چاپ

چه خبر - جمعيت زمين با وجود زامبي ها چقدر کاهش پيدا مي کند؟

تا به حال فکر کرده ايد که در نبرد مجازي بين انسانها و زامبي ها چه احتمالات آماري اي وجود خواهد داشت؟موجوداتي غير واقعي با عنوان زامبي به قدري توسط عوامل هاليوود و افکار خبيثانه آنها در اذهان عمومي برجسته شدند که دانشجويان يک دانشگاه در انگلستان چندين فرضيه براي مقابله با اين موجودات خيالي در روز مبادا ارائه داده اند.

گويي آنها هم دچار اين توهم شده اند که ممکن است روزي زامبي ها به حقيقت بپيوندند و به سمت انسان ها هجوم بياورند.يک مقاله ي جديد از دانشجويان دانشگاه ليسستر انگلستان نشان مي دهد که اگر زامبي ها در عالم واقعيت وجود داشتند، مي توانستند در عرض 100 روز جمعيت کره زمين را به 273 ميليون نفر انسان سالم تقليل دهند.

اين مقاله در ژرونال دانشگاه ليسستر در بخش مقالات فيزيک منتشر شد و براي اثبات اين ادعاي آماري از مدلسازي sir استفاده شد. اين مدلسازي براي شبيه سازي اپيدمي شناسي کاربرد دارد که از آن براي محاسبه سرعت شيوع بيماري هاي همه گير استفاده مي شود.اين اولين بار نيست که از استعاره «زامبي» براي محاسبه سرعت و وضعيت شيوع انواع و اقسام بيماري ها استفاده مي شود.براي مثال در دسامبر 2015، ژورنال پزشکي انگلستان مقاله اي را با عنوان «عفونت زامبي ها ، همه گيرشدن، درمان و پيشگيري» منتشر کرد.

در آناليز جديد، دانشجويان دانشگاه ليسستر فرض را بر اين گذاشتند که هر زامبي مي تواند 90% شانس براي پيدا کردن و مبتلا کردن يک انسان سالم را در طول يک روز داشته باشد.اين نرخ رشد براي بيماري زامبي در حدود دوبرابر رشد طاعوني است که در قرن چهاردهم جمعيت اروپا را به نابودي کشاند.همينطور تحقيق کنندگان فرض را بر اين گذاشتند که هر زامبي بتواند به مدت 20 روز بدون مغز زندگي بکند و بعد از 20 روز خود به خود از بين برود.با فرض بر اينکه جمعيت جهان را هفت و نيم ميليارد نفر در نظر بگيريم، محققان محاسبه کردند که اگر اين ماجرا فقط با يک زامبي شروع شود و با فرض اينکه هيچ نوع محدوديت جغرافيايي براي آنها در نظر نگيريم، جمعيت جهان ظرف مدت 100 روز تا حدود 181 ميليون نفر نفر تقليل پيدا مي کند و در همين مدت زمان کوتاه 190 ميليون زامبي در سراسر جهان پخش مي شوند.

اما در يک مدل واقع بينانه تر شانس پيدا کردن قرباني براي زامبي ها را کمتر از 90% در نظر گرفتند، به دليل اينکه بعد از مدتي از شروع اپيدمي، تعداد انسان هاي سالم کم ميشود، لازم به ذکر است که در اين فرضيه احتمال کشته شدن زامبي ها به دست انسان ها را محاسبه نکرده اند که در آن صورت اين محاسبات شکل ديگري به خود مي گرفت و نتيجه ي متفاوتي داشت.

در تحقيقي ديگر آنها طول عمر زامبي ها را به جاي 20 روز به 1 سال افزايش داده، و در عوض به انسانها 10% شانس براي کشتن يک زامبي در در روز اختصاص دادند. همچنين زاد و ولد عادي انسانها را هم با اين حالت در نظر گرفتند که هر زن بالغ بتواند هر 3 سال يکبار بچه به دنيا بياورد. در اين حالت اميد بيشتري براي بشريت بوجود آمد. اگرچه جمعيت بشريت با اين مدل هم بعد از مدت کوتاهي به چندصد نفر کاهش پيدا کرد، ولي تعداد زيادي از زامبي ها بعد از 1000 روز تلف شدند، و 10000 روز بعد از شروع اپيدمي، جمعيت انسانها دوباره شروع به زاد و ولد کردند و نسل زامبي ها به طور کامل برداشته شد.

منبع: yjc.ir