چاپ

چه خبر - مخالفان و موافقان کشتن از سر ترحم Euthanasia

استدلال حقوقي و پزشکي که کشتن از سر ترحم را فراگير کرده است در برخي نقاط جهان، بويژه در ايالات متحده، و در وسعت بزرگتري در هندوستان تبديل به موضوع بحث برانگيزي شده است. اين موضوع اغلب با برانگيخته شدن احساسات و عصبانيت هر دو طرف همراه است، ولي براي کساني که مبتلا به شرايط ناتوان کننده و دردناک که هيچ اميدي به بهبودي شان نيست، اين موضوع حقيقتا يکي از کرامات انساني است.قابل ذکر است که مخالفان سرسخت کشتن از سر ترحم فقط افراد مذهبي نيستند، بلکه افراد مسئول مراقبت هاي پزشکي و بهداشتي هم جزو مخالفان آن هستند.

در هندوستان فيلمي به نام "درخواست"Guzaarish با بازي آيشواريا داي و هيتريک روشن درباره همين موضوع در سال 2010 ساخته شد. در اين فيلم اتان مسکرناس (با بازي هريتک روشن) شعبده بازي مشهور بوده است که به خاطر حسادت دشمنانش ،در هنگام اجراي نمايش از ارتفاع سقوط کرده و فلج مي شود. اکنون و پس از 14 سال معلوليت وي ديگر تحمل ادامه دادن به اين نوع زندگي را ندارد و از دادگاه در خواست اوتانازي Euthanasia، يعني مرگ آسان را داده است.

فيلم "درخواست"Guzaarish

کشتن از سر ترحم Euthanasia در هندوستان

فيلم "درخواست"Guzaarish

" به نظر مي رسد که ما بدون انتخاب خودمان به دنيا آمده ايم و بايد بدون هر گونه انتخابي زندگي را تحمل کنيم، بدون توجه به جهنمي که در آن زندگي مي کنيم! "

در هندوستان کشتن از سر ترحم و يا خودکشي به کمک پزشک غير قانوني است، اما آنچه نگران کننده است اين است که قانون استقلال و مرگ با عزت را که مي تواند شامل خودداري يا عقب کشيدن از حفظ زندگي باشد را در نظر نگرفته است.به نظر مي رسد که ما بدون انتخاب خودمان به دنيا آمده ايم و بايد بدون هر گونه انتخابي زندگي را تحمل کنيم، بدون توجه به جهنمي که در آن زندگي مي کنيم! با توجه به ديوان عالي هند، خودداري يا عقب کشيدن از حفظ زندگي ممکن است براي يک بيمار لاعلاج مجاز باشد، اما نياز به تاييد قبلي از دادگاه عالي دارد که عملا با توجه به روند طولاني قضايي و هزينه هاي بالاي ICU غير ممکن است.

آيا مخالفت با کشتن از سر ترحم براي حوزه بهداشت و درمان سود و منفعت دارد؟

" براي بسياري از پزشکان اعتراض به کشتن از سر ترحم ريشه در اخلاقيات دارد ولي شکي نيست که براي کل جامعه پزشکي و صنعت داروسازي انگيزه مالي کلان وجود دارد. "

در هندوستان براي جلوگيري از پيامدهاي قانوني که به دنبال کشتن از سر ترحم ايجاد مي شود، بسياري از بيماران و خانواده هاي بيماران لاعلاج در هند برخلاف توصيه هاي پزشکي، از مراقبت هاي ICU خارج مي شوند.اين اجازه مي دهد که بيمار بدون طولاني شدن درد و رنج، به مرگ طبيعي از دنيا برود. بنابراين، چرا ISCCM ( Indian Society of Critical Care Medicine ) جامعه پزشکي مراقبت بحراني هند و انجمن مراقبت هاي تسکيني حتي با وجود رفتن بيمار بر خلاف توصيه هاي پزشکي هنوز هم به شدت با اين کار مخالفند؟ براي بسياري از پزشکان اعتراض به کشتن از سر ترحم ريشه در اخلاقيات دارد ولي شکي نيست که براي کل جامعه پزشکي و صنعت داروسازي انگيزه مالي کلان وجود دارد. ولي حتما از خودتان مي پرسيد چطور مي توانند به خاطر سود خودشان جلوي کشتن از سر ترحم يا عقب کشيدن از حفظ زندگي را بگيرند؟ براي درک بهتر اين مساله اجازه دهيد نگاهي به هزينه هاي پايان دادن به مراقبت هاي پزشکي و تسکيني بيندازيم.

نگاه به کشتن از سر ترحم از دريچه هزينه ها" منابعي که براي موارد بيهوده استفاده مي شود بهتر است روي درمان بيماراني که هنوز اميد به زندگي دارند استفاده شود و پولي که در چنين درمان هايي به هدر مي رود مي تواند به نحوي بهتر در مراقبت هاي پيشگيرانه يا درمان هايي که بازماندگان بيمار در آينده نياز دارند، هزينه شود. "

همانطور که در يک مطالعه که در مجله مراقبت هاي پزشکي بحراني هند منتشر شد، " در شرايط فعلي هندوستان، درمان هاي طولاني مدت و بيهوده براي طولاني تر کردن مدت زنده ماندن بيماراني که تمايلي به زندگي ندارند بدون شک هزينه هاي عظيم اقتصادي و انساني به بيماران و خانواده هاي آنها به صورتي غير قابل اجتناب وارد مي کند. منابع کمياب چه از نظر مالي و چه نيروي انساني مي تواند به صورت بهينه براي نجات بيماران قابل درمان استفاده شود. به عبارت ديگر منابعي که در اين گونه موارد بيهوده استفاده مي شود بهتر است براي درمان بيماراني که هنوز اميد به زندگي دارند استفاده شود يا پول هدر رفته در چنين درمان هايي مي تواند به صورت بهتر در درمان هاي پيشگيرانه استفاده شود و يا در آينده به مصرف خانواده بازمانده بيمار برسد.

آمارگيري از هزينه هاي پايان زندگي، به سختي در هند امکان پذير است ولي هزينه هاي بدست آمده از ساير کشورها مي تواند سر نخ هاي خوبي به ما بدهد. در آمريکا بيمه درماني که فقط براي مراقبت هاي دارويي 2 ماه پاياني زندگي بيماران پرداخت شده حدود 55 ميليارد دلار است. اين يعني 55 ميليارد دلار هزينه براي 2 ماه طولاني تر کردن درد و رنج و ثروتمند تر کردن بيمارستان. در هندوستان، با وجود پايين تر بود هزينه هاي پزشکي ولي بار مالي از اين هم بيشتر است چون بخش عمده اي از امکانات ICU در بيمارستان هاي خصوصي ارائه مي شود و تنها 10 درصد از امکانات مراقبت هاي ويژه در بيمارستان هاي دولتي است. علاوه بر اين بخش زيادي از جمعيت هند بيمه سلامت ندارند و اين بدان معني است که صورت حساب بايد مستقيم توسط بيمار پرداخت شود.

نگاه به کشتن از سر ترحم از دريچه بيمارستان ها" تامين تقاضا منجر به عرضه مي شود. اگر شما مسئول اداره يک بيمارستان هستيد بايد براي پابرجا ماندن آن بيماراني داشته باشيد که هزينه هاي درماني را پرداخت کنند. " دکتر اليوت فيشر.

نارضايتي از طب مدرن به دليل عدم توجه به مراقبت هاي بهداشتي پيشگيرانه که قابل سرمايه گذاري است در حال افزايش است.در حالي که بجاي ارتقاء در طولاني کردن زندگي بيماران علاج ناپذير با درمان هاي بغرنج و پيچيده، و بدون بهبود در کيفيت زندگي فقط طول عمر اين گونه بيماران را افزايش مي دهند.به گفته پزشکاني نظير دکتر اليوت فيشر دارتموث " تامين تقاضا منجر به عرضه مي شود. اگر شما مسئول اداره يک بيمارستان هستيد بايد براي پا برجا ماندن آن بيماراني داشته باشيد که هزينه هاي درماني را پرداخت کنند. " در نتيجه، پزشکان و متخصصان که زمان کمي براي صرف با بيماران دارند، راه ساده تر را انتخاب مي کنند و به بيماران توصيه مي کنند در بيمارستان بستري شوند و هزينه ها را براي بيماران افزايش مي دهند. علاوه بر اين بيماران توسط مجموعه اي از متخصصان ويزيت شده، تحت آزمايش و مشاوره قرار مي گيرند چه به کارشان بيايد و چه نيايد.

در حقيقت عجيب است که چگونه کساني از اخلاقيات و تقدس زندگي حمايت کرده و مخالف کشتن از سر ترحم و سقط جنين هستند و اغلب تند رو ترين حاميان مجازات اعدام، جنگ هاي ميهن پرستي و تبعيض قائل شدن براي دگرباشان جنسي هستند. در واقع اين چالش لاينحلي در افکار همه مردم روي زمين باشد. چرا که مورد احترام بودن و دوست داشته شدن حق همه انسان هاست، چه سالم و چه يک بيمار لاعلاج. اگر کسي حق نداشته باشد با کرامت اين دنيا را ترک کند کرامتي براي زندگي وجود ندارد.

منبع: سيمرغ