رفتارهايي که کودک آزاري عاطفي محسوب مي شوند
پنجشنبه 12 مرداد 1396 - 12:40:41 PM
چه خبر -

کودک‌ آزاري عاطفي چيست؟

انسان نيازمند توجه است و کودکان اين نياز را بيشتر در خود احساس مي‌کنند و به روش‌هاي مختلف آن را نشان مي‌دهند. برخي خانواده‌ها بلد نيستند به کودک خود محبت کنند يا آن‌قدر درگير مشکلات خود هستند که فراموش مي‌کنند فرزندي دارند که نيازمند توجه است.

رابطه کودک با مادر دو بخش دارد که عبارتند از وابستگي (احساس مادر نسبت به کودک) و دلبستگي (احساس کودک نسبت به مادر). وابستگي پيش از تولد در مادر به وجود مي‌آيد و زماني که نوزاد را بلافاصله بعد از تولد در آغوش مادر قرار مي‌دهند، تماس پوست با پوست مادر و نوزاد، احساس وابستگي مادر به کودک را افزايش مي‌دهد. دلبستگي از حوالي شش ماهگي به بعد در کودک به وجود مي‌آيد و تا دو سه سالگي کامل مي‌شود.

والدين و مراقباني که کودک را طرد مي‌کنند يا به او اجازه نمي‌دهند با دوستان و هم‌سن و سالان خود ارتباط داشته باشد، عملا کودک را منزوي مي‌کنند يا والديني که براي کنترل کردن کودک، او را از چيزي مي‌ترسانند يا ترس‌هاي خود را به او انتقال مي‌دهند يا وجود او را در خانه ناديده مي‌گيرند و به احساسات او توجه نمي‌کنند، در واقع مرتکب کودک آزاري عاطفي شده‌اند. کودکي که ناديده گرفته شود در روابط خود با همسالان و خواهر و برادر خود درگير رقابت و حسادت بيمارگون مي‌شود.

يکي از مهم‌ترين آزارهاي روحي، بد رفتاري عاطفي و بي‌توجهي و ناديده گرفتن کودک است. بد رفتاري عاطفي دايره وسيعي دارد، رفتار و نگرش‌هاي منفي مداوم نسبت به کودک به صورت کلامي، به کار بردن الفاظ زشت در صحبت و شوخي‌هاي منفي مکرر با او که سبب مي‌شود کودک خود را بي‌ارزش و مستحق توهين بداند، اين احساس بي‌ارزشي، کودک را مستعد انواع اختلالات رواني مي‌کند.

غالبا آثار مخرب کودک آزاري عاطفي در دخترها به صورت افسردگي و در پسرها به شکل پرخاشگري خود را نشان مي‌دهد، ساير علائم عبارتند از: اضطراب و ناآرامي، گريه، سکوت، بي‌قراري، ترس، ترس‌هاي شديد از موقعيت و افراد، پرخاشگري و ناتواني در کنترل احساسات، ضعف در تصميم‌گيري و انتخاب، ضعف در بيان احساسات، کمبود اعتماد به نفس، ناتواني در ابراز وجود و رفتارقاطعانه، احساس کم ارزشي، طرد شدگي و حقارت، احساس خلأ عاطفي و ناامني عاطفي ـ رواني، وجود رفتارهاي انزواطلبانه، مردم گريزي و بعضا داشتن افکار و تمايلات خودکشي.

براي درمان، لازم است ابتدا جلسات مشاوره مداوم و منظم براي والد و مراقب کودک تشکيل شود و علاوه برآن کودک نيز در جلسات درمان گروهي قرار خواهد گرفت و با استفاده از روش‌هاي تقويت رفتاري و انگيزشي، مي‌توان نياز به ديده شدن را در کودک برآورده کرد.


seemorgh.com/heath
منبع: behdashtnews.ir


http://www.CheKhabar.ir/News/74641/رفتارهايي که کودک آزاري عاطفي محسوب مي شوند
بستن   چاپ