چاپ

چه خبر - چرا اکسيدان بايد روي پرده سينماها بماند؟

منوچهر محمدي طي سال‌هاي اخير تله‌فيلم‌هاي ميلياردي فراواني براي ارگان حوزه هنري و ساير ارگان‌ها ساخته است. اما قبل از ساخت فيلم اکسيدان، ساز و کار توليد فيلم در حوزه هنري دربست در اختيار منوچهر محمدي بود.

پس از دريافت اين پيام، رابطه ارگانيک و سازمان يافته منوچهر محمدي در حوزه فيلمسازي با حوزه هنري کمرنگ شد و «فرشته‌ها باهم مي‌آيند» که اثري ضد فرزندآوري است، زمينه‌اي براي قطع هميشگي محمدي با سازمان حوزه هنري را موجب شد.

ارتباطات کاري موفق منوچهر محمدي

اما در سال‌هاي جنجالي پسامارمولک، عده‌اي سعي کردند منوچهر محمدي را تطهير کنند و به بهانه توليد آثاري نظير «طلا و مس»، نسبت ارزشي را به پيشوند عنوان تهيه کنندگي وي الصاق کنند. منوچهر محمدي چيزي بيشتر از يک تهيه کننده نيست که طي سال‌ها موفق شده بواسطه روابط سياسي، به عنوان مدير توليد از ارگان‌هاي مختلفي حمايت مالي دريافت کند و تله فيلم‌ بسازد و به اسم فيلم سينمايي در سينماهاي مختلف اکران کند. حتي بواسطه فيلم جاودان «بازمانده» نيز نبايد تقديس شود. او جز ارتباط با عطاالله مهاجراني، کار ديگري انجام نداده است. سيف الله داد فقيد کارگردان بازمانده، همواره شأن خود را حفظ مي‌کرد و به همين دليل حاضر نبود مستقيم وارد مذاکره با عطاالله مهاجراني مسؤول سابق کميته «حمايت از انقلاب اسلامي فلسطين» شود تا براي ساخت اين فيلم بودجه‌اي را دريافت کند. منوچهر محمدي در سينما اين روابط و طريق دريافت کمک مالي را از ابتدا خوب بلد بود و نبايد او را تهيه کننده بازمانده برشمرد. در واقع او يک واسطه (مدير توليد) بيشتر نيست و متاسفانه همين مراودات سبب شده که او را به عنوان تهيه کننده فيلم بازمانده بشناسيم.

اخراج منوچهر محمدي از حوزه هنري

اگر به سابقه محمدي رجوع کنيم درخواهيم يافت ، او با گربه لاته (گربه آوازه خوان) و فيلم وسترن ايراني «هي جو» به عنوان تهيه کننده وارد سينما شد. محمدي حاضر است بنا به درخواست سفارش دهنده مواضع سياسي و محتوايي آثارش را تغيير دهد به همين دليل فيلم «ده رقمي» را در کارنامه‌اش دارد. با اين تحليل بدون در نظر گرفتن فيلم مارمولک، او يک سفارشي ساز دست چندم است و حوزه هنري با هوش و فراست مدير عملگرا و آتش به اختيارش، محمدحمزه‌زاده مسئولان عالي رتبه سينمايي اين نهادحتي ارگان سازمان تبليغات را به اين نتيجه رساند که همکاري با منوچهر محمدي حاصلي جز خسران فرهنگي نخواهد داشت.

پس از اخراج منوچهر محمدي از حوزه هنري مشخص نشد که او در مقام تهيه کننده، با حمايت کدام نهاد فيلم شکست خورده «امکان مينا» را ساخت؟! امکان مينا آخرين ورق فيلمسازي ارگاني منوچهر محمدي را رقم زد. طبيعي است که محمدي پس از فيلم‌ مارمولک با ساختن فيلم «طلا و مس» ( به يقين ماحصل زحمت همايون اسعديان است)، در دوراني که فيلم سفارشي - ارگاني مي‌ساخت، روي موج ارزش نمايي سوار شده و تابلوي «من تهيه کننده ارزشي هستم» را بالاي سر داشت. اما پس از آنکه تمام ارگان‌هاي حامي‌اش از وي نااميد شدند در اقدامي عجيب دست به ساخت فيلم اکسيدان زد. ‌در واقع ساخت اکسيدان براي منوچهر محمدي يک هاراگيري (خودکشي به سبک سامورايي‌ها) محسوب مي‌شود. او پس از ساخت مارمولک، سال‌ها تلاش کرده بود که چهره ارزشمندي از خود به جامعه فرهنگي نشان دهد و در شرايطي که حمايت‌هاي سازماني از او به پايان رسيد، فيلمي مثل اکسيدان را ساخته‌ است.

آتش افروزي منوچهر محمدي براي پايين کشيدن گشت ارشاد و زندگي خصوصي از پرده سينماها

اين متد فيلم سازي نوعي خودزني است و مختص فيلمسازاني نظير سعيد سهيلي، قدرت اله صلح ميرزايي، آرش معيريان، حسين فرحبخش و اصغر نعيمي است که روزگاري توسط منوچهر محمدي تکفير مي‌شدند. منوچهر محمدي با ژست ارزشي حين برگزاري جشنواره جنجالي سي‌ام فجر به عنوان ميهمان تلفني در برنامه هفت، حضور پيدا کرد و فيلمسازان نامبرده را تحت لواي نمايش خيانت، مورد انتقاد قرار دارد. منوچهر محمدي با آتشي که در برنامه هفت افروخت، سبب شد فيلم‌هاي سعيد سهيلي ( گشت ارشاد 1) وحسين فرحبخش ( زندگي خصوصي) از روي پرده سينماها پايين بيايد و در واقع در ضايع کردن همتايانش با ژست ارزش گرايي از هيچ تلاشي فروگذار نکرد. محمدي در جشنواره سي‌ام فجر را متهم به نمايش خيانت و بي اخلاقي کرد اما چند سال بعد کمال تبريزي به نمايش تختخواب زناشويي در فيلم امکان مينا به تهيه کنندگي منوچهر محمدي افتخار کرد. حالا منوچهر محمدي با ساخت فيلم اکسيدان، در تثبيت ژانر مستهجن سينمايي روي دست سهيلي و فرحبخش بلند شده است. در واقع فيلم‌هاي سهيلي و فرحبخش در مقابل اکسيدان منوچهر محمدي، آثار اخلاق گرايي هم هستند. تصور کنيد اکسيدان چقدر مستهجن است که در قياس با آن گشت 2 سعيد سهيلي فيلم اخلاق گرايانه‌اي محسوب مي‌شود!

نخستين فيلم غير ارگاني منوچهر محمدي

«اکسيدان» آنطور که به نظر مي‌رسد پس از نزديک سي سال فعاليت محمدي در سينما، نخستين فيلم غير ارگاني وي به شمار مي‌رود که با هزينه شخصي ساخته شده است. منوچهر محمدي که روزگاري سهيلي و فرحبخش را در کوزه مي‌انداخت، حالا خودش در کوزه فرحبخش و سهيلي افتاده است و گامي فراتر برداشته و ژانر کمدي «مستهجن» را با اکسيدان در سينماي ايران تثبيت کرده است. به هر حال محمدي سال‌ها با شارژ برخي قلم‌ها در برخي رسانه‌ها، سعي کرده خودش را به عنوان تهيه کننده مولف تثبيت کند و طبيعي است که با اکسيدان توانسته مولفي ماندگار در تثبيت اين ژانر باشد.

البته اين محمدي به اين مدل اروتيسم‌نمايي دلبستگي خاصي دارد. زمانيکه دوران ساخت فيلم‌هاي ارگاني و سفارشي را پشت سر مي‌گذاشت اروتيسم نمايي موصوف نمود کم رنگي داشت. محمدي در رقابت با فرحبخش خيلي علاقه مند به نمايش حريم خصوصي زناشويي است و به عنوان نمونه مي‌توان به نمايش حريم زناشويي در فيلم «امکان مينا» اشاره کرد، يا در فيلم «فرشته‌ها باهم مي آيند» روحاني جوان فيلم به سراغ همسرش داخل حمام مي‌رود. از روي چنين نشانه‌هايي مي‌توان حدس زد که منوچهر محمدي به عنوان تهيه کننده مولف دلش براي اروتيسم نمايي قنج مي رود و البته اکسيدان به عنوان يک فيلم مستقل و شخصي فرصت خوبي است که محمدي هر آنچه سال‌ها نتوانسته در فيلم‌هاي ارگاني‌اش نمايش دهد را در اين فيلم رو کند.

محمدي که در سال‌ 90 باني شورش، تجمع ، توقيف، اعتراض به اکران فيلم‌هاي سهيلي و فرحبخش بود اما در شرايط کنوني خودش در همان کوزه افتاده است. اين تهيه‌کننده سينما در آستانه‌ي اکران عمومي «اکسيدان» با بيان اين مطلب به ايسنا گفت: شوراي پروانه نمايش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در اين سال‌ها نشان داده است که شورايي است که با وسواس، دقت و سخت‌گيري فيلم‌ها را بازبيني و براي آنها پروانه نمايش صادر مي‌کند و در صورت لزوم اصلاحيه‌هاي جدي هم به فيلم‌ها مي‌دهد که پس از انجام اصلاحيه‌ها آن فيلم، قابل نمايش مي‌شود. طبعا اتفاقي که در زمينه فيلم «اکسيدان» افتاده، دوستان در حوزه هنري نظرات و اصلاحيه‌هاي اضافه‌تري داشتند؛ حجم و ساختار اصلاحيه‌ها نسبتاً زياد بود و ساختار فيلم را بهم مي‌ريخت و علي‌رغم رايزني‌ها سرانجام اعلام کردند که فيلم در سينماهاي تحت پوشش حوزه هنري به نمايش درنخواهد آمد.

در تحليل ديگر از جولان‌هاي منوچهر محمدي بايد به اين مهم اشاره کرد کسي که فيلمي سطحي ساخته است چگونه مي تواند ادعاي افشاگري کند؟! براي افشاگري کافيست مصاحبه قديمي منوچهر محمدي از خبرگزاري ايسنا در سال 1392 را دوباره بازخواني کنيم.
کسي که روزگاري مدعي بود به گيشه و ابتذال تن نمي دهد و سراغ شوخي‌هاي جنسي نمي‌رود، با ساخت فيلم اکسيدان تمام مرزهاي شوخي هاي جنسي را درنورديده است. ايکاش نور ديده فيلمسازش کمي سينما بلد بود تا به اين هنجارشکني رسمي کمي جلوه سينمايي بدهد. عينکي که در واقع دانشجويان دانشگاه امام صادق براي وزير فرستادند به دليل مشاهده ضعف تکنيکي فيلم اکسيدان بوده است. با اين حال اکسيدان مخاطب را سرکار مي گذارد و بد بودن فيلم با تبليغات مردمي و دهان به دهان فراگير خواهد داشد و اميد مي رود که مردم در مواجهه با چنين آثاري اقدام به تحريم مردمي فراگير بنجل ‌ترين فيلم سينمايي سال بکنند.

منبع: mashreghnews.com