چه خبر - ازدواج سالمندان خوب است يا بد؟
وقتي از کار و فعاليت فارغ شده اي و بچه ها هم ديگر بزرگ شده و هر يک به دنبال کار خود رفته اند، در اين شرايط اگر فردي نباشد که روزهايت را با او پر کني و از ملال دقايق و ثانيه ها به او پناه ببري، حتي در مواقع بيماري و احتياج به دادت برسد و انيس و همدمت باشد، پيري و کهنسالي به کابوسي تکراري و اجباري بدل مي شود. هر سالمندي ممکن است به دلايلي تنها باشد. در ادامه اين مطلب، نکات قابل توجهي درباره ازدواج در دوران سالمندي مطرح مي شود.
نظر يک مددکار خانه سالمندان
اين ازدواج هيچ خطري ندارد
يک مددکار سالمندان که در آسايشگاه کهريزک کار مي کند درباره ازدواج سالمندان مي گويد: بدون هيچ شرايطي اين عمل خداپسندانه را تاييد مي کنم. در درجه اول اين ازدواج چون در سنين بالا و بين افراد با تجربه اتفاق مي افتد، هيچ خطر و مشکلي ايجاد نمي کند. از سوي ديگر، با توجه به اين که همه سالمندان چه آن ها که با فرزندانشان هستند چه آن ها که به دلايل مختلف فرزندانشان نمي توانند با آن ها زندگي کنند يا از آن ها مراقبت کنند، تنهايي و نياز به يک همراه را بيش از ساير مقاطع زندگي خود تجربه مي کنند.
در شرايطي که همسر فوت کرده باشد ديگر اين نياز تشديد مي شود و واقعا نمي توان انتظار داشت حتي با استخدام يک پرستار تمام وقت مشکلات برطرف شود. البته درباره مشکل اين ازدواج ها، برخي مطرح مي کنند در اين سن هر دو طرف پير هستند و به قول معروف به فردي نياز دارند که از خودشان مراقبت کند و در اين شرايط، نمي توانند بار يکي ديگر را هم به دوش بکشند در حالي که همان طور که گفتم اين نياز فقط جسماني نيست و همين که شما تصور مي کنيد فرد ديگري هم در خانه حضور دارد که در شرايط اضطرار مي تواند به دادتان برسد کافي است و در ضمن حضور اين فرد باعث پرشدن خلاء عاطفي و افزايش روحيه و انگيزه مي شود.
نظر يک روان شناس
تنهايي به افسردگي سالمندان منجر مي شود
حسين صدر، روان شناس در اين باره مي گويد: تنهايي يا احساس تنهايي آثار بسيار عميقي بر جاي مي گذارد و حتي بر ميزان خوردن غذا و متابوليسم و تغييرات بيولوژيکي هم موثر است. سالمندان فاقد منابع مجدد دوستي هستند زيرا بيشتر آن ها کار نمي کنند و موقعيت ايجاد روابط دوستانه در فضاي کار را ندارند و دوستان هم سن و سالشان را نيز به نوعي از دست داده اند. اين مسئله تنهايي آن ها را افزايش مي دهد. مهم ترين ويژگي دوره سالمندي، تنهايي و احساس تنهايي است.
مرد يا زني که در چرخه زندگي، خانه خود را تنها آشيانه اي خالي مي بيند، به ازدواج نياز دارد چرا که پيامد اين احساس تنهايي، افسردگي است. بهتر است براي بسياري از سالمندان که از نظر جسماني نياز آنچنان زيادي به ديگران ندارند و فقط از نظر رواني احساس تنهايي مي کنند به جاي استخدام پرستار به عنوان همدم، شرايط ازدواج را فراهم و آن ها را براي يک ازدواج موفق تشويق کنيم.
برخي هنجارهاي جامعه طوري تعريف شده که اگر يک زن سالمند قصد ازدواج داشته باشد خيلي قابل قبول نيست در صورتي که اين يک هنجار است و ضدارزش نيست. زن ها به لحاظ روان شناختي خيلي بيشتر از مردها به حمايت نياز دارند و در معرض آسيب هاي بيشتري هستند به همين دليل است که بايد گفت اين هنجار کاملا غلط است. مسئله مهم در ازدواج سالمندي، جبهه گيري فرزندان و نگرش آن ها به ازدواج يکي از والدين به ويژه مادرانشان است. فرزندان چنين سالمنداني بايد بدانند که در تحقيقات زيادي ثابت شده است ازدواج سالمندي، استرس هاي آن ها را کمتر مي کند و سالمنداني که در اين دوره از زندگي شان ازدواج کرده اند، عمر طولاني‌تري دارند.
نظر يک جامعه شناس
ازدواج سالمندان پسنديده ترين پديده اجتماعي است
دکتر محمدعلي الستي، جامعه شناس هم ازدواج سالمندان را بدون هيچ قيد و شرطي، يکي از پسنديده ترين پديده هاي اجتماعي مي داند و مي گويد: ازدواج سالمندان في نفسه براي استحکام خانواده و از تنهايي درآوردن افراد و کامل کردن انسان ها امري نيکوست. عرف ما براي افراد سالمندي که تا به حال ازدواج نکرده اند يا آن ها که همسرانشان را از دست داده اند حقي قائل نمي شود که اين امر يک نقطه ضعف و تفکر ارتجاعي است.
با توجه به اين که يکي از اصلي ترين عوامل انگيزشي براي ازدواج در سنين جواني، نياز مفرط و غريزه قدرتمند جنسي است به همين علت متاسفانه درصد قابل توجهي از ازدواج ها تحت تاثير آن و بدون لحاظ ديگر شرايط ضروري و لازم براي ازدواج انجام مي گيرد و جنبه هاي مختلف حيات انساني مانند تفاهم، عاطفه، بخشش، محبت و... تحت الشعاع قرار مي گيرد. مشاهده ازدواج هايي که مبناي اصلي آن چيزي جز جاذبه جنسي است مي تواند توجه به وجود جنبه هاي ديگر و احساس نياز به آن جنبه ها را در انسان ها برانگيزد و جوانان نيز مي آموزند که مي توانند در زندگي دو نفره و زناشويي به ابعاد متفاوتي از انسانيت توجه و به آن تاکيد کرد و حتي بناي بنيان خانواده را بر آن ها استوار کرد.
منبع: ماهنامه خانه بخت