چه خبر -
خديجه ميرزايي، متخصص تغذيه و رژيم درماني، گفت: افرادي که ورزش‌هاي سنگين انجام مي‌دهند يا مبتلا به ديابت نوع يک يا دو يا بارداري هستند، در معرض کمبود منيزيم قرار دارند، زيرا هر جا که عملکرد انسولين مختل شود، فرد را در معرض کمبود منيزيم قرار مي دهد. به همين دليل توصيه مي شود افراد ديابتي حتماً منابع منيزيم را در رژيم غذاييشان لحاظ کنند. افرادي که رژيم هاي غذايي سخت مي گيرند در زمان کوتاه کاهش وزن زيادي پيدا مي‌کنند نيز در معرض کمبود منيزيم قرار دارند.
کمبود منيزيم چگونه بايد جبران شود؟
در درجه اول از طريق رژيم غذايي مناسب. اگر رژيم غذايي مناسب نتواند در برطرف کردن کمبود منيزيم موثر باشد در آن صورت فرد مي تواند با مشورت پزشک از مکمل‌هاي منيزيم استفاده کند که شامل سبزيجات برگ سبز تيره، لبنيات و مغزهاست. يادآوري مي شود، پسته و بادام از نظر ميزان منيزيم در يک سطح هستند و فرق چنداني با هم ندارند.
اين دکتري تغذيه با بيان اينکه روزانه 300 - 400 ميلي گرم نياز بدن به منيزيم است، ادامه داد: اگر فرد 2-3 وعده سبزيجات به صورت خام و پخته مصرف کند، 100 درصد منيزيم مورد نيازش تامين مي شود.
افرادي که به علت مشکلات گوارشي، آنتي اسيدهاي حاوي منيزيم مصرف مي کنند، ميزان منيزيم دريافتي شان نسبت به کساني که اين دارو را دريافت نمي کنند، بيشتر است. بنابراين بهتر است اين افراد از منابع حاوي منيزيم کم‌تر استفاده کنند تا دچار عوارض ناشي از منيزيم نشوند. البته درست است که مسموميت با مکمل منيزيم کم تر اتفاق مي افتد، اما مصرف خودسرانه مکمل منيزيم توصيه نمي شود، زيرا ممکن است عوارض داشته باشد که البته اسم آن مسموميت نيست.
منبع:farsnews.com