چه خبر -
نانو ذرات طلا و نقش آنها در درمان سرطان
به گزارش بي‌بي‌سي، دانشمندان براي فعال کردن داروي شيمي درماني در داخل سلول هاي سرطاني، ريزذرات يا نانوذرات طلا را در محفظه‌اي شيميايي قرار دادند و آن را با موفقيت به داخل سلول‌هاي سرطاني مغز گورخرماهي رساندند.
به اين ترتيب شيمي‌درماني فقط سلول‌هاي سرطاني را هدف قرار داد بدون اين که به سلول‌هاي سالم آسيب برساند و ايجاد عوارض جانبي کند.
دکتر "آسير اونچيتي-بروچتا" که اين تحقيق را سرپرستي کرده مي‌گويد: ما خواص تازه‌اي در طلا کشف کرده‌ايم که قبلا کاملا ناشناخته بود و يافته‌هاي ما نشان مي‌دهد که طلا به خوبي و بدون ضرر مي‌تواند دارو را به داخل سلول ببرد.
وي افزود: هنوز براي اينکه بتوان اين کار را براي بيماران انجام داد بايد کارهاي زيادي انجام دهيم اما اين يک قدم رو به جلو است و ما اميدواريم که جراحان بتوانند در آينده چنين چيزي را در بدن کار بگذارند و فقط داروي شيمي‌درماني را داخل سلول سرطاني فعال کنند و از عوارض آن در بافت‌هاي سالم جلوگيري کنند.
دکتر "ايان مک‌کارتي"(Ian McCarthy) از انجمن تحقيقات سرطان انگليس مي‌گويد: اين روش‌ها به خصوص در مورد تومورهاي مغز و سرطان‌هايي که دسترسي به بافت ناسالم دشوار است به پيشرفت درمان کمک مي کند. قدم بعدي اين است که آيا استفاده از اين روش‌ها در انسان بي‌ضرر است يا نه، عوارض کوتاه مدت و درازمدت آن چيست و آيا اين روش، روش بهتري براي درمان سرطان‌هاست يا نه.
يکي از مهمترين مشکلات در درمان سرطان اين است که همراه با سلول‌هاي سرطاني سلول‌هاي سالم هم از بين مي‌روند. در شيمي‌درماني، دارو به تمام بدن مي‌رسد در حالي که هدف فقط سلول‌هاي سرطاني است.
در پرتو درماني، مي‌توان محل تابش پرتو را محدودتر کرد اما در هر حال پرتو به برخي سلول‌هاي سالم هم آسيب مي‌رسانند.
در جراحي گاهي برداشتن تومور نيازمند قرباني کردن بخشي از بافت سالم اطراف آن است که مثلا در تومورهاي مغزي از بين رفتن اين بافت‌ها مي‌تواند باعث از بين رفتن برخي کارکردهاي فرد شود. علاوه بر اين، جراحي ممکن است تعدادي سلول سرطاني را جا بگذارد. به همين دليل در بسياري موارد جراحي با شيمي درماني يا پرتو درماني تکميل مي‌شود.
اين باعث ايجاد عوارض جانبي شديدي براي بيماران مي شود، عوارضي که بخشي از آن محصول از بين رفتن سلول‌هاي سالم است.
بنابراين در سال‌هاي اخير روشي که بتواند فقط سلول‌هاي سرطاني را هدف قرار دهد به يکي از خطوط مقدم تحقيقات سرطان تبديل شده است.
طلا عنصري است که به ندرت با مواد ديگر واکنش شيميايي مي‌دهد. به هم دليل در بدن ايجاد واکنش حساسيتي يا ايمني نمي‌کند، کوچک است و سمي هم نيست.
نانوذرات طلا يکي از بهترين داروبرهايي است که تا به حال شناخته شده است. اين ذرات طلا را مي‌توان به يک رزم‌ناو تشبيه کرد. وقتي يک رزم‌ناو به جنگ مي‌رود، آن را با انواع و اقسام موشک‌هاي هدايت شونده مجهز مي‌کنند. اگر اين رزم‌ناو ذره طلا باشد، يعني اينکه بسيار کوچک (يک صدم اندازه گلبول قرمز) و رادارگريز است و مي‌تواند از موانع طبيعي و فيزيولوژيک بدن يا بافت‌هاي سخت بگذرد.
سلول‌هاي سرطاني، يا همان دشمن، آنتن‌هايي (گيرنده‌هايي) دارند متفاوت با سلول‌هاي طبيعي، که با آنها رد مواد مورد نظر خود را مي‌گيرند. دانشمندان براي مبارزه هوشمند با سلول‌هايي سرطاني از اين آنتن‌ها به عنوان نقاط هدف استفاده مي‌کنند. به اين منظور رزم‌ناو يا همان ريزذرات طلا را با موشک‌هايي که اين آنتن‌ها را رديابي کرده مجهز مي‌کنند. به عبارت ديگر مجموعه‌اي از مولکول‌هاي مختلف روي اين ريزذره‌ها سوار مي‌شود که هر کدام کارکرد خود را دارد.
همچنين اين رزم‌ناو تجهيزاتي دارد که بتواند خود را به سلول سرطاني برساند و همراه با سلاح‌هايش از ديواره سلول بگذرد (اندوسيتوز)، يا روي سلول سرطاني را نشانه بگذارند که ديگر سلول‌ها و مولکول‌هاي بدن بتوانند آن را شناسايي کنند. کوچکي اين ذرات به آنها امکان مي دهد از سوراخ‌هاي کوچک ديواره سلول‌هاي سرطاني بگذرد و وارد آن شود.
گاهي مي‌توان از اين ريزذرات طلا که وارد سلول شده به عنوان ستون پنجم استفاده کرد که موقعيت دشمن (سلول سرطاني) را نشان مي‌دهد و بعد با پرتو ليزر به آن حمله کرد. اين پرتو ليزر باعث گرم شدن و جوش آمدن آب درون سلول مي‌شود و در آن ايجاد حباب مي‌کند. حباب‌ها بزرگ شده و مي‌ترکند و به سلول سرطاني آسيب مي‌زنند. گاهي هم اين ذرات و سلاح‌هاي همراه مانع از تقسيم شدن سلول سرطاني مي‌شوند.
منبع: isna.ir