چه خبر - عجايب آپولو 11
همه ما چيزهايي از سفر پيشگامانه نيل آرمسترانگ، باز آلدرين و مايکل کالينز فضانورد سوم فراموش شده مي دانيم. آرمسترانگ و آلدرين اولين فضانورداني بودند که موفق به فرود سفينه فضايي آپولو 11 در سال 1969 بودند، در حالي که کالينز در مقر فرماندهي و خدمات CSM کلمبيا حضور داشت.
ما عکس ها را ديده ايم و صداي ضبط شده را شنيده ايم اما چيزهايي هست که تا به حال درباره شان صحبت نشده است که در ادامه به 11 مورد جالب اشاره مي کنيم.
1. زماني که ناسا از شما مي خواهد اولين مردي باشيد که درماه راه مي رود، شما مي توانيد انتظار هرگونه خطا و اشتباهي را داشته باشيد. آنها به عنوان اولين فضانوردان با در نظر گرفتن اين موضوع که شايد بازگشتي در کار نباشد درخواست بيمه عمر براي بازماندگان شان کردند اما ناسا موافقت نکرد. با اين حال، او به همراه مايکل کالينز و باز آلدرين سه فضانورد ماموريت آپولو 11 تصميم گرفتند که در صورت وقوع حادثه، برنامه اي براي حمايت از خانواده هاي خود ايجاد کنند.
قبل از ماموريت آپولو 11 در ژوئيه سال 1969 زماني که هر سه فضانورد در قرنطينه پيش از پرتاب سفينه قرار داشتند، صدها مجله را امضا کردند و آنها را براي يکي از دوستان شان فرستادند تا اگر اتفاقي در طي ماموريت رخ داد، مجله هاي امضا شده را به دست خانواده هاي اين سه نفر برساند تا آنها بتوانند با فروش امضاي خدمه آپولو 11 پول کسب کنند.
2. يکي از چيزهايي که مشاهده آن در ماه فضانوردان را شگفت زده کرد، بوي قوي گرد و غبار قمري بود که وقتي به داخل سفينه بازگشتند، از لباس ها و وسايل شان استشمام مي کردند. هنگامي که آنها نمونه هاي جمع آوري شده از روي سطح ماه را دسته بندي مي کردند، غبار ماه روي لباس مخصوص آنها نشسته بود. وقتي که تيم به سفينه بازگشتند و لباس فضانوردي خود را درآوردند، گرد و غبار در همه جا حتي بر روي دست و چهره آنها نشسته بود. پس از تماس براي اولين بار، گرد و غبار چهار ميليارد ساله ماه بوي تندي از خود منتشر کرد.
از آنجايي که بيشتر فضانوردان سابقه نظامي داشتند بوي آن را با بوي باروت مقايسه کردند. نيل آرمسترانگ بوي گرد و غبار را شبيه به خاکستر مرطوب در شومينه دانست. اين بوي متمايز يک رمز و راز باقي ماند، زيرا گرد و غبار ماه و باروت ترکيبات مشابهي ندارند و توضيح دقيق آن هنوز ناشناخته است.
3. بدون شک افرادي که در پرواز آپولو 11 دخيل بودند، بسيار دقيق، باهوش و ماهر بودند و تخصص آنها شايد فراتر از درک کلي ما به نظر برسد. لباس هايي که فضانوردان اين ماموريت پوشيده بودند توسط خانم هاي سالخورده اي دوخته شده بود که بيشتر شبيه آگهي هاي تبليغاتي Shreddies بودند. ناسا با شرکت بين المللي لاتکس (ILC) وارد مذاکره شد تا با همکاري موسسه استاندارد هميلتون لباس هاي مناسب را براي آنها توليد کند. با اين حال، استاندارد هميلتون با همکاري ILC لباسي توليد کرد که پس از معرفي به ناسا توسط متخصصان رد شد. استاندارد هميلتون ILC را متهم کرد که باعث شده آنها اين قرارداد را از دست بدهند.
اين اتفاق پايان کار شرکت ILC نبود چرا که پس از چند سال ناسا فراخواني داد که در آن براي طراحي لباس جديد فضانوردي تبليغ شده بود. تعداد انگشت شماري از کارکنان ILC شانس خود را پيدا کردند و در ادارات قديمي خود مخفيانه وارد شدند و طرح هاي لباس مخصوص اصلي خود را که قبلا ناديده گرفته شده بودند، سرقت کردند.
پس از کار زياد و سخت کارکنان طرح نهايي خود را به ناسا منتقل کردند که متخصصان ناسا را تحت تاثير قرار داد. آنها کت و شلوار ILC را به عنوان برنده فراخوان انتخاب کردند و تصميم گرفتند تا استاندارد هميلتون کپسول هاي اکسيژن را طراحي کند. مي توان تصور کرد که قرار گرفتن دو رقيب با چنان سابقه اي در اين موقعيت کمي عجيب به نظر مي رسد.
از آنجا که ILC در اين پروژه موفق شد با ناسا همکاري کند، قرار بر اين شد تا بسياري از لباس ها و تجهيزات مورد نياز سفرهاي فضايي را توليد کند. علاوه بر نسل جديد 1-Z و لباس شخصي (EMJ) که در ايستگاه فضايي بين المللي مورد استفاده قرار گرفته است، ILC همچنين کيسه هاي هوايي را طراحي کرد که Sprint و Opportunity را براي فرود بر سطح مريخ آماده کرد.
4. همان طور که مي توانيد تصور کنيد، در ميکروگرانش فضا چند چيز است که شما با آن مشکل داريد. من در مورد چيزهايي مانند تايپ کردن با دستکش هاي ضخيم و يا تلاش براي پوشيدن لباس يا خوابيدن روي تخت صحبت نمي کنم. خوب، همانطور که مي توانيد همه چيز را در نقاط ميکروگرانشي تصور کنيد، به معني واقعي کلمه تمام اجسام و اشيا در هوا شناور هستند و حتي آب خوردن هم در فضا آسان نيست.
امروزه براي فضانورداني که در ايستگاه فضايي بين المللي اقامت دارند، يک توالت مخصوص طراحي شده که هنگام استفاده از آن بايد کمربند توالت را ببندند؛ در حالي که يک دستگاه مکش تعبيه شده که فاضلاب را دفع مي کند اما در طي ماموريت آپولو 11، اين مشکلات هنوز حل نشده بود و يک فضانورد به طور خاص در طول کل ماموريت و فقط براي مبارزه با اين مشکل قرص هايي مصرف مي کرد که اسهال را متوقف کند.
مايکل کالينز در زندگينامه خود «حمل آتش: سفر يک فضانورد» (1974) مي گويد: «آب آشاميدني با حباب هاي هيدروژني پوشانده شده است که باعث به وجود آمدن اختلال شديد مي شود. اين اختلال منجر به توليد بوي نامطلوب و فراگير مي شود که يادآور مخلوطي از بوي سگ خيس و چمنزار است.» و من کاملا مطمئن هستم که خاطرات او بهتر از خاطرات سفر آرمسترانگ به ماه نيست زيرا آنها براي مدت سه روز با هم در واحد فرماندهي قرار گرفته اند.
5. هنگامي که هواپيماي عقاب ماهواره اي آپولو 11 از CSM کلمبيا جدا شد، صداي بلندي بسيار شبيه به صداي باز کردن يک بطري نوشابه ساطع شد. صدا به اين دليل بود که کابين قبل از جداسازي کاملا فشرده شده بود. بعضي ادعا مي کنند که اين خطاي جزئي عملا باعث شد تا سفينه 4 مايل دورتر از جايي که قرار بود فرود بيايد روي ماه قرار بگيرد.
6. هنگامي که نيل آرمسترانگ و باز آلدرين براي کشف ماه به آنجا رفتند، هر دوي آنها مي دانستند که نبايد درب سفينه را کامل ببندند. علت اصلي نبستن در علاوه بر اين که از هدر رفتن گرماي درون کابين جلوگيري مي کرد، اين بود که مي خواستند فشار درون و بيرون سفينه تقريبا يکسان باشد تا اين دو براي بازگشت به داخل کابين بتوانند به راحتي در را باز کنند و وارد شوند. مکالمات آنها هنگام باز کردن در ثبت شده است که با هم شوخي مي کنند:
آلدرين: خب، حالا من مي خواهم بروم بيرون و بخشي از در را ببندم (مکث طولاني) مطمئن شويد که در به روي من بسته نشود.
آرمسترانگ: (خنده) آها فکر خوبي است!
از آن زمان بعضي از وبسايت ها ادعا کرده اند که روي قسمت بيروني در دستگيره اي براي باز کردن و وارد شدن وجود نداشته است. در واقع مهندسين NASA فکر کردند که وزن يک دستگيره روي محاسبات فرود تاثير مي گذارد و تصميم گرفته اند در را بدون دستگيره بسازند! خب، حقيقت اين است که روي در سفينه واقعا يک دستگيره همراه با دستورالعمل استفاده وجود داشت!
7. همه ما اولين کلمات معروف نيل آرمسترانگ را مي دانيم، وقتي او پايش را روي ماه گذاشت: «اين يک قدم کوچک براي انسان و يک جهش بزرگ براي بشريت است». با اين حال، اولين گام آرمسترانگ در ماه کوچک نبود. در واقع آرمسترانگ سفينه را به طرزي آرام فرود آورد تا قسمت جذب کننده شوک زير سفينه فشرده نشود. بنابراين اولين قدم او به سوي ماه در واقع نزديک به چهار جهش به روي سطح زمين بود.
8. هر بار که از کودکان مي پرسيم فضانورداني که به ماه قدم گذاشتند چگونه آنجا را ترک کردند، هميشه به جا گذاشتن پرچم آمريکا را بيان مي کنند. با اين حال سرنوشت آن پرچم بسيار غم انگيز است. زيرا بعد از آن که آرمسترانگ و آلدرين سفينه را در مدار ماه قرار دادند، براي پيوستن به کالينز در پايگاه فرماندهي، از ماه بلند شدند. پس از اين که آلدرين با فشار دکمه شروع به راه اندازي سفينه کرد از پنجره سفينه به بيرون نگاه کرد و ديد که پرچم همراه با مقدار زيادي از گرد و غبار ناپديد شده است.
9. همان طور که مي توانيد تصور کنيد فرود اولين انسان ها روي ماه رويدادي جهاني بود که هر کسي مي توانست شاهد آن باشد. به همين علت ناسا از فضانوردان در آپولو 11 خواسته بود که در فعاليت هاي مذهبي دخالت نداشته باشند، که جهان فارغ از تعصبات ديني مذهبي به عمل آنها اهميت دهد. با اين حال، آلدرين احساس کرد که اين فرصت ارزشمندتر از آن است که اجازه دهند از دست برود. بنابراين زماني که آرمسترانگ و آلدرين با خيال راحت به روي ماه فرود آمدند و منتظر اولين اقدامات شان بودند، آلدرين پيغامي براي تمامي کساني که آن لحظه در حال گوش دادن به يکي از بزرگ ترين رويدادهاي تاريخ بودند به زمين مخابره کرد.
آلدرين از اين فرصت تشکر کرد و کاسه کوچکي از شراب و يک تکه نان تهيه کرد که بعد از خواندن انجيل يوحنا آن را صرف کرد. از آن لحظه، باز آلدرين اولين و به همين ترتيب تنها فردي بود که در «مراسم گردهمايي مسيحيان در ماه» شرکت داشت. نيل آرمسترانگ با احترام به اين مراسم نگريست اما هرگز در آن مشارکت نکرد.
10. پس از جمع آوري چند نمونه از سطح ماه، گرفتن برخي از عکس ها و پرچم آمريکا، نيل آرمسترانگ و باز آلدرين در بازگشت به سفينه، متوجه شدند که يک سوئيچ روي يک قطع کننده مدار مهم قطع شده است. اين اتفاق باعث شد آنها نتوانند سفينه را راه اندازي کنند و بازگردند، به طوري که تصميم گرفتند در حالي که تيم کنترل ماموريت در ناسا سعي در يافتن راهي براي تعمير آن داشت، چند ساعت بخوابند. در نهايت و پس از تلاش هاي فراوان تيم پشتيبان ناسا، آلدرين خودکار خود را به مکانيزم يک سوئيچ تبديل کرد. به طرز شگفت آوري اين اختراع فوري کار کرد و آلدرين و آرمسترانگ را از سطح ماه رها کرد.
11. همانطور که تيم آپولو 11 با ايمني کامل به زمين وارد شد، خدمه به جزاير هاوايي آورده شدند. با وجود اين که آنها سه نفر از معروف ترين مردان آن زمان بودند که اخيرا روي سطح ماه فرود آمده اند، از آنها خواسته شد که از فرم هاي گمرکي و اعلاميه ها در امنيت استفاده کنند.
منبع: هفته نامه صدا