چه خبر - مديراي ما تو جلسات خيلي زحمت ميکشن
نوشته شهاب پاک‌نگر در ستون طنز روزنامه قانون : احتمالا براتون پيش‌اومده که کارِتون تو يک اداره گيرِ امضاي يه مدير مونده و اون مدير هم هميشه خدا جلسه است. تا جايي که آدم با خودش فکر ميکنه اينا اين همه جلسه ميرن کِي وقت ميکنن کارهايي که تو جلسه در موردش صحبت شده رو انجام بدن. اما بياين يکم عميق‌تر به موضوع نگاه کنيم؛ اصلا تو اين جلسه‌ها چي ميگذره که مديرا هميشه اونجان؟ هر جلسه‌اي اول از همه با يک «در راستاي» شروع ميشه، جوري که اگه يه روز گفتن «در راستاي» ممنوع بشه، نصف جلسات کنسل ميشه. رسم بر اينه که هرکس تو جلسه صحبت ميکنه، بقيه سرشون رو هي جلو عقب کنن که يعني دارن حرف طرف رو گوش ميدن.
هرچقدر هم سِمَت طرف بالاتر باشه، شدت اين جلو عقب کردن بيشتر ميشه و به مرحله هد زدن ميرسه. اصلا اگه يه روز يه جلسه خيلي مهم داشتين، ميتونيد شهرام شب‌پره رو به‌عنوان مدعو با خودتون بيارين تا رييس اون مجموعه در مورد اينکه شما دارين به حرف‌هاش گوش ميدين، قانع بشه. راستي اين رو هم در نظر بگيرين كه اگه تو جلسه همه آقايون با کت شلوار و کفش واکس‌زده بودن و فقط يه نفر با دمپايي لخ‌لخ کنان حضور داشت، اون شخص نيروي خدماتي نيست، مدير ارشد جلسه است. تو اين شرايط معمولا توصيه ميشه يه کاغذ بگيرين دستتون و در حالي‌که دارين سرتون رو به نشونه تاييد تکون ميدين، الکي يه سري چيز يادداشت کنيد. فقط سختي کار اينجاست که شما همزمان با اين کار بايد چهره اون شخص رو هم زير نظر داشته باشين تا اگه يه جمله‌اي گفت و بعدش لبخند زد، شما از خنده ريسه برين.
لُب کلام اينکه، مديراي ما تو جلسات خيلي زحمت ميکشن هي ساقه طلايي ميخورن و اون سر رو جلو و عقب ميکنن، الکي به خاطر نبودنشون غر نزنيد.
گروه خبر سيمرغ
منبع: روزنامه قانون