چاپ

چه خبر - بايد چه كرد كه فراتر از شعار و جو زدگي باشه

احسان عليخاني نوشت:

دردِ كرمانشاه يعني دردِ ايران ...
سلام و تسليت به هموطنانِ عزيزم ، و آرزوي صبر براي بازماندگانِ اين مصيبت جانسوز ... بايد چه كرد كه فراتر از شعار و جو زدگي باشه ، هميشه بعد از فاجعه اي مثلِ زلزله كه در ايران پديده تجربه شده اي هست اما بدون عبرت براي مقاوم سازي و آمادگي ( بماند روزِ حساب و كتابِ آنهايي كه بجاي سقف ، ساتور براي مردم ساختند ) و متاسفانه بسيار دردناك و سرشارِ از قرباني ، خيليها به جاي كمك و دستگيري، فقط در توليد جو و راه انداختن جريانهاي بي ثمر و بدون اصولِ مديريت بحران تلاش ميكنند ... زلزله يعني بحران ، از مدلِ شديدترين بحران ، كه ثانيه يعني نجات جان انسان ، و طبق اولويت ٣ مرحله برخورد داره
١- فقط آواربرداري براي نجات و درمان ( يعني رفتن آدمهاي بدونِ تخصص و از سرِ صرفا نگراني ، كنجكاوي و تماشا به منطقه زلزله زده در اين مرحله ، هيچ كمك و تاثيري كه نداره فاجعه بدتري آغاز ميشه : ايجاد ترافيك ، ازدحام و بي نظمي و كم كردن سرعت اعزام نيروهاي متخصص مثلِ داوطلبين كار بلدِ هلال احمر ، سگهاي زنده ياب ، كادرِ تخصصي اورژانس ، نيروهاي نظامي ، حتي گير كردن ماشينها با محموله هاي اضطراري در ترافيكي كه ايجاد كرديم ٢ روزِ پيش ماشين حاملِ نيازهاي ضروري هلال احمر ٢٠ ساعت در راه بوده به دليل ترافيك ، اسكانِ همين آدمهايي كه بدونِ تخصصي رفتن ، خودش معضلِ عجيبيه
٢- اسكان موقت و رفع نيازهاي اوليه ( از اينجا و در جبهه پشتيباني كارِ ما شروع ميشه يعني تا ميتونيم جمع آوري نيازهاي ضروري ، از چادر ، پتو ،لباس گرم ،آب و انواع كنسرو مناسب تا لوازم بهداشتي ضروري ... تجربه ثابت كرده در اين مرحله براي ارسال ، مُدلِ تشكيلاتي و تخصصي بسيار موثرتر از ارسالهاي فردي و گروهيه ، مثلِ هلال احمر ، چون هم تجربه و تخصص اداره اين بحرانُ داره و هم يادتون باشه داوطلبين هلال احمر كه رايگان كار ميكنند تمامِ عشقشون نجات انسانهاست و در ضمن بلدِ اين كار و آموزش ديده هستند حتي در سطح بين المللي ، و با سايرِ نهادها و دستگاهاي مربوطه هماهنگ هستند ، مكانيزمِ تقسيم و توزيع مايحتاج ضروري اصلا كار من و شما نيست ، حتما تصاويرُ ديدين كه افرادي كه شخصي وسيله بردن قبلِ ورود به مناطق زلزله زده و در ترافيك وسيله ها كجا ميره !؟ هنوز به خيلي از نقاط دور افتاده وسايل نرسيده چون كساني كه وسيله بردن همون ابتداي ورود به مناطق زلزله زده وسايلُ توزيع ميكنند و برميگردند.
٣- تلاش براي بازگشت به زندگي عادي ( معمولا در اين مرحله كه بايد همه باشن ، ديگه كسي نيست چون هيجان و جو تموم شده و فراموش ميكنيم كه مصيبت اصلي همين مرحله است ، يعني از ١٠ روز ديگه كه منطقه آروم ميشه و بازماندگان و مصدومان ، تازه ميفهمن كه علاوه بر از دست دادن عزيزاشون ، زندگيشونم رفته ، اينجا فراموشي سراغ همه مياد و اتفاقا اينجاست كه راه انداختن جريان و كمپين فردي ، گروهي و صنفي خيلي گره گُشاست.
اين همه مهر و عشق براي كمك و همدردي زيباست و قابلِ ستايش ، خدا خير بده ، بركت بده به هر كسي كه خالصانه به هر نحوي كمك كرده اما بايد اين عشق و همدردي كنارِ درايت و دركِ شرايط باشه ، ما امدادگر نيستيم و امدادگري ، تخصصِ ، مهارتِ ،،،بعضي از ما كارِ مثبتي كه نميكنيم هيچ خرابكاري هم ميكنيم...
وسايل ضروري و كمكهاي نقدي رو برسونيد به هلال احمر ، گروهاي شخصي و غير تخصصي ، نقشه ندارن ، آمارِ آواره ها رو ندارن ، گستردگي زلزله رو نميدونن ، خبر از روستاهاي دور افتاده و كمبودها ندارن ، ( يه جاهايي بيش از احتياج وسيله بردن و يه جاهايي كه بيشتر روستاها و مناطق دورافتاده هست هنوز خيلي مشكل دارن ، اين يعني معضلِ بزرگ مديريت پخش و توزيع كمكهاي مردمي ) در ضمن هنوز ترافيك ايجاد شده توسط ماشينهاي شخصي ، دردسر سازه ، خيلي از دوستان كه به بنده محبت دارن ، پرسيدن كجا و چطوري كمك كنن ؟ و چرا من كمپيني راه نداختم ؟ در اين مرحله من توصيم فقط جمعيت داوطلبان هلال احمرِ ، چون از همه ما متخصص ترِ ... اما براي مرحله سوم كه توضيح دادم ، دوره فراموشي آدمهاست و مرحله برگشتن هموطنانِ عزيز ما در كرمانشاه به زندگيه عاديه ، داريم با دوستانمون در كرمانشاه ، تحقيقِ مفصل ميكنيم كه براي اين مرحله يه جرياني با كمك شما شروع كنيم كه اين عزيزان در سرما احساسِ تنهايي نكنند ، دعا ميكنم و آرزو كه اين جَو و شورِ زيبا ، ١٠ روزه ديگه فراموش نشه ، اميدوارم اين هيجان مثلِ خيلي از رويدادهاي ديگه فواره اي نباشه كه به سرعت بره بالا و به سرعت بياد پايين ، كه اصلِ اين فاجعه تازه از ١٠ روزِ ديگه شروع ميشه ، و اتفاقا در اين مرحله همه و هر مدلي كه جرياني راه بندازند خوبه ، اما الان درمان و اسكان اولويت داره ...
بيستون كردن فرهاد نه كاريست ، شگفت ... شورِ شيرين به سرِ هر كه فِتَد كوهكن است.
تا روزِ آخر كنارِ كرمانشاه باشيم.

منبع: صفحه شخصي احسان عليخاني