چه خبر - رابطه سردمزاجي، توهم و اعتياد
عنوان فيلم: به خاطر پونه
کارگردان: هاتف عليمرداني
![../Uploads/News/20170305094236953.jpg]()
خلاصه داستان: حدود 5 سال است که مجيد و پونه با هم ازدواج کرده‌اند و زندگي مي‌کنند. مجيد، به موادمخدر اعتياد دارد. از طرفي هم تفاوت‌هاي فرهنگي، اجتماعي و... روزبه‌‌روز اختلافاتي را بين آنها به وجود مي‌آورد که مجيد را درگير مي‌کند.
بازيگران: هانيه توسلي، فرهاد اصلاني و...
![]()
![../Uploads/News/20170305094238907.jpg]()
اعتياد به عنوان يک معضل اجتماعي از سال‌هاي دور مورد توجه سينماي ايران قرار گرفته است. اين بلاي خانمانسوز هر بار با چهره‌اي جديد سراغ جوانان مي‌رود و همين نکته موجب مي‌شود فيلم‌هاي ساخته‌شده در اين نکته نيز شباهت زيادي با هم نداشته باشند. اعتياد مدرن در مقايسه با اعتياد سنتي الزامات و مصيبت‌هاي خاص خودش را دارد و طبعا عناصر فيلم‌هاي جديد نيز بايد متفاوت از قبل باشد. در فيلم «به خاطر پونه» اين نکته رعايت شده و به عنوان مثال مي‌بينيم مجيد شباهتي با معتادان کليشه‌اي سينما و تلويزيون ندارد. او آدمي فربه و تنومند است که سرحال و قبراق به نظر مي‌رسد. باور عاميانه درباره اعتياد اين است که معتادان با کاهش وزني جدي مواجه مي‌شوند اما فيلم نشان مي‌دهد اعتياد الزاما به لاغري منجر نمي‌شود.
در اين اثر اعتياد مجيد يکي از دلايل بروز بحران‌هاي خانوادگي در زندگي زوج ميانسال معرفي مي‌شود. روايت «به خاطر پونه» تاثيرات اعتياد را در 2 محور «ناتواني جنسي» و «توهم» بررسي مي‌کند. البته قصه روي اين 2 مساله خيلي متمرکز نمي‌شود و با اشاره‌اي کوتاه از ماجرا گذر مي‌کند. در حالي که کارگردان مي‌توانست با تاکيد بيشتري اين 2 مساله جذاب و بااهميت را زير ذره‌بين ببرد. درباره نپرداختن به سردمزاجي مجيد، مي‌توانيم بهانه مميزي و خط‌قرمزها را بپذيريم، اما اين بهانه درباره مساله توهم پذيرفتني نيست. کاهش ميل جنسي مجيد در قالب يک ديالوگ بيان مي‌شود. آنجا که پونه به او مي‌گويد: «صبح‌ها که از خواب بيدار مي‌شم تو را نمي‌بينم، شب روتو از من برمي‌گردوني و...» يا اين مکالمه:
پونه: چند وقته مثل خواهر و برادر زندگي ميکنيم؟
مجيد: نه اينکه تو خودت رو درست کردهاي و رفتارت رو تغيير دادي؟
![../Uploads/News/20170305094239422.jpg]()
از اين مکالمه مشخص مي‌شود پونه و مجيد رابطه جنسي موفقي با يکديگر ندارند و علت آن هم به سردمزاجي مجيد، عدم درک متقابل و سست بودن روابط عاطفي آنها با يکديگر برمي‌گردد. ولي فيلمنامه روي اين وجه داستان خيلي توقف نمي‌کند و به جايش مساله «توهم» مجيد را عامل اختلافات آنها مي‌داند. مجيد به همسرش بدبين است و تصور مي‌کند او با مرد ديگري ارتباط دارد. از لحظه‌اي که پاي معلم فتوشاپ به خانه مجيد باز مي‌شود، شک و وسوسه بيشتر سراغش مي‌آيد و بي‌تاب‌تر مي‌شود. اين ترديد را در چند جا مي‌توان به اعتياد مجيد نسبت داد ولي در بقيه موارد شک او ناشي از تفکرات سنتي‌اش است. مثلا در سکانسي که مجيد سايه‌اي را روي ديوار مشاهده مي‌کند يا جايي که فکر مي‌کند پونه استادش را از پنجره فراري داده است و...
اما در بقيه موارد مجيد به خاطر اختلاف فرهنگي‌اي که با همسرش دارد با او دچار چالش مي‌شود. کارگردان فيلم (هاتف عليمرداني) در يکي از مصاحبه‌هايش گفته: «فيلم من درباره اعتياد است نه خيانت». در حالي که با بررسي فيلم درمي‌يابيم در بيشتر لحظات مضمون خيانت و اختلافات فرهنگي دو طرف برجسته شده است نه اعتياد. شخصيت‌ها و کنش‌هايي که در فيلمنامه طراحي شده‌اند همگي در خدمت انتقال اين مفهوم هستند که دنياي مجيد و پونه با هم متفاوت است و اين دو حرف مشترکي با يکديگر ندارند. مادران مجيد و پونه از لحاظ سطح سواد، جايگاه اجتماعي، ارتباط با ديگران، نحوه پوشش و سبک زندگي زمين تا آسمان با يکديگر فرق دارند. همان‌طور که خواهران اين 2 نفر از 2 جنس متفاوت هستند.
اتفاقات روايت نيز بيشتر حول محور تفاوت‌هاي فرهنگي 2 نفر مي‌چرخند و مدام بر اين مطلب تاکيد مي‌کنند که ازدواج اين دو از ابتدا اشتباه بوده است. اگر قصه کدها و نشانه‌هاي بيشتري از اعتياد مجيد ارائه مي‌داد مي‌توانستيم بپذيريم داريم فيلمي‌درباره «اعتياد» مي‌بينيم.
اگر سکانس‌هاي اعتياد محور فيلم محدود به چند صحنه حضور مجيد در کمپ ترک اعتياد و چند ديالوگ اعتراض‌آميز پونه مي‌شود، يکي از سکانس‌هاي مهم فيلم جايي است که مجيد مواد مخدر را داخل چاه توالت فرنگي پرتاب مي‌کند و چند لحظه بعد پشيمان مي‌شود. اگر تعداد اين سکانس‌ها بيشتر مي‌شد، پذيرفتن ادعاي کارگردان مبتني بر اعتياد محور بودن فيلم راحت‌تر بود. در اين فيلم دوستان معتاد مجيد را نمي‌بينيم، نمي‌دانيم او چگونه موادش را تهيه مي‌کند؟ ميزان مصرفش چقدر است؟ چقدر درد مي‌کشد و چگونه با آن کنار مي‌آيد؟ چطور به اين راه کشيده شده و چه تلاش‌هايي براي ترک انجام داده است؟ و...
فيلم‌هاي چند سال اخير مثل خون‌بازي (رخشان بني‌اعتماد)، مرهم (عليرضا داوودنژاد) و سنتوري (داريوش مهرجويي) مضمون اعتياد را با دقت و تمرکز بيشتري به تصوير کشيده‌اند، اما در فيلم «به خاطر پونه» اعتياد حضوري سايه‌وار دارد و در درام‌پردازي خيلي به آن توجهي نمي‌شود.
منبع: salamatiran.com
مطالب پيشنهادي:
درگذشت دردناک بازيگر تئاتر در بي‌توجهي مسئولين!! + عکساظهار تعجب خانم بازيگر از برادري که در فيسبوک برايش ساختند!بالاخره مجري مشهور تلويزيون ازدواج کرد + عکس
آخرين وضعيت مجيد مظفري در بيمارستان از زبان دخترش
نظر جالب هانيه توسلي درباره حمله به فيسبوک مسي و خودش!
http://www.CheKhabar.ir/News/55784/رابطه سردمزاجي، خيانت و اعتياد با نگاهي به فيلم «به خاطر پونه»