چاپ

چه خبر - گفت و گو با رزا آرايش

رزا آرايش درباره دلايل کم کاري خود اظهار کرد:
يک دليل اين وضعيت را قهر و نا اميد شدنمان از وضعيت سينما و دليل ديگر را کم لطفي دوستان مي دانم. بازيگري طوري است که اگر هنرمند يک ماه کار کند يک سال بيکار است. زندگي به سختي مي‌گذرد در حالي که مي شنوم دستمزدهاي برخي بازيگران بسيار عجيب و غريب شده است.
آرايش با مقايسه دستمزدهاي بازيگري در گذشته و حال و تاثيرات آن در وضعيت بازيگران اظهار کرد:
زمان ما دستمزدها عجيب و غريب نبود، همه بازيگران يک شغل داشتند و از شغل دوم و سوم مانند رستوران داري، ماشين فروشي و ساير شغل ها خبري نبود و کسي ماشين ميلياردي نداشت. در آن زمان روي کار و هنر خود معطوف بوديم يعني با يک شغل زندگي و هزينه ها را مي گذرانديم. اما در حال حاضر دستمزدها آنچنان افزايش يافته است که تصور مردم اين است همه بازيگران وضع خوب و در آمد بالا دارند در نتيجه همه بازيگران را در يک سطح مي بينند و گلايه مي کنند که شما بازيگران با وضع خوب و درآمد بالا چرا غر مي زنيد.
وي در ادامه به چند شغلي بودن در ميان بازيگران فعلي پرداخت و تصريح کرد:
بازيگران فعلي علاوه بر دستمزدهاي بالا رستوران، شرکت، نمايندگي ماشين و شغل هاي ديگر در اختيار دارند. در انواع کارها از جذب اسپانسر گرفته تا تبليغات براي کفش مشغول هستند! فکر کنم در اين ميان تنها ما قديمي ترها سنگ زير آسياب بوديم. بخيل نيستيم، نوش جانشان، اشکالي ندارد حقشان را بگيرند. ما قديمي ترها که نتوانستيم لااقل آيندگان به هنر ارج بدهند. وقتي تقاضا نباشد عرضه اي هم وجود ندارد.

منبع: mizanonline.ir