چاپ

چه خبر -

به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري ساينس ديلي، شبکه‌هاي واي فاي کنوني با استفاده از امواج راديويي با بسامد 2.5 يا 5 گيگاهرتز قادرند اطلاعات را با سرعت 300 مگابيت بر ثانيه منتقل کنند، اما ميانگين سرعت شبکه‌هاي کامپيوتري بسيار کمتر از اين مقدار است. البته اين سرعت‌ها نيز براي انتقال اطلاعات در شبکه‌هاي محلي کوچک که تعداد دستگاه‌هاي متصل به آن‌ها کم است، کاملا مناسب هستند.
با وجود اين، با افزايش تعداد تجهيزات متصل به شبکه مانند گوشي‌هاي هوشمند، تبلت‌ و حتي تلويزيون‌ها و لوازم خانگي، سرعت شبکه‌ها به مرور کمتر شده و دچار قطعي مي شوند.
سيستم‌هايي که گاهي با عنوان Li-Fi شناخته مي‌شوند، از امواج نوري براي انتقال اطلاعات بهره مي‌گيرند. اين امواج ممکن است موج‌هاي نور مرئي يا امواج مادون قرمز نامرئي باشند. سرعت اين شبکه‌ها به بيش از 10 گيگابيت بر ثانيه رسيده است و با افزايش تعداد تجهيزات متصل به شبکه، سرعت آن‌ها کاهش نمي‌يابد. همچنين در مقايسه با شبکه‌هاي Wi-Fi از امنيت بالاتري برخوردارند. اما براي برقراري ارتباط لازم است بين گسيلگر امواج و دستگاه دريافت‌کننده، يک خط ديد مستقيم وجود داشته باشد.
شبکه نوري محققان دانشگاه ايندهوون نيز با استفاده از آنتن‌ها ايجاد مي‌شود و سيگنال‌ها با استفاده از فيبر نوري به آنتن‌ها منتقل مي‌شوند. آنتن‌ها براي هريک از دستگاه‌ها از يک طول موج اختصاصي استفاده مي کنند، اين سيستم نيازي به منبع تامين توان ندارد و نگهداري از آن بسيار ساده است، با استفاده از فرکانس‌هاي 200 تراهرتز کار مي‌کند و در فاصله بيش از 2.5 متري براي انسان کاملا بي خطر محسوب مي‌شود.
تنها نقطه ضعف سيستم اين است که امواج مادون قرمز از ديوارها و اشيا عبور نمي کنند و لازم است در هر اتاق از يک آنتن استفاده شود.
منبع:ايرنا