چاپ

چه خبر - به مناسبت زادروز ليلا حاتمي

يارم به يک لا پيرهن خوابيده زير نسترن, ترسم که بوي نسترن مست است هشيارش کند...

ليلا: تا اين هنگام شب بود ظلمت
پرتو آوازي که بيدارم کرد, از آن کيست؟
طاهر: عشق
ليلا: عشق؟ از چه غمي سخن دارد؟
طاهر: از غم سرمستي, اما غم خود را به که گويد؟
ليلا: به او که هميشه خفته بود.
طاهر: صداي عشق مي گويد؟
ليلا: بلبل در فصل گل خاموش است, چرا بيدارم کرد؟
طاهر: که راز دل بگويد, حکايت دل
ليلا: حکايت دل
طاهر: آشيان مرغ دل زلف پريشان تو باد...

منبع: سيمرغ