چه خبر -
سخنان مدام در تغيير است. روز اول پس از عقد قرارداد برجام، به مردم نه از سر مسئوليت كه تنها به دليل عدم درك واقعي از مضمون و معاني برجام وعده داده مي‌شود تا فلان تاريخ تمام تحريم‌ها پايان مي‌يابد، گويا به مقام محترم رياست جمهوري مواد برجام تفهيم نشده يا وعده حل كليه مشكلات اقتصادي داده مي‌شود كه 100روزه اول دوره اول رياست جمهوري به پايان مي‌رسد و چون مشكلات اقتصادي فيصله نمي‌يابد مردم مأيوس و ناراضي مي‌شوند. درخصوص حل مشكلات زلزله‌زدگان نيز اين مورد پيش آمد كه باعث بگومگوها شد.
اينكه پس امروز سخني بگوييم كه مردم اميدوار و راضي شوند و بينديشيم تا فردا و پس‌فردا، زمانه هزار چرخ خواهد زد، كاري زشت و موهن است. بديهي است همه مردم مي‌دانند كه خزانه چندان رونقي ندارد. از 150 ميليارد دلار دارايي بلوكه شده ايران، مبالغ كمي در دوران اوباما وصول شد و ترامپ كه ميگويد دولت 150 ميليارد دلار به ايران داده است، كاملاً دروغ ميگويد، اما يك وزير، يك خزانه‌دار، يك مسئول بلندپايه دولت در تلويزيون ظاهر نمي‌شود كه بگويد واقعاً چنين وجوهي به خزانه ايران وصول نشده بلكه هر روز ميليون‌ها دلار از وجوه نفتي ايران را بلوكه مي‌كنند و حتي خزانه‌داري كل امريكا اجازه نداده 200هزار دلار پولي را كه ايرانيان ساكن در نيويورك و پزشكان ايراني آن ايالت خواستند به حساب زلزله‌زدگان ايران بريزند و فيس‌بوك را براي اين كار انتخاب كردند، به ايران برسد و بلوكه شد و حالا من هم نمي‌دانم كه اين وجه به ايران رسيد يا نه؟
دولت مردم ايران را نامحرم مي‌داند، نمونه‌اش همين ماجراي خنده‌دار هزاران شتري كه كشورهاي سردسير اروپايي به ايران صادر كردند. گويا اين شتران را از افغانستان خريده و انگليس، ايتاليا، فرانسه و آلمان به جاي بدهي‌هاي نفتي خود كه نمي‌توانند از طريق بانك‌ها به ايران بپردازند، از طريق مبادي گمرك به كشور فرستادند و اسكله‌ها شترباران شده است. باور كنيد مردم هزار حرف مي‌زنند. يكي مي‌گفت چون گوشت گوسفند، گاو و گوساله گران و ناياب است مي‌خواهند مردم را به خوردن گوشت شتر عادت دهند.
سخنگوي دولت كه نمي‌دانم چرا او را به سخنگويي انتخاب كرده‌اند، مرتباً لبخند مي‌زند و جواب‌هاي مبهم و چند پهلو مي‌دهد. در هر موردي مگر خود رئيس دولت و سخنگويش به طور مكرر نگفتند براي بازسازي و پاكسازي خانه‌ها به شهرنشين‌ها 6 ميليون تومان و به روستانشين‌ها 5 ميليون بلاعوض كمك مي‌شود؟ حالا زير حرف خود زده‌اند و مي‌گويند كسي كه به او كانكس مي‌دهيم، حق ندارد پول مطالبه كند، چرا؟ زندگي مردم در زلزله نابود شده است. كانكس كه جاي فرش، اثاث، البسه و لوازم ضروري خانه‌هاي ويران شده را نمي‌گيرد. كانكس يك مسكن اضطراري و موقت است. كانكس جزو اموال امانتي است. با اتحاد مردم سيل کمک‌هاي مردمي سرازير شد. به حساب کميته امداد و جمعيت هلال احمر نيز ميليارد‌‌ها تومان ريخته شد. مقام معظم رهبري نيز يک ميليارد تومان به حساب بنياد مسکن ريختند. دولت بالاخره حدود يک ميليارد تومان براي کمک به زلزله‌زدگان اختصاص داد. حالا آقايان مي‌آيند و مي‌گويند خانواده‌اي که کانکس بگيرد، مبلغ 6ميليون در مناطق شهري و 5 ميليون تومان در مناطق روستايي را دريافت نخواهد کرد. مگر همين دولت نبود که وعده وام 35 ميليون تومان را براي خانه‌سازي به مردم داد. راستي اگر از عهده آن بر نمي‌آييد، چرا وعده مي‌دهيد؟ چرا مردم را اميدوار مي‌کنيد؟
در اين وانفساي مالي کسي که خانه‌اش ويران شده بايد از نو ساخته شود که با 5 يا 6 ميليون تومان کاري از پيش نمي‌برد. چطور هنگامي که حقوق‌‌هاي 50، 70، 100 و 150 ميليون و 200 ميليون توماني مي‌پرداختيد هيچ نگراني اي نداشتيد. اکنون چه پيش آمده که اين مبالغ جزئي در نظرتان جلوه مي‌کند؟ خوشبختانه اخيراً تکذيب کردند که کانکس ارتباطي به آن کمک نقدي ندارد. لابد شنيديد که جواد خياباني چه گفت: «بهاي کانکس (كاشانك كانكس) قبلاً 750 هزار تومان بود. پس از وقوع زلزله، ابتدا به 1/5 ميليون، سپس به 2/5 ميليون تومان و اخيراً به 4/5 ميليون تومان افزايش يافت» واقعاً چرا؟ پس تعزيرات حکومت چه کار مي‌کند! براي روزهاي آفتابي و بدون حادثه است!
چرا 5 ميليون تومان براي روستانشين‌ها، 6 ميليون براي شهرنشينان زلزله‌زده را از مردم محروم نظام و آسيب‌ديده دريغ مي‌کنيد؟ کانکس مسکن دائمي مردم نخواهد شد. آيا دولت در تمام موارد مردم را نامحرم مي‌داند؟ سعي مي‌کند نوعي پرده پوششي به کار ببرد. تمام امور محرمانه است و کارشان شبيه کبک است كه زير برف سر پنهان مي‌كند. آقاي دکتر روحاني روزي که به مناطق زلزله‌زده رفت به گونه‌اي سخن گفت که مردم را اميدوار کرد. رهبر معظم انقلاب در سفر خود به مناطق زلزله‌زده انتظارهاي خود را از دولت صريحاً بيان کردند و دولت بايد خواسته‌هاي ايشان را بر مي‌آورد.
منبع:isna.ir