چاپ

چه خبر -

به گزارش سرويس ورزشي جام نيـوز، اقدام غير منتظره کارلوس کي روش در برکناري دستياران ايراني اش در تيم ملي همانقدر غيرمنتظره و عجيب بود که اکثر کارشناسان و اهالي فوتبال را شوکه کرده و اين سئوال را براي مخاطبان اين رشته پرطرفدار به وجود بياورد که بي اعتنايي هاي سرمربي موزامبيکي تيم ملي به ايران و ايراني تا کجا بايد ادامه داشته باشد؟

مسعود اقبالي در همين باره حرف زد و از اتفاقات اخير به جاي تعجب ابراز تأسف مي کرد.

متن کامل صحبت هاي اقبالي در ادامه مي آيد:

* کي روش مرا متعجب نمي کند

متأسفانه در اين مدت رفتارهاي زيادي در قبال مربيان و بازيکنان داخلي کشورمان از سوي اين سرمربي ديده شده که اين را هم بايد کنار بقيه گذاشت و گفت، مادامي که با اين مربي کار مي کنيم بايد انتظار چنين اتفاقاتي را هم داشته باشيم. شايد اين قبيل رفتارهاي کي روش تا سه، چهار سال پيش کمي مرا متعجب مي کرد ولي حالا ديگر نه.

* ايراني ها هميشه در تيم ملي بوده اند

تا جايي که به ياد دارم و مي دانم همواره در همه سال هاي گذشته از روزهايي که اولين مربيان خارجي در تيم ملي مان فعاليت مي کردند تا همين اواخر يک، دو و يا بيشتر از اين تعداد مربي ايراني کنار دست سرمربي خارجي مشغول به کار مي شدند.

اين رويه براي اين بود که مربيان ايراني همزمان با فعاليت در تيم ملي آموزه هاي مربي خارجي را فرا گرفته و بتوانند براي فوتبال داخلي اثرگذار باشند و به نوعي همراه با کادر فني تيم ملي در يک کارگاه آموزشي هم حضور داشته باشند. البته شايد در برهه اي اينگونه نبوده باشد ولي من الان در اين باره حضور ذهن ندارم. در واقع اين مورد براي ما نوبرانه است.

* اصل رابطه بين بازيکن و مربي چه مي شود؟

در هر کشوري اين وضعيت به اين شکل اجرا مي شود که يکي دو تن از مربيان آن کشور دستيار سرمربي خارجي مي شوند تا بتوانند پل ارتباطي درستي بين سرمربي و بازيکنان باشند. در اين حالت سرمربي هم راحت تر مطالبش را به اطلاع کادر بازيکنان مي رساند و در نهايت نتيجه بهتري در کار مشاهده مي شود.

* الان وقت اين رفتارهاي قهرآميز نيست

اي کاش کي روش حرف مي زد تا بدانيم چرا اين کار را کرده است. البته او مختار است که براي تيم تحت امرش هر تصميمي بگيرد چون در نهايت او بايد پاسخگو باشد ولي الان زمان مناسبي براي اين قبيل رفتارهاي قهرآميز نيست.

قطعا بودن مارکار و نکونام يا هر ايراني ديگري کنار دست کي روش در آستانه بازي با قطر و بعد از آن مي توانست کمک بزرگي براي سرمربي تيم ملي باشد. آنها خيلي بهتر و با زبان "ايراني – فوتبال" مي توانند با بازيکن ارتباط برقرار کنند. قطعا مترجم چون فوتباليست نبوده بنابراين نمي تواند آن اثرگذاري مدنظر کي روش را بر روي پيام انتقالي سرمربي تيم ملي بگذارد.

* مگر شرط نکرده اند مربي ايراني هم باشد؟

اين از شروط هميشگي با مربيان خارجي است که بايد يکي دو مربي از آن کشور هم با سرمربي تيم ملي کار کنند تا کار ياد بگيرند. نمي دانم چنين شرطي براي کي روش قرار داده شده يا نه!

البته ممکن است که در برخي کشورها يا در نحوه عملکرد برخي سرمربيان هم در اين باره استثناهايي وجود داشته باشد ولي کلّيت کار اينگونه است که مربي وطني هم کنار سرمربي خارجي مي ايستد. بعيد مي دانم چنين شرطي براي کي روش در نظر گرفته نشده باشد.

* با اين رويه دلارهاي ايراني بدون برگشت مي شوند

در برهه فعلي شايد همه فکر و ذکر فوتبالي ها اين باشد که در بازي با قطر، تيم ملي برنده زمين را ترک کند و قطعا اگر انشاالله بازي هم با برد کشورمان تمام شود باز هم اين مسايل از ذهن پاک مي شود ولي براي منِ فوتبالي که اين ورزش را براي سرگرمي نگاه نمي کنم و از زواياي ديگري هم اين موضوع مهم اجتماعي را مورد بررسي قرار مي دهم اين افسوس باقي مي ماند که چرا يک ايراني کنار دست کي روش حضور نداشت تا چم و خم کار را بياموزد؟

چرا يک ايراني نبايد اين حق را داشته باشد که در حين شادي بعد از برد ملي پوشانش در اين جشن کوچک يا بزرگ تيمي مشارکت کند؟ چرا از اين همه دلاري که براي به خدمت گيري يک سرمربي به نام مانند کي روش هزينه کرده ايم چيزي عايد مملکت و فوتبالش نمي شود؟

اين رويه دقيقا مفهوم "مصرف گرا" شدن فوتبال را به ذهن متبادر مي کند. اينکه پول خرج کنيم و استفاده اش را ببريم. در حالي که اين براي کشورهايي است که استعداد پرورش مربي ندارند نه ايران که اين همه بازيکن تازه بازنشسته شده و اروپا رفته دارد که هر کدام شان مي توانند با بودن در چنين کلاس درس هايي تا سال ها تيم ملي يا حتي تيم هاي باشگاهي مان را از اين نظر بي نياز به استفاده از مربيان خارجي کنند.

مشرق

109