چاپ

چه خبر -

استفاده از هوش مصنوعي براي تشخيص افرادي که قصد خودکشي دارند

متأسفانه بايد اعتراف کرد که بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت، در 45 سال گذشته موارد منجر به خودکشي 60 درصد بيشتر شده است. بر اساس همين گزارش، سالانه يک ميليون نفر در سرتاسر جهان با اقدام به خودکشي از دنيا مي‌روند. سازمان بهداشت جهاني انتظار دارد تا سال 2020 نرخ خودکشي از وضعيت فعلي يعني هر 40 ثانيه يک خودکشي در سرتاسر جهان، به نرخ هر 20 ثانيه برسد.

گروهي از پژوهشگران دانشگاه کارنگي‌ ملون و هاروارد در آمريکا دست به طراحي الگوريتمي زده‌اند که با استفاده از فناوري يادگيري ماشيني مي‌تواند بازنمايي عصبي حالات منجر به خودکشي را به دست آورد. اين الگوريتم با کمک تصويرسازي تشديد مغناطيسي کارکردي (fMRI) کار مي‌کند.

پژوهشگران، افراد مورد آزمايش را به دو گروه مطالعه و کنترل تقسيم‌بندي کردند که در هر گروه 17 نفر حضور داشتند. در گروه آزمايش 17 نفر افکاري در مورد خودکشي داشتند. در طي اين پژوهش، دانشمندان 6 واژه‌ي مرگ، ستم، مشکل،‌ بي‌خيالي، خوبي و تشويق را به اعضاي گروه‌ها نشان دادند و به دنبال کشف الگوهاي مغزي مرتبط با خودکشي در اين افراد گشتند. الگوريتم توسعه داده‌شده موفق به کشف 15 بيمار از 17 بيمار با تفکر‌هاي مرتبط با خودکشي شد. در اين بين 16 نفر از 17 عضو گروه آزمايش، از ام‌آر‌آي براي تعيين الگوي عصبي استفاده کردند که در نهايت دقت 91 درصدي الگوريتم را نشان داد.
در حال حاضر، روانشناسان گفت‌و‌گو با فرد و پرسيدن سؤال‌هاي مستقيم براي پيدا کردن افکار مرتبط با خودکشي را به روش‌هاي ديگر ترجيح مي‌دهند؛ هرچند بر اساس مطالعات انجام‌شده نزديک به 80 درصد از بيماران در جلسات مشاوره‌ي خود، افکار خودکشي را انکار کرده‌اند. الگوريتم جديد توسعه‌يافته توسط دانشمندان مي‌تواند اين مشکل را با دقت بالايي حل کند.

استفاده از هوش مصنوعي براي پيدا کردن افرادي که قصد خودکشي دارند در شرکت‌هايي نظير فيس‌بوک هم آزمايش شده است؛ اين شرکت براي پيدا کردن جريان‌هاي فکري مرتبط با خودکشي از هوش‌مصنوعي بهره مي‌برد. نقطه‌ي مشترک تمامي اين پژوهش‌ها تأکيد بر تفاوت‌هاي موجود در مغز افرادي با قصد خودکشي در مقايسه با افراد عادي به‌حساب مي‌آيد. در پژوهش دانشگاه کارنگي‌ ملون با استفاده از يادگيري ماشيني و تصاوير به‌دست‌آمده از ام‌آر‌آي مي‌توان اين تفاوت‌ها را به‌ دست آورد.

مارسل جوست، محقق ارشد اين پژوهش، مي‌گويد:
يکي از محدوديت‌هاي اصلي اين تحقيق استفاده از دستگاه ام‌آر‌آي است؛ استفاده از اين دستگاه هزينه‌بر و دسترسي به آن به‌خصوص در محيط‌هايي مثل مطب سخت يا غير ممکن به شمار مي‌رود. ما به دنبال ثبت فعاليت‌هاي مغزي با استفاده از نوار مغزي يا الکتروانسفالوگرافي هستيم. مشکل دوم به همکاري بيمار برمي‌گردد که شرط اصلي پيدا کردن الگوهاي مغزي است؛ قطع همکاري وي فرآيند تشخيصي را متوقف مي‌کند.
استفاده از هوش مصنوعي و فناوري‌هايي نظير يادگيري ماشيني در تشخيص الگوهاي مغزي منتهي به خودکشي مي‌تواند به کاهش نرخ خودکشي در جوامع مختلف و درمان افراد مستعد به خودکشي کمک زيادي کند.
نتايج اين پژوهش علمي در نشريه‌ي Nature Human Behavior به چاپ رسيده است.

منبع: zoomit.ir