چه خبر - خود رابرت دنيرو هم تا آخر فيلم فکر ميکرد آن دختر و پسر خواهر و برادرند!
دوم راهنمايي، با بغل دستيام دعوا کردم در حد «کيل بيل»! مدرسه باباهايمان را خواست. باباي دوستم به بابام گفت:
«پسرتون زده پسر من رو خوني مالي کرده».
بابام هم در دفاع از من گفت:
«آقا شلوغش نکن اين عرضه نداره مگس بکشه!».
بعضي مواقع که ميخواهيم چيزي را درست کنيم، به جايش ميزنيم دم و دستگاهِ آن چيز را ميآوريم پايين. مثلا يک مدتي که فاز پاسداري از زبان پارسي تو جامعه به شدت رو بورس بود و هنوز هم اثراتش مانده است. همه مردم به وسيله چهار چرخ که حرکت ميکند و دود ميدهد بيرون و عامل اصلي کشتار جمعي است، ميگويند: «ماشين».
بعد تلويزيون هنوز که هنوز است در مقابل استفاده از واژههاي منحط غربي مقاومت ميکند و ميگويد: «اتومبيل»! يا در بيمارستانها که ميخواستند به ملت بگويند گوشيشان را خاموش کنند، براي اينکه نگويند: «موبايل»، زبان عربي و انگليسي را با هم بنگ بنگ ميانداختند به جان زبان فارسي و مينوشتند: «تلفن سيار!».
اين پديده در ورزش هم کم رخ نميدهد. مورد داشتيم تيمي تا دقيقه 40، دو هيچ عقب بوده، مربي خواست پُلتيک بزند و تيم را بکشد بالا، تعويض کرد، جاي تيم خودش، گلهاي حريف را کشيد بالا!
هنر هم دست کمي از ورزش ندارد. با کلي زحمت و مشقت فيلم را ترجمه و دوبله ميکنند. بعد آباژور ميبندند به فيلم تا جوان مردم از راه به در نشود. حالا اين هيچي!
ديالوگ فيلم را چرا دست ميبرند توش؟!
«ملاقات با والدين» ژانرش کمدي-عاشقانه است. اما آن ورژني که از تلوزيون پخش شد ژانرش ترسناک-معمايي بود! خودِ رابرت دنيرو که ورژن شبکه يک را ديد، تا آخر فيلم فکر ميکرد آن دو تا دختر و پسر خواهر و برادرند!
يک نمونه ديگرش هم در بين مسئولان هويداست. يک نفر در ارگاني حقوق بالايي ميگيرد. افکار عمومي کمي متشنج ميشود. براي اينکه اين تشنج را بخوابانند، ميگويند:
«اينکه چيزي نيست. فلاني در فلان جا مفتمفت زمين داده است به دوستش!».
جواب ميدهند:
«حالا يه زميني بوده، کي داده کي گرفته؟ شما بگيد ذخيره اون صندوقه چي شد؟»
و در همين حال که افکار عمومي از ميزان تشنج مانند ماهي قرمز بيرون از تُنگ تکانتکان ميخورد، اين طرفيها بر عکس هميشه از پاسخ نميماند و خطاب به آن طرفيها ميگويد:
«کي از همه بدهکار بانکيتره؟ تو تو تو تو!» (افکار عمومي رفت کما).
پيام اخلاقي هم اينکه ابرويتان هر چقدر هم پر بود، قبل از برداشتن، کمي فکر کنيد که چه جوري برداريد بهتر است. آخر کي با ماشين ريشتراش ابرو برميدارد که دستتان بلرزد و نصف موهايتان را هم بزنيد؟ اين هم به کنار، با اين هيکل، از سبيلتان خجالت نميکشيد، ابرو برميداريد.
منبع: روزنامه بي قانون
http://www.CheKhabar.ir/News/67730/واکنش رابرت دنيرو به پخش فيلمش از تلويزيون ايران