چاپ

چه خبر - يک روزنامه‌نگار پيشکسوت خطاب به کيانيان⇐مي‌خواهي در يادها بماني حتي به قيمت رسوايي؟؟؟

محمد آقازاده از روزنامه‌نگاران پيشکسوت ايراني در يادداشتي که به اين بهانه نگاشته است با نقد رفتار اخير رضا کيانيان از تلاشهاي اين بازيگر براي ماندن در کانون توجه به قيمت رسوايي، گلايه کرده است.متن کامل يادداشت محمد آقازاده را بخوانيد:
رضا کيانيان بازيگر خوبي است توانسته در حرفه اش خود را تثبيت کند و آنطور که خبر دارم بخاطر سازگاري با کانون هاي قدرت وضعيت مالي خوبي دارد، در هنرهاي ديگر و از جمله مقاله نويسي مداخله مي کند و بخاطر اسم و رسمي که دارد در اين رشته ها هم به درست و نادرست تحويل گرفته مي شود.
نبايد کمبودي او را در زندگي آنچنان آزرده باشد که بخاطر تخليه رواني ناگزير سر فعالان محيط زيست داد بزند، همه جا است و همه تربيونها از آن اوست، چرا حق حرف زدن را از کساني که تربيوني ندارند دريغ مي کند، اما چرا با افسران جنگ نرم نرمخويانه حرف مي زند، بياييد بدبين نباشيم و نگوييم هم آن داد زدن و هم اين نرمخويي يک دليل بيشتر ندارد و آن هم بدست آوردن دل اهالي قدرت و لاجرم رسيدن به موقعيت مالي بهتر است. بجاي اين بدبيني و شايد هم واقع گرايي مسئله را از زاويه ديگر دنبال کنيم که در نهايت همين قضاوت را تثبيت مي کند.
اهالي شهرت دو موقعيت دشوار را تجربه مي کنند. اول در جواني وقتي مي خواهند ديده بشوند بايد سختي بسياري را تحمل کنند. اگر توانستند از موانع صعب عبور کنند به سرعت سوار بر اسب شهرت همه جا مورد احترام و تکريم قرار مي گيرند تا به اوج شهرت برسند. مراحل نشيب آغاز مي شود. به‌روز نگاه داشتن خود سخت است. تا ته زندگي توانايي خود را حفظ کردن، کار آساني نيست. بسياري ناگزير گوشه انزوا از يادها مي روند و زيرک‌ترها از شهرت شان استفاده مي کنند و در آکواريوم قدرت بخشي از سيستم تبليغاتي مي شوند.
کيانيان در مستندي که در مورد خسرو دهقان ساخته شده است مي گويد دوران او گذشته است و به اين دليل فراموش مي شود. اما اين بازيگر که در بازيگري به تکرار خود رسيده است براي فراموش نشدن بازي تازه اي را آغاز کرده است. مي‌خواهد در يادها بماند حتي اگر با رسوايي باشد؟ قدرت، شهرت و ثروت سقف ندارد. هر چقدر بيشتر داشته باشي مي خواهي به بيشترش برسي.
«سنگا» حکيم رُمي مي‌گويد اگر به آنچه داري قانع نباشي با داشتن همه دنيا قانع نمي‌شوي. اخيرا با يکي از سردبيران مجلات سينمايي گپ و گفتي داشتم؛ معتقد بود او هم همين مشکل را دارد ولي به هر دليل مي‌شود با يک تذکر، خودآگاهي را در او بيدار کرد ولي کيانيان آگاهانه در اين راه قدم گذشته است و نمي‌توان با روشنگري بيدارش کرد.
حتي هنوز در عصر مجازي اين بصيرت را نيافته که جلوي دوربين هر چه دلش خواست نگويد. لابد پيامدش برايش مهم است. چرا که همچنان در يادها مي ماند و از يادها نمي رود! آيا اين نه خطاي او که استراتژي تدوين شده‌اش است؟؟ فيلم داد زدن کيانيان را در ببينيد تا همه چيز دستتان بيايد...

منبع: cinemajournal.ir