چه خبر - از اکبر عبدي تا جواد عزتي...
درگذشت جري لوئيس کمدين مطرح آمريکايي که تا آخرين روزهاي عمر به اين ژانر وفادار باقي ماند، بهانه اي شد تا رجوعي داشته باشيم به کمدين هاي ايراني و مشکلي که آرام آرام در حال رونمايي است. اينکه کمدين هاي سرشناس سينما و تلويزيون کشورمان يا اغلب کم کار شده اند و يا در روندي خفيف با دوري از کمدي، به سوي تغيير کارکرد از يک کمدين به بازيگر درام هاي جدي حرکت مي کنند. خطري که بزودي عرصه را براي ساخت فيلم هاي کمدي بازيگر محور تنگ مي کند و اين انحصار قطعاً به مذاق سينماروها نيز خوش نخواهد آمد. برخلاف نمونه هاي مشابه در سينماي جهان که کمدين ها در حوزه خود تثبيت شده اند و در صورت پذيرش فيلمنامه اي در سبک هاي ديگر فيلمسازي، باز به عرصه مورد علاقه خود بازمي گردند. جيم کري، آدام سندلر، ادي مورفي و… از جمله اين چهره ها هستند.
رضا عطاران يکه تازي مي کند
رضا عطاران تنها کمدين پرفروش اين سالهاي گيشه سينماي ايران در هفت فيلم از 38 فيلمي که بازي کرده نقش جدي داشته است. تازه در همين نقش هاي جدي او هم گاه مايه هاي کميک قابل تشخيص است. با اين حال عطاران هميشه در نقش هاي کمدي اش درخشيده است و ميزان استقبال تماشاگران از فيلم هاي طنز او نيز ثابت کرده در اين ژانر بيشتر مقبول سينماروهاست.
عطاران بي اغراق امروز کمدين يکه تاز گيشه است. فيلم هاي اين بازيگر پرمخاطب سينماي ايران فقط در سال گذشته بيش از 5/8 ميليون نفر را جذب گيشه کرد. عطاران امروز به جايگاهي رسيده که گيشه را تضمين مي کند و قدرت خنداندن تماشاگرانش را حتي در مواجهه با فيلمنامه هاي ضعيف دارد؛ شاهد اين ادعا فيلم پرفروش سال گذشته سينماها يعني «من سالوادور نيستم» است. عطاران گريزي هم از کمدين بودن خود ندارد و در اين ژانر شناخته و تثبيت شده است. او امسال با «نهنگ عنبر2، سلکشن اِ رويا»، به فروشي بيش از بيست ميليارد تومان دست يافت تا رکورد پرفروش ترين فيلم تاريخ سينماي ايران را در کارنامه خود داشته باشد.
عطاران تنها کمديني هم هست که فيلم هايش در ژانر طنز، بويي از روند نزولي فروش نبرده اند و اغلب بيش از سه- چهار ميليارد مي فروشند.
جواد عزتي، تازه نفس خوش اقبال
محبوبيت جواد عزتي به عنوان يک کمدين اگر چه از تلويزيون و سريال به عالم سينما راه يافت. طولي نکشيد که بعد از 10 فيلم، عزتي توانست در سينما جاي پاي خود را محکم کند. او در ميان سالهاي 87 تا 92 در 10 فيلم بازي کرد که برخي از آنها حتي کمدي هم نبودند؛ «همه چيز براي فروش»، «آفريقا» و «ساکن طبقه وسط». عزتي اما در سال 93 با «در مدت معلوم» شگفتي ساز شد و در سال 94 حدود چهار ميليارد فروخت. رقمي که او را در مقام يک کمدين قابل اطمينان به دفاتر سينمايي شناساند تا با «زاپاس» اين اعتماد را به خوبي پاسخ دهد و امسال هم با «اکسيدان» مسير صعودي خود را طي کند. عزتي تلفيقي از کمدي و جدي را در بازي خود دارد که همين تناقض وجهي جذاب به بازي او مي بخشد. عزتي در عين حال در رجوع به فيلم هاي جدي مانند «هفت معکوس» با درخشش در فيلمي مثل «ماجراي نيمروز»، ابايي از کمدين ماندن ندارد و مي توان روي اين مشخصه او و پولسازي اش براي سينماي ايران اميد بست. به ويژه وقتي بدانيم از او فيلم «هزارپا» در کنار رضا عطاران در ژانر کمدي بزودي آماده اکران خواهد شد.
مهران مديري، کمدي در اولويتش نيست؟!
مهران مديري که سالهاست در تلويزيون و شبکه نمايش خانگي با کمدي هايش در اوج قرار دارد، امروز در اکران نخستين فيلم سينمايي اش، علقه هاي پررنگي را براي امتداد فعاليت در عرصه درام هاي جدي به رخ مي کشد. مديري در طنز سياه «ساعت پنج عصر» روي گونه اي از کمدي تکيه کرده که نمونه آن يا در سينماي ايران ديده نشده يا دست کم به چشم نيامده است. «ساعت پنج عصر» بيش از آنکه صرفاً يک کمدي تلقي شود، درامي تلخ با مايه هاي شيطنت آميز کميک است که رنگ و بوي نقادانه دارند. مديري البته با «دورهمي» در تلويزيون همچنان بر مدار سليقه اغلب طرفدارانش گام بر مي دارد، ولي شايد نتوان در فعاليت هاي آينده سينمايي او به کمدي ساختن اميد بست. مديري دلبستگي هايش در سينما را در ژانري غير از طنز جست و جو مي کند، ولي شايد فروش قابل قبول فيلم روي پرده او که در کمتر از يک ماه از مرز هفت ميليارد تومان گذشته، عامل و مشوقي باشد تا به اين ژانر وفادار بماند و کمدي خلق کند.
کمدين هايي که کمرنگ شدند
اکبر عبدي در صدر کمدين هايي قرار دارد که در چند سال گذشته به تبع فيلمنامه هايي که مي پذيرد، جايگاه گذشته خود را به عنوان کمديني محبوب و خلاق از دست رفته مي بيند. عبدي در دهه نود تنها به مدد «رسوايي يک» و «خوابم مي آد» طعم فروش هاي بالا را چشيد که در ارزيابي اين دو فيلم هم مي توان دريافت گيشه داغ آنها چندان هم متأثر از حضور وي نبود. از عبدي سال گذشته دو فيلم «چهار اصفهاني در بغداد» و «رسوايي 2» اکران شد که فروش در حد انتظاري نداشتند. اگر فيلمنامه نويسان فکري به حال عبدي نکنند، او ديگر مهره قابل اعتمادي براي گيشه نخواهد بود. ضمن اينکه خودش هم بايد نگاه جدي تري به بازيگري داشته باشد. در صورتي که عبدي سالها با اقتدار صدرنشين فهرست کمدين هاي سينماي ايران بوده است.
فتحعلي اويسي از تغيير کارکردش در تلويزيون با سريال هاي مهدي مظلومي به يک کمدين، تلاش کرد اين توفيق را در سينما هم پي بگيرد. اين تصميم در مواردي همچون «موميايي 3» يا جواب داده، ولي اويسي هم نتوانسته در سينما توفيق تلويزيون را تجديد کند. «بازگشت لوک خوش شانس» در دو سال قبل، يک شکست تمام عيار براي او بود.
امين حيايي هم که سال ها پرفروش ترين فيلم هاي کمدي را روي پرده داشت، امسال با «سه بيگانه» نفروخت. حيايي جدا از حاشيه هاي سياسي که گريبانگير برخي انتخاب هاي سينمايي اش شد، نتوانسته چندان در حوزه کمدي موفق باشد. حتي فروش خوب «ناردون» در سال گذشته يا فروش دو ميلياردي «سه بيگانه» هم امکان اين را ايجاد نمي کند تا در آينده به گيشه کمدي هاي او اميدوار بود.
منبع: banifilm.ir