چه خبر -
آينده کاراته ايران چه مي شود؟
بعداز سالها انتظار و البته تلاش و ممارست فراوان، سرانجام کاراته، به مهمترين رقابتهاي ورزشي جهان يعني المپيک راه پيدا کرد.اين رخداد مي تواند براي ورزش ايران بسيار مهم و حائز اهميت باشد؛ چرا که يکي از کشورهاي مدعي و صاحب سبک دراين رشته ورزشي است و کارنامه کشورمان در بازيهاي المپيک آسيايي و جهاني در تمامي رده هاي سني از همين مهم حکايت دارد که فدراسيون کاراته، هميشه جزو برترين ها بوده و افتخارات فراواني را کسب نموده است. به نظر مي رسد با توجه به اين تصميم اخير کميته بين المللي المپيک، بررسي اوضاع کاراته ايران خالي از لطف نباشد.
با بررسي مسابقات جهاني و آسيايي و مرور نتايج آنها مي توان پراکندگي موجود در عرصه مربيگري اين رشته را مشاهده کرد. چرا که شخصي مانند شهرام هروي که نه از قهرمانان بنام است و نه قهرمان پرور بوده در همين مسابقات جهاني اخير توانست با استفاده از تجربيات خويش که به عنوان مربي در عرصه هاي ملي کسب کرده بود، در همه رده ها، رکورد دار کسب نتيجه شود. اين در حاليست که قهرمانان و مربيان قهرمان پروري نيز داشته ايم که قبلا توانسته بودند نتايج مطلوب و قابل قبولي کسب نمايند و بالعکس.
بايد تاکيد کرد مي توان با استفاده از تمام توانمندي هاي موجود در کشور به کاراته ايران خدمت کرد. به شرطي که هم به مربيان جوان بها داده شود و هم از قهرمانان استفاده گردد و اين گونه نباشد که عرصه مربيگري، فقط و فقط در انحصار فرد يا گروه خاصي قرار گيرد. اتفاقي که مسبوق به سابقه است.
در بحث قهرماني نيز شاهد پراکندگي زيادي هستيم که با مشکلات عرصه مربيگري نيز هم ارتباط و هم مشابهت هايي دارد. در اين قسمت هم طي دهه هاي پيشين تيم ملي بعضا در انحصار افراد خاص بوده و شايد به همين دليل باشد که منهاي دو دوره اخير، کشورمان تنها يک مدال طلاي جهاني را کسب نمود و با اينکه بعضي از نفرات نتيجه مطلوبي در مسابقات کسب کرده بودند اما باز هم فرصت لازم به آنها داده نشد و به دلايل واهي در ترکيب نهايي تيم ملي قرار نگرفتند تا سفارشها روي هوا نماند و ...
به دلايل فوق تا کنون فرصت سوزي هاي بسياري صورت گرفته است. اگر چه بايد گفت بعد از سال ١٣٨٤ که کاراته از اين انحصار در آمد تا به امروز، ايران موفق شده ٥ مدال طلا در قسمت انفرادي و ٢ مدال طلا در قسمت تيمي به دست آورد که مي توان در استمرار و طي همين مسير صعودي با اصلاح روشها گام برداشت.
از جهت ديگر ماه هاست است که فدراسيون کاراته جمهوري اسلامي ايران رييس ندارد و با سرپرست اداره مي شود. در حالي که حتما اين رشته ورزشي مهم با وجود تعدد مسابقات و دهها هزار بيمه شده ورزشي، نيازمند يک رئيس دلسوز، مدير توانمند و برنامه مدون مي باشد. اگر چه در صورتي که نيم نگاهي به تاريخ کاراته ايران داشته باشيم متوجه مي شويم که بهترين نتايج اين رشته زماني به دست آمده که فدراسيونش با سرپرست اداره مي شده، چنان که در دوران سرپرستي آهي، قهرماني آسيا و زمان سرپرستي طباطبايي قرماني جهان نصيبمان شد. شايد بايد از اين زاويه به موضوع توجه کرد که هر زمان فدراسيون در انحصار شخص و يا گروه خاصي نبوده و به دور از حاشيه و تنش فعاليت نموده، نتايج درخشان تري حاصل شده است.
واقع بينانه بايد گفت اينک کاراته ايران موقعيت خوبي در جهان دارد. در همين روزهاي اخير مسعود راهنما قهرمان کاراته و سرمربي سابق تيم ملي کشورمان به عنوان عضو اصلي کميته فني فدراسيون جهاني انتخاب شد که مي تواند بسيار حايز اهميت باشد. حالا براي ادامه اين مسير، جامعه کاراته کشور بايد با همدلي، همياري، انتقادهاي سازنده و البته حمايت يکديگر قدمهاي بلندتري برداشته تا بتوان کرسي هاي آسيايي و البته جهاني بيشتري را تصاحب کرد.
حالا با وجود آغاز به کار جناب سلطاني فر به عنوان وزير ورزش و جوانان، مردي که جامعه ورزش به او اميد هاي فراواني دارد، بجاست که هر چه سريعتر انتخابات فدراسيون کاراته را برگزار نمايد تا بتوان با برنامه ريزي درست و هدفمند همچنان با کاراته براي ميهن عزيزمان افتخار آفريد.
حامد زيکساري- کاپيتان اسبق تيم ملي و سرمربي تيم ملي ماکائو
منبع: ورزش سه