چه خبر - اختلال وسواس کندن پوست چيست؟
يکي از اختلالاتي که برخي با آن روبه‌رو هستند، وسواس کندن پوست است. افرادي که گرفتار اين اختلال هستند، روزانه دست‌کم يک ساعت صرف پوست‌کندن، فکر کردن به آن و مقاومت در برابر ميل به پوست کندن مي‌کنند. اين اختلال در 4/1 درصد جمعيت به چشم مي‌خورد و زنان چند برابر بيشتر از مردان به اين اختلال مبتلا هستند. شروع آن معمولا در دوره نوجواني و همراه با آغاز بلوغ يا پس از آن است و غالبا با يک مشکل پوستي مانند آکنه يا جوش شروع مي‌شود.
دانش‌آموزاني که درگير اين اختلال هستند از مشکلات تحصيلي و ناتواني در اجراي مسئوليت‌هاي مدرسه يا مطالعه کردن بر اثر پوست کندن در کارشان حکايت مي‌کنند. اين اختلال معمولا با اختلال‌هاي ديگري مانند وسواس فکري ـ عملي، وسواس موکني (اختلال کندن مو) و نيز اختلال افسردگي شديد همراه است.
نشانه‌هاي تشخيص اختلال وسواس کندن پوست
کندن مکرر پوست که به ضايعات پوستي منجر مي‌شود. اين افراد پوست صورت، دست يا بازو را بيش از ساير نواحي بدن مي‌کنند و اعضاي بدن خود را دچار ضايعه مي‌نمايند. همچنين اين افراد پوست سالم، پوست ناهموار، جوش يا پينه يا زخم‌هاي ناشي از کندن‌هاي قبلي را نيز مي‌کنند. فرد مبتلا اين کار را با استفاده از ناخن، موچين، سنجاق ته‌گرد يا اشياي نوک‌تيز انجام مي‌دهد و در برخي موارد با فشردن و ماليدن و گاز گرفتن پوست خود را مي‌کند. اين رفتار چند ساعت در روز انجام مي‌شود و ماه‌ها يا سال‌ها ادامه مي‌يابد.
از لحاظ رفتاري غالبا سعي مي‌کنند محلي را که کنده‌اند با آرايش، کلاه يا روسري بپوشانند و عواطفي مانند احساس از دست دادن کنترل، خجالت و شرم و آشفتگي در آنها ديده مي‌شود. در اين اختلال غالبا احساس درد ناشي از کندن حس نمي‌شود و به جاي آن فرد احساس لذت مي‌کند. همچنين ممکن است زخم پوست خود را زبان بزند يا پوست روي زخم را پس از کندن، ببلعد. اين افراد غالبا در تنهايي و فقط در حضور افراد خانواده و نزديکان خود اين رفتار را انجام مي‌دهند و جلوي ديگران خود را کنترل مي‌کنند.
پوست کني در دو حالت اتفاق مي‌افتد
- پوست کني متمرکز (يعني فرد قبل از اين که پوست خود را بکند تنش دارد و بعد از کندن پوست آرام مي‌شود).
- پوست کني غيرارادي (در اين حالت فرد بدون آگاهي و داشتن تنش نيز اقدام به کندن پوست خود مي‌کنند).
درمان اختلال وسواس کندن پوست
براي درمان لازم است مشخص شود فرد کدام نوع پوست کني را دارد و علاوه بر پوست کني چه اختلالات ديگري دارد. درمان اين اختلال به صورت ترکيبي انجام مي‌شود (يعني هم دارودرماني و هم درمان‌هاي روان‌شناختي). درمان‌هاي وارونه‌سازي عادت (hrt)، کنترل استرس و هيجان، درمان‌هاي نگرشي و شناختي و بخصوص درمان‌هاي رفتاري‌شناختي مي‌تواند به کاهش نشانه‌ها کمک کند. در اين فرآيند لازم است فرد تکنيک‌هاي کنترل هيجان را نيز بياموزد.
دکتر مهرنوش داريني، روان‌شناس و مشاور
منبع:jamejamonline.ir