چاپ

چه خبر - گفت و گوي فريدون جيراني با هانيه توسلي

هانيه توسلي را در اين گفتگو در ابتدا از علاقه اش به سينما مي گويد که فيلمنامه سارا اثر داريوش مهرجويي را سه بار خوانده است و که کتاب قديمي‌اش را دارد نمايشنامه هاي مهرجويي را رونويسي مي کرده است و اينکه با توجه به بالارفتن سنش شور و هيجانش نسبت به سينما ته نشين شده است.

فريدون جيراني : به آن چيزي که دوست داشته اي، آرمان و آرزو که داشتي، رسيده اي ؟

هانيه توسلي: صادقانه بگويم نه . من اصلا بازيگري خودم را قبول ندارم. به نظرم هنوز توانايي خودم را روي پرده نديده ام غير از يک فيلم ... .شايد هم خيلي آرمانگرايم.

فريدون جيراني: آروزي تو چيست؟ الگوت تو کيست.

هانيه توسلي : در بازيگري هميشه گفته ام اليزابت هوپر را دوست دارم . ولي شما تصور کنيد که در سينماي ايران که نمي شود که معلم پيانو ساخت و معلم پيانو را بازي کرد. ولي آن خيلي آرماني است. من بهترين بازي که در زندگي ام ديده ام .

فريدون جيراني : يه سئوال بسيار خصوصي مي پرسم ازدواج نمي خواهي بکني ؟

توسلي : نه

فريدون جيراني: چرا ازدواج نمي کني؟

توسلي : ازدواج يه خرده پيچيده است سخته . الان دارم به شما مي گويم و ممکن است که ازدواج بکنم . والا راستش وقتي جوان و کم سن بودم خيلي دوست داشتم بچه دار بشوم تو ذهن هميشه بود و تحت تاثير رمان جان شيفته بودم. چقدر رابطه آن زن با بچه عجيب است من هم در سن شانزده سالگي و هفده سالگي هميشه تو ذهنم .... الان احساس مي کنم سي و هفت ساله هستم و خيلي بعيد مي دانم چون خيلي پيچيده است

جيراني : نمي خواهي بچه بياوري و بزرگ کني ؟

توسلي : اتفاقا خانم ... ديدم . يکي از همکلاسي هاي من در دانشگاه بودند تئاتر که مي خوانديم و يک بچه را به سرپرستي قبول کرده بود. خودش و دخترش را ديدم . نمي دونم ... شايدم يک روزي اين کار را بکنم. شايد آنقدر روي خودم کار کنم که بتونم مسئوليت يک انسان را قبول کنم .

جيراني : اين سئوال را به اين دليل کردم که من چون روي تاريخچه بازيگري زن در سينماي ايران کار کردم همه خانم ها اکثرا تنها بودند.بعضي ها خيلي تنها بودند مثلا در تنهايي ...

توسلي : تنهايي خيلي جذاب است!

جيراني : تنهايي در سالهاي پيري جذاب نيست ..

توسلي : من به سالهاي پيري نمي رسم .... ان‌شاءا... اگر خدا بخواهد .... به هر حال ببيند آدم ازدواج کند بچه داشته باشد نوه داشته باشد يک خوبي هايي دارد براي آدمي مدل من يک بديهايي هم دارد من خيلي حوصله جمعيت و شلوغي ندارم من هميشه از تنهايي لذت مي برم . يک جايي هم بودم که فاميلان و دوستانم بودند سريع کتابم را بر مي دارم خيلي وقتا دوست دارم تنها باشم و از جمع گريزانم . تضادي بين حرفه اي که انتخاب کردم و حالي که دارم وجود دارد. مادرم از اول ابتدايي مدرسه رفتم همين مدلي بودم. مدرسه هم که رفتم دوست صميمي نداشتم . هميشه از تنهايي لذت بردم.

منبع: mashreghnews.ir