي توکل که تهيه‌کننده بسيار خوبي است ماندم و اکنون در سايت شادشو فعاليت مي‌کنيم و کارهاي من در اين سايت وجود دارد.
آذري ادامه داد:
آن‌هايي که بايد در راديو فعاليت کنند، در حال حاضر نيستند؛ زيرا توي ذوقشان زدند يا خودشان راديو را رها کردند و رفتند. اگر برنامه «دورهمي» توانسته جذب مخاطب کند به اين دليل است که برنامه‌هاي قشنگ و دلچسبي دارد و متنوع است. ما هم در «جمعه ايراني» کار مي‌کرديم، چرا برنامه ما را قطع کردند؟ ما فقط در اين برنامه صدا داشتيم و تصويري نبود که بتوانند ايراد بگيرند. من به راديو نمي‌آيم مگر اينکه با همان تيم قبلي خود به راديو برگرديم.

من برنامه‌اي با اکبر عبدي در تلويزيون دارم که در دو برنامه او که ضبط شد، حضور داشتم. اسم اين برنامه «شبي با عبدي است» که به زودي به روي آنتن مي‌رود.

نه تنها من بلکه تمام هنرمنداني که فوت کردند مانند منوچهر نوذري، عزت‌الله مقبلي و فرهنگ مهرپرور و همچنين عده‌اي از گزارشگرهايي که براي راديو کار مي‌کردند و به جبهه رفتند و شهيد شدند، براي راديو زندگي کرده‌اند.

راديو در حال حاضر پول ندارد اما تعداد زيادي با عشق و علاقه در راديو کار مي‌کنند. البته برخي نيز به شبکه‌هاي تلويزيوني مي‌روند براي اينکه در تلويزيون بيشتر ديده مي‌شوند و پول بيشتري هم داده مي‌شود.
اين گوينده راديو در پايان گفت:
اگر راديو برنامه‌هاي خوبي داشته باشد مردم گوش مي‌دهند. راديو بايد 70 درصد موسيقي و 30 درصد گفتار باشد. اگر راديو پيام ديده شد به اين دليل است که هر چهار ساعت مجري و گوينده‌هايش عوض مي‌شوند و گروه ديگري براي اجرا مي‌آيند.

منبع: isna.ir