چه خبر -
باروز: کشتي با غرور ملي ايراني‌ها آميخته است
چندي پيش به دليل قانون ضد مهاجرتي دونالد ترامپ، رييس جمهور آمريکا بسياري از ايرانيان از ورود به خاک آمريکا منع شدند. اين مساله باعث شد کشتي‌گيران آمريکايي نيز به راحتي نتوانند ويزا براي ورود به ايران و شرکت در بازي‌هاي جام جهاني کشتي کسب کنند. با اين حال آنها در نهايت در اين مسابقات شرکت کردند و مقام دوم را کسب کردند.
جردن باروز، کشتي‌گير به نام آمريکايي بعد از بازگشت به آمريکا در مصاحبه‌اي با سايت gq از تجربه خود سفر به ايران گفت.
به شما براي عملکرد خوبتان در جام جهاني تبريک مي‌گوييم. چه مدت در ايران بوديدي و چه زماني برگشتيد؟
متشکرم. ما هشت روز در ايران بوديم و من يکشنبه شب به نبراسکا بازگشتم.
ايران در جام جهاني امسال قهرمان شد. آنها تعدادي از بهترين کشتي‌گيران جهان را در تيم خود دارند. شرايط خوبي که دارند باعث خوب بودن آنها مي‌شود.
اين جالب است زيرا من در هفت سال کار در سطح بين‌المللي هرگز به يک کشتي‌گيران ايراني نباختم اما آنها در سطح تيمي هميشه بهترين هستند. اين پنجمين جام جهاني من بود. در همه از اين مسابقات، ما به ايراني‌ها باختيم. اين نشان مي‌دهد که آنها در سطح بسيار بالايي هستند. آنها بسيار منضبط و باروحيه ورزشي هستند. آنها مي دانند که چطور در يک مسابقه شرايط خوب را حفظ کنند.
فکر مي کنيد اين برتري ارتباطي به غرور فرهنگ ايران دارد؟
بدون شک همين‌طور است. به غير از آمريکا، آنها کشوري هستند که من عشق آنها به ورزش را حس مي‌کنم و مي‌دانم که اين عشق، با هويت ملي آنها درآميخته است. آمريکايي‌ها اين عشق را به راگبي، بسکتبال و بيسبال دارند. ما براي اين ورزش‌ها زندگي مي‌کنيم و اين ورزش نشان دهنده هويت ما هستند. در ايران اين حس، به کشتي وجود دارد. ميهن‌پرستي آنها با عشق به کشتي تعريف مي‌شود. به همين دليل است که آنها بهترين هستند.
چقدر براي شما به عنوان يک آمريکايي سخت بود که بعد از چند دهه دشمني بين اين دو کشور به ايران برويد؟ با توجه به قانون اخير آقاي ترامپ اوضاع چطور بود؟
خودم را يک ناسيوناليست نمي‌دانم اما کشورم را دوست دارم. آنچه که دوست داشتم مردم ايران بدانند و گوش بدهند اين است که در آمريکا دموکراسي وجود دارد. ما به مسئولان دموکرات راي مي‌دهيم اما گاهي اوقات آنها پيروز نمي‌شوند. هنوز هم مي‌توانم کشورم را دوست داشته باشم. با وجود اينکه با برخي از سياست‌هاي آن مخالفم. دونالد ترامپ و من، نظرات مختلفي نسبت به ايراني‌ها داريم. مطمئنم اگر او به ايران سفر کرده بود و درباره ايراني‌ها بيشتر مي‌دانست، پس از بازگشت به آمريکا، ايراني ها را مي‌ستود.
اين اظهار نظر جسورانه‌اي است. آيا شما از واکنش‌هايي که ممکن است ايجاد شود نمي‌ترسيد؟
تا به حال دو بار به ايران رفتم. مي‌توانم صادقانه بگويم ايرانيان يکي از مهربان‌ترين و مهمان‌نوازترين مردم دنيا هستند. آنها فرهنگي قديمي دارند. فکر مي‌کنم که تازه در حال شناختن آنها هستم. براي پاسخ به سوال شما بايد بگويم از اظهار نظر خودم مطمئنم و مشکلي هم با واکنش‌ها ندارم.
شما بهترين کشتي‌گير وزن 74 کيلوگرم در دنيا هستيد. آيا زماني که در ايران بوديد، احساس کرديد که فرد شناخته شده و مشهوري هستيد؟
صادقانه بگويم که استقبال مردم مرا شگفت‌زده کرده بود. انگار که تمام مردم ايران کاملا از مسابقات آگاه بودند. شبکه ورزشي آنها نيز چيزي شبيه به espn بود هر روز به صورت کامل گزارش مي‌داد و در ميليون‌ها خانه، گزارش‌ها ديده مي‌شد. زماني که من به فرودگاه رفتم، صفي از تماشاگران و هواداران به استقبال ما آمدند و بعد از مسابقات نيز ما را بدرقه کردند. در آمريکا نيز چنين استقبالي نديده بودم.استقبال در ايران چيز ديگري بود. نام‌هاي ما فرياد زده مي‌شد. اين ديوانه کننده است نه؟ ما در قلب ايران احساس مي‌کرديم در خانه هستيم.
آيا شما با کسي در تيم ايران دوست هستيد؟
با مسعود اسماعيل پور صميمي هستم و او را دوست خودم مي‌دانم. گاهي اوقات در اينستاگرام براي هم پيام مي‌فرستيم و حال هم را مي‌پرسيم. او مانند يک جوانمرد با من رفتار مي‌کند و به من توصيه‌هايي درباره حريفانم مي‌کند. در دوستي ما احترام زيادي وجود دارد.
شما براي آمريکايي‌هايي که به ايراني‌ها اعتمادي ندارد و فکر مي‌کنند قانون ضد مهاجرت عمل درستي بوده است، چه حرفي داريد؟
آنچه در رسانه‌ها و فيلم‌ها از ايران به نمايش گذاشته مي‌شود، درست نيست. اين فيلم‌ها به هيچ وجه ايران واقعي را نشان نمي‌دهد. فکر مي‌کنم شناخت درست از ايران زماني حاصل مي‌شود که شما به آن جا سفر کنيد و آنچه من حس کردم را تجربه کنيد. اگر اين کار را انجام بدهيد، خواهيد ديد که ايراني بودن چه معني دارد. قول مي‌دهم ذهن شما تغيير مي‌کند.
آيا شما زماني که آنجا بوديد به مشکلي برخورديد؟
نه به هيچ وجه. عشق و حمايتي که ما دريافت کرديم باعث دلگرمي ما شد. براي مسابقه خود را آماده مي‌کرديم. آنها با ما عکس مي‌گرفتند و مدت زيادي صبر مي‌کردند با آنها عکس بيندازيم. حتي بعد از مسابقات، افرادي عادي براي من هدايايي همچون لباس‌هاي کردي، کتاب شعر ايراني، عروسک، زعفران و سوهان فرستادند.
اگر به شما بگويند هواپيمايي منتظر شماست تا همين الان شما را دوباره به ايران باز گرداند، چه مي‌گوييد؟
مي‌گويم همين الان در راه فرودگاه هستم.
منبع: ايسنا