چه خبر - در استفاده از دنياي مجازي يک الگوي مناسب براي کودک تان باشيد
اين روزها همه شاهديم که با دسترسي آسان به فضاي مجازي از جمله شبکه هاي اجتماعي مانند تلگرام، وابستگي جديدي با نام «اعتياد فضاي مجازي» شکل گرفته است. براي اين که اين فناوري جديد را مديريت کنيم چه مي توان کرد؟
ابتدا ببينيم فضاي مجازي چيست؟
در يک تعريف ساده هر نوع محيطي که از طريق يک ارتباط اينترنتي يا مشابه آن ايجاد مي شود و فرد مي تواند عکس، فيلم و اطلاعات را به اشتراک بگذارد و يا ارتباط برقرار کند جزو فضاي مجازي است. اين ارتباط به دليل سرگرم کننده و هيجان انگيز بودن، بسيار مورد درخواست کودکان و نوجوانان و حتي بزرگسالان است و از طرفي به دليل تاييدي که افراد در اين فضا اغلب از طرف ديگران دريافت مي کنند، مي تواند وابستگي ايجاد کند. فضاهاي مجازي تقويت کننده بسيار نيرومندي محسوب مي شود که مشکل بسياري از افراد را حل مي کند؛ اما اين مشکل چيست!؟ به عبارت بهتر اين مسئله چيست؟
اگر بخواهيم به طور کوتاه به اين سوال پاسخ دهم بايد بگوييم مشکل همان «ارتباط» است. ارتباط همان چيزي است که همه خواهان آنند و براي داشتنش بي قراري مي کنند. به همين علت والدين ساعت‌ها کنار همسر و فرزندانشان هستند ولي در واقع نيستند. اين حضور فقط فيزيکي است.
والدين براي مديريت اين فناوري چه اقداماتي بايد انجام دهند؟مثلا اين که از چه سني بايد براي کودک گوشي يا تبلت خريد؟
در پاسخ به اين سوال بايد گفت شما نمي توانيد خودتان از گوشي استفاده کنيد و اجازه ندهيد کودک يک ساله شما به آن نزديک شود. از يک سالگي به بعد کودکان براي به دست آوردن گوشي که شما با آن سرگرم هستيد، پافشاري خواهند کرد تا عکس يا ويدئو ببينند يا بازي را که شما به آن مشغوليد امتحان کنند.
اينجا نکاتي را براي مديريت اين فناوري جديد پيشنهاد مي کنيم1 - براي حضور در فضاي مجازي زماني را براي خودتان تعيين کنيد که از قبل قابل پيش بيني باشد
مثلا ساعت 8 تا 9 شب را براي کنترل پيام ها و پاسخ دادن به ايميل اختصاص دهيد و در ساعات ديگر ارتباط اينترنتي را قطع کنيد تا حواستان پرت نشود؛ مثلا مودم را خاموش يا اينترنت را قطع کنيد. مطمئن باشيد اتفاقي هم نمي افتد و چيزي را از دست نمي دهيد. نگران نباشيد حتي اگر کسي با شما کار واجب داشته باشد سعي مي کند تماس بگيرد. پيام هايتان هم محفوظ است و جاي دوري نمي رود! اين کار در واقع نوعي مديريت زمان است که شما همانند ديگر فعاليت هايي که بيرون از خانه داريد زماني را براي اين کار يعني بودن در فضاي مجازي اختصاص مي دهيد.
2 - لطفا در حضور کودکان زياد به کارهاي شخصي نپردازيد!
مثلا کارهاي شخصي را بيرون از خانه يا در اتاق جداگانه انجام دهيد و هنگامي که کودکان حضور دارند ترجيحا به فعاليت هاي مشترک مثل تماشاي تلويزيون، بازي، مشارکت در تميز کردن خانه، پخت غذا يا درست کردن کاردستي بپردازيد. اتفاقا اين همان چيزي است که کودکان به آن نياز دارند و اغلب از آن ها دريغ مي شود. اختصاص يک زمان کيفي براي کودکان که احساس تنهايي نکنند و به نيازهاي آنان توجه شود باعث بهبود ارتباط با آنان مي شود. وقتي ارتباط پدر يا مادر با کودک خوب باشد، در اصطلاح «حرف شنوي» کودک زياد مي شود و نافرماني اش کاهش پيدا مي کند. براي تقويت رابطه با کودکان، اختصاص زمان کيفي در طول روز بسيار مفيد است. لازم نيست ساعات زيادي با کودکتان باشيد. زمان اندک اما سرشار از توجه، تاثيري جادويي در تقويت ارتباط با کودکان دارد.
3 - از قرار دادن گوشي تان در اختيار کودکان خودداري کنيد
اگر واقعاً احساس مي کنيد لازم است گوشي، تبلت يا رايانه داشته باشد براي او تهيه کرده و يا برنامه هاي لازم را روي کامپيوتر نصب کنيد اما از همان ابتدا قانون گذاري کنيد که چه زماني و چه مقدار مي تواند از آن استفاده کند. قطعا اگر اين کار را همان ابتدا انجام دهيد، کودک پذيرش بيشتري از خود نشان خواهد داد و خيالتان راحت تر خواهد بود. باز هم تاکيد مي کنم که در صورتي اين قانون با موفقيت انجام خواهد شد که کودک فعاليت هاي ديگري در طول روز داشته باشد تا با آن‌ها سرگرم شود به خصوص فعاليت هاي بدني که به رشد کودک کمک و انرژي فراوان او را تخليه مي کند. کودکاني که فعاليت هاي بدني کمتر و بازي هاي فعاليتي و بيرون از خانه کمتري دارند از نشاط کمتري برخوردار هستند و معمولا خواب منظمي ندارند به طوري که شب ها تا دير وقت بيدار هستند و يا در طول روز زياد مي خوابند.
4 - فرصتي را براي بودن در بيرون از خانه با کودکان اختصاص دهيد
فعاليت هايي مثل: رفتن به پارک با کودکان، دوچرخه سواري، تماشاي فوتبال در استاديوم، کوهپيمايي، پياده روي، خريد، رفتن به سينما، تئاتر و... وابستگي به فضاي مجازي را کاهش مي دهد. کودکان رفتار والدين را الگو قرار مي دهند و رفتار والدين بهترين پيش بيني کننده رفتار کودکان در آينده است.
منبع : khorasannews.com