چه خبر - زندگي زناشويي بدون رابطه جنسي چگونه است؟
مطالعات علمي نشان مي‌دهند که در کشوري مانند آمريکا، 10 تا 20 درصد از زوج‌هاي موفق اساسا رابطه جنسي را با هم تجربه نمي‌کنند. اين آمار قطعا دقيق نيست، چون بسياري از افراد هيچ تمايلي ندارند که واقعيت‌ها را درباره مسائل جنسي خودشان به زبان بياورند. به‌علاوه، نوع نگرش جوامع نسبت به مسائل جنسي باعث مي‌شود که بعضي از زوج‌ها نسبت به گفتن واقعيت درباره تجربه نکردن رابطه جنسي خجالت بکشند.
با اين حال، محققان به اين نتيجه رسيده‌اند که 30 درصد از مردان در دهه 40 سالگي و 34 درصد از مردان در دهه 50 سالگي، رابطه جنسي را به اندازه يک بار در سال تجربه مي‌کنند. 21 درصد از زنان در دهه‌هاي 40 و 50 سالگي نيز تقريبا يک بار در سال رابطه جنسي را تجربه مي‌کنند.
ازدواج «بدون رابطه جنسي» دقيقا چه معنايي دارد؟
از منظر تخصصي، زندگي مشترک بدون رابطه جنسي زماني معنا پيدا مي‌کند که زوج‌ها رابطه جنسي را کمتر از يک بار در ماه يا کمتر از 10 بار در سال تجربه کنند. اما اين روند چه معنايي براي زندگي مشترک دارد؟
اولين چيزي که بايد درباره‌اش مطمئن باشيد، اين است که عدم رابطه جنسي به معناي عدم وجود عشق و علاقه در زندگي مشترک نيست. حتي آمارها نشان مي‌دهند که بخشي از زوج‌هايي که زندگي مشترک بدون رابطه جنسي دارند، کاملا از زندگي خودشان راضي هستند. پس اگر شما هم چنين وضعيتي داريد، مهم‌ترين چيزي که بايد از خودتان بپرسيد، اين است: آيا شما و همسرتان درباره زندگي بدون رابطه جنسي توافق داريد؟
آيا ازدواج‌هاي بدون رابطه جنسي هميشه اتفاق بدي هستند؟
عامل رابطه جنسي در زندگي‌هاي مشترک به شيوه‌هاي مختلفي از دست مي‌رود. شايد هر دو طرف داراي ميل جنسي ضعيفي باشند و اساسا رابطه جنسي را خيلي کم بخواهند. گاهي اوقات هم اتفاقات مختلف در زندگي باعث چنين وضعيتي مي‌شوند. رضايت جنسي زوج‌ها مي‌تواند به واسطه بارداري يا بچه‌دار شدن، بيماري‌هاي مختلف يا پيري کاهش پيدا کند و مختل شود.
بعضي از روان‌شناسان مي‌گويند: وقتي که رابطه جنسي موفق (خوب) وجود دارد، 5 درصد از ازدواج موفق پيش رفته است، اما زماني که رابطه جنسي ناموفق (بد) وجود داشته باشد، 95 درصد از ازدواج آسيب مي‌بيند. با اين حال، کليد اصلي براي فهم اين جمله، پيدا کردن درک درست نسبت به بد و خوب است. خوب و موفق يعني نيازهاي جنسي دو طرف تامين مي‌شوند، اما بد و ناموفق يعني حداقل نيازهاي جنسي يکي از طرفين تامين نمي‌شوند.
اگر هر دو طرف داراي ميل جنسي ضعيف باشند ولي نيازهاي جنسي‌شان برطرف شود، پس مي‌توانند زندگي مشترک بدون رابطه جنسي و شادي را تجربه کنند. وقتي که عدم رابطه جنسي از بيماري و مشکلات مربوط به سلامتي نشات بگيرد و هر دو طرف درباره دفعات محدود رابطه جنسي توافق داشته باشند، باز هم همه چيز بدون مشکل و درست پيش مي‌رود.
مشکلي زماني به وجود مي‌آيد که عدم تعادل ميان زوج‌ها ايجاد شود؛ براي مثال، وقتي که يک طرف داراي ميل جنسي ضعيف باشد، ولي همسرش دقيقا حالتي برعکس او داشته باشد. حتي اگر دو طرف زندگي‌شان را با ميل جنسي مشابه شروع کنند و اين روند در ادامه زندگي تغيير کند، يا يکي از طرفين به بيماري و مشکلات مربوط به سلامتي مبتلا شود ولي همسرش نتواند با اين تغيير کنار بيايد، با مشکل مواجه هستيم.
پس جاي تعجب ندارد وقتي متوجه شويد که بسياري از زندگي‌هاي مشترک بدون رابطه جنسي اساسا شاد و موفق نيستند. نکته ديگر اين‌که در چنين روابطي، ميزان نارضايتي زنان عمدتا بيشتر از نارضايتي مردان است.
منبع : salamatism.com