چه خبر - نوشته پولاد کيميايي پس از اختتاميه جشنواره فجر35

پولاد کيميايي در صفحه شخصي خود نوشت:

در سالني پر از نور و دوربين نشسته ايي و جمعيتي که تو را تشويق ميکنند و جشن يک ساله سينماي ايران مال توست .صداي مجري که نامت را مي خواند نگاه ها و دوربين ها به سمت تو حرکت ميکنند و تو آرام روي سن ميروي …همين چند قدم تا روي صحنه گاه يک عمر طول ميکشد .شايد هم هرگز آن روز نيايد . تو در ميان جمعيت دست ميزني و آن لحظه نگاه ميکني …تقدير جا و زمان خودش را دارد تا تأثير گذار باشد …زماني که زحمت کشيدي و در انتظارش هستي ..افسوس که بيشتر اوقات در کشور ما با قضاوت سليقه ايي رفتار ميشود و در اين نگاه جناحي چه استعداد هايي که قرباني نميشود ..شايد در اين روزگار پر حجله بزرگي مانند عباس کيارستمي در ميان ما نباشد و فقط عکسش روي پوستر جشنواره ي بعدي باشد ..امشب شب ليلا بود که بايد تنها روي سن ميرفت و در مقابل عکس پدرش سيمرغ ميگرفت ..کاش امير آقايي که امسال درخشيد جوابش را ميگرفت ..کاش بانوي آزاده ي سينماي ايران فاطمه ي معتمد آريا به جاي ايستادن در ميان تماشاچي ها روي سن مي بود و البته که در ميان مردم تشويق شدن حال ديگري دارد ..اميدوارم هيچ گاه جايزه ي کسي که امسال حقش هست را سالها بعد ندهيم …. پل نيومن بعد از سالها کانديدا شدن و نگرفتن اسکار در سن پيري اسکار گرفت، با موهايي سفيد صورتي شکسته به روي سن رفت و نگاهي به مجسمه ي طلايي اسکار کرد و گفت: زماني که جوان بودم و عاشق.. دختري را دوست داشتم …پدرم و مادرم زنده بودنند اين جايزه برايم مهم بود ولي الان باهاش چه کنم ….جاي گلايه نيست جاي تبريگ گفتن است به برندگان. ولي اگر قضاوت خوب نميکنيم نام سيمرغ هم روي جشنواره نگذاريم.اينستاگرام پولاد کيميايي

گروه فرهنگ و هنر

منبع: صفحه شخصي پولادکيميايي

http://www.CheKhabar.ir/News/53719/پولاد کيميايي- در اين نگاه جناحي چه استعداد هايي که قرباني نميشود