چاپ

چه خبر - تعريف روشنفکري از ديدگاه تهمينه ميلاني

امير قادري با تهمينه ميلاني کارگردان سرشناس سينما به گفتگو نشسته است. در اين گفتگو تهمينه ميلاني جريان روشنفکري در ايران را نقد مي‌کند و در اين گفتگو مي‌گويد:
“در سينما همه روشنفکر نيستند. روشنفکر در سينما داريم، اما روشنفکرنما فراوان داريم. بقيه هم اغلب تکنيسين هستند، کار فکري نمي‌کنند.يادتان باشد روشنفکري ايراني بحثي است که روي آن بايد مطالعه جدي شود. من از بچگي مجذوب بسياري از روشنفکران ايراني بودم که زير بيست سال همه آنان براي من فرو ريختند. چون با همه آشنا شدم و ديدم من تصوري ديگري داشتم و آنان چيزي نبودند که از دور مي‌ديدم. اما با مطالعات مختصري که داشتم فهميدم روشنفکري حاصل جامعه ما نبود. سير رشد روشنفکري در ايران مثل اروپا نبوده است. ما روشنفکر وارداتي داشتيم . يعني در يک دوره اي مردم ثروتمند شدند و راه به اروپادر دوره قاجار باز شد.
خالق فيلم آتش در ادامه افزود :
افرادي به عنوان دانشجو به اروپا رفتند و به عنوان روشنفکر بازگشتند. بعد با خودشان تفکر را نياوردند يک نوع ظاهر روشنفکري را با خودشان آوردند. يعني اينجا ديدند خواهر و مادرشان توي چادر هستند اما خانومها در اروپا دست مي‌دهند لباس‌هاي شيک مي‌پوشند و روشنفکران اين ظواهر را با خودشان آوردند. روشنفکران ما تصور مي‌کردند که اگر دور و برشان پر از زن و مشروب باشد روشنفکرند، اگر مشروب بخورند، روشنفکرند. اين روشنفکري نيست تعريف اين کلمه داخل آن مستتر است.
ميلاني در مورد تعريف صحيح روشنفکري اشاره مي‌کند ” :
روشنفکر کسي است که روشن فکر مي‌کند و نور مي‌اندازد به جاي تاريک؛ تا مردم درون تاريکي را کشف کنند. ما تعريف مان از روشنفکري اين است که طرف کتاب دست بگيرد، پيپ بکشد و لباس عجق وجق بپوشد و موهايش را دم اسبي ببندد.طرف پيش خودش تصور مي‌کند روشنفکر است. در ايران ما بيشتر ظواهر روشنفکري را مي‌بنيم تا خود روشنفکري را.

منبع: cinemapress.ir