چه خبر - راز گره زدن سبزه هاي نوروزي در سيزده فروردين
هر ساله سيزده روز پس از آغاز سال نو، ايرانيان باستان در آغاز سال نو پس از 12 روز جشن‌گرفتن و شادي‌کردن که به ياد 12 ماه سال، روز سيزدهم نوروز را که روز فرخنده‌اي است به باغ و صحرا مي‌روند و شادي مي‌کنند و درحقيقت با اين ترتيب رسمي بودن دوره نوروز را به پايان مي‌رساندند.
محمد علي مهدوي اميري پژوهشگر مازندراني در گفت و گويي با اشاره به اينکه مردم در طول زندگي خود ممکن است با انواع مشکلات مواجه شوند که مي‌خواهند مشکلاتشان را با گره زدن به سبزه رفع کنند، اظهار کرد: مردم فکر مي‌کنند مشکلاتي که در زندگيشان به وجود آمده، گره‌هايي است که مي‌توان با گره زدن به سبزه رفع شود.
وي با بيان اينکه روز 13 بدر را روز رفع کردن نحسي‌ها هم ناميدند، افزود: مردم مي‌خواهند با سيزده به در شومي‌ها را به طبيعت برگردانند و اعتقاد دارند که اين گره‌هاي زندگي بايد به طبيعت برگردانده شود.
اين پژوهشگر اضافه کرد: از آنجايي که گياه در حال رشد است و در حال رشد حتما گره‌ها باز خواهد شد، بنابراين گره نمي‌تواند در سبزه بماند، مگر آنکه برگ‌ها و ساق‌هايش بشکند.
مهدوي در باره علت اينکه مشکلات و خواسته‌هاي خود را با گره زدن سبزه بيان مي‌کنيم، چيست؟ گفت: رفع مشکلات با گره زدن به سبزه نشان دهنده آن است که مردم اعتقاد داشتند که خداوند زمين و آنچه که در کائنات است را آفريده و اگر گره‌اي در کارشان مي‌افتد، به خاطر چينش کائناتي است، به همين دليل در اين چينش کائناتي از ستارگان بيشتر الهام مي‌گرفتند و ايامي را قمر در عقرب و فعل سعد (سعد به معني خوب و فرخنده) مي‌خواندند.
وي عنوان کرد: در روز سيزده بدر کساني که از خدا فرزند مي‌خواهند و يا خواسته‌هاي ديگري دارند، به سبزه گره مي‌زنند تا خداوند مشکلات و خواسته‌هايشان را برآورده کند.
در روز 13 بدر گروه‍هاي کوچک خانوادگي براي بهره‌گيري از طبيعت آيين‌هاي اين روز را همراه با بازي‌هاي گروهي، ترانه‌ها و رقص‌هاي دسته جمعي، گردآوري گياهان صحرايي، خوراک‌پزي‌هاي عمومي، بادبادک پراني، سوارکاري، نمايش‌هاي شاد، هماوردجويي‌هاي جوانان و آب پاشي و آب بازي به در مي کنند.
وي تصريح کرد: سيزده بدر امروزي تنها نامي از يک جشن کهن را دارد و هيچ شباهتي به آيين کهن و يادگار نياکانمان ندارد.
اين فعال فرهنگي، يادآور شد: نحوه اجراي اين جشن، همانند بسياري از ديگر آيين‌هاي ايراني، از شيوه اصيل و باستاني خود دور شده و به شکل فعلي آن، داراي سابقه تاريخي در ايران نيست.
وي خاطرنشان کرد: در گذشته مادران و پدرانمان، سبزه‌هاي نوروزي خود را به صحرا ميبردند و براي احترام به زمين و گياه، آن را در خاک مي کاشتند اما امروزه سبزه‌ها در طبيعت و خيابان‌ها رها شده است.
منبع: isna.ir