چه خبر - تشديد تنش لفظي ميان آمريکا و کره شمالي
نشريه «ويک» در يادداشتي به قلم «رايان کوپر» به تشديد تنش لفظي ميان آمريکا و کره شمالي اشاره کرده و با لحني نامتعارف از «دونالد ترامپ» رئيس‌جمهور آمريکا خواسته از تهديد کردن کره شمالي دست بردارد.
در ادامه متن کامل اين يادداشت آمده است:
سال 1962، تقابلي شديد ميان ايالات متحده و اتحاد جماهير شوروي درگرفت، چون شوروي مخفيانه در کوبا موشک‌هاي بالستيک مستقر کرد. حالا در سال 2017، تقابلي شديد ميان ايلات متحده و کره شمالي درگرفته، چون رئيس‌جمهور ترامپ نالايق‌ترين، نادان‌ترين و بي‌مسئوليت‌ترين قلدري است که تاکنون اين سمت را بر عهده داشته است.
او بايد به دنيا لطفي کند و آن دهان گشاد چاقش را ببندد.
اين تنش تقريبا از همان لحظه‌اي که ترامپ به عنوان رئيس‌جمهور سوگند ياد کرد، مدام افزايش يافته و تقريبا هر بار هم دليل آن اين بوده که او ستيزه‌جو است و نمي‌تواند 5 ثانيه دهانش را ببندد. کمي پيش از مراسم تحليف، کره شمالي چند برنامه موشکي و اتمي آماده کرد. چند روز بعد از رياست‌جمهوري ترامپ، «جيمز متيس» وزير دفاع راهي کره و ژاپن شد و بعدا هم نيروهاي آمريکايي آنجا با موفقيت هدف قرار دادن يک موشک بالستيک را آزمايش کردند. کره شمالي هم با آزمايش يک موشک بالستيک جديد پاسخ داد.
چين اين آزمايش را با ممنوع کردن صادرات ذغال سنگ به کره شمالي* تا پايان 2017، پاسخ داد. کره شمالي هم با آزمايش چهار موشک به سمت درياي ژاپن، تنش را بيش از پيش بالا برد. پاسخ ايالات متحده، تکميل تحويل سامانه‌هاي دفاع موشکي به کره جنوبي [که مايه ناخرسندي شديد چين است] و کمک به انجام تمرين دفاع موشکي با کره جنوبي بود.
اين چرخه آزمايش موشکي، ارعاب و شاخ و شانه کشيدن آنقدر ادامه يافت تا شوراي امنيت سازمان ملل تحريم‌هاي شديد تازه‌اي وضع کرد. کره شمالي وعده داد که با «هزاران برابر» قدرت به آن پاسخ دهد. پاسخ ترامپ هم اينگونه بود: «اگر کره شمالي به تهديد ايالات متحده ادامه دهد، با خشم و آتشي پاسخ مي‌گيرد که جهان نظيرش را به خود نديده است.»
باورنکردني است. اين [پاسخ ترامپ] کاملا بداهه بوده است. گفته مي‌شود که وقتي اين حرف را ميزده داشته به جدولي در مورد بحران مواد مخدر نگاه مي‌کرده. طبيعي است که کره شمالي هم با تهديد به حمله موشکي به گوام به او پاسخ داد.
مسلما کره شمالي هم در ايجاد اين وضعيت مقصر است. بالاخره اين کشور يک ديکتاتوري تماميت‌خواه است که براي ساخت موشک‌هاي مسلح به کلاهک اتمي تلاش مي‌کند. اما اينکه بروز اين بحران از لحظه‌اي که ترامپ قدرت را به دست گرفت شتاب گرفته، صرفا يک تصادف نيست.
کره شمالي احتمالا تقريبا از وارد کردن لطمه جدي به ايالات متحده ناتوان است (البته بايد 162000 آمريکايي که در گوام زندگي مي‌کنند را در نظر داشت). اما آن‌ها توپ‌هاي غول‌پيکري دارند که مي‌تواند سئول پايتخت کره جنوبي را که 25 ميليون جمعيت دارد و در تنها چند مايلي مرز کره شمالي واقع شده، هدف قرار داده و ويراني عظيمي بر جاي بگذارند. اين جنگ‌افزارهاي متعارف به علاوه اين احتمال که ممکن است آن‌ها يک کلاهک اتمي را به سمت کره جنوبي يا گوام (يا سان فرانسيسکو) شليک کنند، براي آن‌ها بازدارندگي معتبري فراهم کرده است. ترديدي نيست که ايالات متحده پيروز هر جنگي با کره شمالي خواهد بود. اما هزينه جاني اين جنگ عظيم خواهد بود و اشغال پس از آن هم دستکم چندصد ميليارد دلار هزينه خواهد داشت.
امروز يک رئيس‌جمهور باهوش به سادگي درک مي‌کند که راه پاسخ به يک دولت دمدمي‌مزاج، منزوي و فقير، بايد با آرامش و عقلانيت باشد. چنين فردي به صراحت به کره شمالي اعلام مي‌کند که راه تعامل ديپلماتيک و تنش‌زدايي همواره باز است. از اين مهمتر، او از تحريک‌آفريني بي‌مورد خودداري مي‌کند. وضعيت فعلي را مي‌توان حفظ کرد.
رئيس‌جمهور [باراک] اوباما اين موضوع را دريافته بود و در نتيجه در دوران رياست‌جمهوري او روابط با کره شمالي، اگر هم با ثبات نبود، دستکم با اين سرعت به نقطه بحراني نرسيد. از 2088 تا 2016، تقابل و تنش‌هاي زيادي بود، اما همواره از رسيدن به بدترين وضعيت، جلوگيري شد. اما رئيس‌جمهور ترامپ، به واسطه اينکه آشکارا اگر نه از زوال عقل، دستکم از افول عقلي ناشي از کهولت سن رنج مي‌برد و به دليل آنکه او ذاتا قلدر و بزدل است و از آنجا که جمهوري‌خواهان محافظه‌کار عموما ستيزه‌جو و جنگ‌افروز هستند، اين مسئله را درک نکرده است. رئيس‌جمهور آمريکا ذاتا يک بچه مهدکودکي متوهم است که مدام دنبال سر به سر گذاشتن کسي به مراتب کوچکتر و ضعيف‌تر از خود است.
بنابراين، آقاي رئيس‌جمهور، از جانب شهروندان آمريکايي که هر روز بيشتر وحشت‌زده مي‌شوند، تمنا مي‌کنم: حوله، پرده، ظرف کي‌اف‌سي يا هرچيز ديگري که اطرافت پيدا مي‌کني را بردار و در دهانت بگذار!
* چين واردات ذغال از کره شمالي را ممنوع کرده است.
منبع: isna.ir