چه خبر - چه بلايي سر خانه مهر کرمانشاه افتاد
حالا وقتش نيست، حالا که خيلي ها از «ما» آن گوشه، کنار بيستون سراپا نيستند و کمرهايشان خم شده. ما عادت داريم و بارها ديده ايم از معدن و پلاسکو تا سربازاني که به وطن نرسيدند و تا همين زلزله هايي که اين بار از خوش شانسي قبل از نيمه شب آمد. فيلم ها را پِلي نکنيد و عکس ها را اجازه ندهيد باز شود. حديث اين غم هاي دسته جمعي براي ما مکرر است؛ شايد حالا وقتش نيست اما...
اما داشتن سرپناه که خيلي خواسته ي زيادي نيست؟ هست؟ چقدر از ما به دنبال يک وجب و يک سقف بوديم و چه راحت دل داديم به وعده هايي که خانه هايي از جنس کاغذ پيشکشمان مي کرد. چاره‌اي نبود از درد مستاجري و از کرشمه ي صاحبخانه که بهتر بود. بماند که اصلا همين خانه هاي کاغذي افاده اي دارد که دنيا را حريف مي شديم.
«مسکن مهر»! چه اسم متناقضي. تصاويري که از سر پل ذهاب و کرمانشاه و... مي آيد مهر اين مسکن ها را بيشتر نشانمان مي دهد! تصاويري رقت انگيز که بي پناهي را نشان مي دهد، آوار بي رحم است و بيچاره تر ها بيشتر و بهتر طعمه ي آوار مي شوند. نمي دانم چند سال دنبال همين خانه هاي فَکِستني دويدي؟ چند سال بود که دلت خوش بود خانه داري؟
تاسف بر ساختمان هاي بدقواره و بي اصولي که پشت آن کُلي نامردي و نامرادي خوابيده است. نفرين به مصالح ارزان و ...
منبع: isna.ir