چاپ

چه خبر - آراي قاليباف، از احمدي نژاد هم کمتر است قاليباف در سال 84، سرداري بود که از سپاه وارد نيروي انتظامي شده بود و اندکي بيش از 4 ميليون رأي آورد؛ اما در انتخابات سال 92 که شهرداري نام آشنا بود، توانست 2 ميليون رأي به سبد خود اضافه کند. در انتخابات سال 84 از بين 5 ميليون و 241 هزار تهراني که پاي صندوق رأي آمدند، 614 هزار و 381 نفر به او رأي دادند. در انتخابات سال 92 و بعد از هشت سال شهرداري تهران، سبد رأي وي در پايتخت تنها دو برابر شد و روي عدد يک ميليون و 266 هزار رأي ايستاد. در حالي که حسن روحاني توانست در شهري که قلمرو قاليباف محسوب مي‌شد، 2 ميليون و 385 هزار رأي يعني دو برابر شهردار تهران رأي بياورد. اين در شرايطي بود که محمود احمدي‌نژاد بعد از اتمام دوران شهرداري‌اش در تهران و حضور در رقابت‌هاي سال 84، رأي اول تهران را به دست آورد. چه احمدي‌نژاد در دور اول انتخابات رياست جمهوري نهم در تهران يک ميليون و 500 هزار رأي جذب کرد. آماري که نشان مي‌دهد آراي قاليباف در تهران سال 92، از آراي احمدي نژاد در تهران سال 84 نيز پايين‌تر است و شهردار پايتخت در شهري که مي‌توانست اصلي‌ترين اردوگاه رأي او باشد، چندان محبوب نيست ولو اين که به عنوان هشتمين شهردار برتر دنيا معرفي شده باشد.

نکته قابل تأمل اين است که در اين سال‌ها تحليلگران متعددي از زواياي مختلف به اين موضوع نگريسته‌اند و عدم موفقيت قاليباف در جذب آرا را بيش از هر چيز در پارادوکس‌هايي که بر سر راه او سبز شد، مي‌دانند. به اعتقاد اين طيف، شمار زيادي از منتخبان مردم در انتخابات‌ گوناگون، از پايگاه‌هاي نظامي و انتظامي آمده‌اند و در نهايت رخت سياست به تن کردند؛ اما قاليباف همواره بين نظامي‌گري و سياست‌پيشگي در رفت و آمد بوده و روي هيچ کدام از اين نقاط ثابت نمانده است تا رأي آن اردوگاه را کسب کند. هر چند که طيفي از رسانه‌هاي منتسب به اصولگرايان از جمله سايت‌ها، خبرگزاري و روزنامه شهرداري، قاليباف را مديري تکنوکرات معرفي مي کنند نه سردار. شايد بر همين اساس بود که در جريان مناظره هاي انتخاباتي سال 92، حسن روحاني کليد واژه اي چون «حملات گازانبري» وجمله اي مبني بر اينکه «من سرهنگ نيستم،حقوقدانم» را وارد فرهنگ سياسي ايران کرد. به اعتقاد ناظران، قاليباف کمتر توانسته است بين دو مسئوليت پيشيني و امروزي‌اش جايگاه باثباتي بيابد يا به گونه‌اي آنها را تلفيق کند. نتيجه نيز اين مي‌شود که روزي بنر «صداقت امريکايي» و «آشنايي با يزيد زمان» شهر را مي‌پوشاند و روز ديگر تصاوير مشهور نقاشان اروپا و امريکا يا روزي در ثنا و روزي در رثاي «برجام» سخن بگويد.

منبع: روزنامه ايران